Το περασμένο Σαββατοκύριακο έγινε στα Ιωάννινα ο εορτασμός της 97ης επετείου της απελευθέρωσης της πόλης από τον τουρκικό ζυγό. Σαν γνήσιος δημοκράτης απέφυγε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να αναφερθεί στην αρχιστρατηγία του Διαδόχου και μετέπειτα βασιλέα Κωνσταντίνου και στον ιδιοφυή στρατιωτικό σχεδιασμό του Ιωάννη Μεταξά.
Κάλεσε όμως όλους τους Έλληνες να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, αλλά δεν αναφέρθηκε στους υπαίτιους της κρίσης. Άλλωστε ο ίδιος ήταν εξέχον μέλος των κυβερνήσεων Α. Παπανδρέου.
Εκεί όμως που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έδωσε το μεγαλύτερο μάθημα δημοκρατικότητας ήταν για την χορήγηση ιθαγένειας στους μετανάστες. Χαρακτήρισε μάλιστα την ενσωμάτωση των μεταναστών σαν «διακύβευμα της εποχής μας» και θεώρησε την παραχώρηση πλήρους ισονομίας και ισοπολιτείας στους μετανάστες σαν «στοιχείο ωριμότητας και βαθιά δημοκρατικής παιδείας».
Λησμόνησε όμως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ότι το μεγαλύτερο στοιχείο ωριμότητας και βαθιάς δημοκρατικής παιδείας είναι το δικαίωμα του Ελληνικού λαού να αποφασίζει ο ίδιος.
Όμως οι πολιτικοί μας (πλην των εκπροσώπων του ΛΑΟΣ) αποστρέφονται την διεξαγωγή δημοψηφισμάτων όπως ο διάβολος το λιβάνι. Τους φθάνει η άρνηση δια δημοψηφίσματος των Ελβετών να δεχθούν την ανέγερση τζαμιού στη χώρα τους.
Έτσι η δημοκρατική ωριμότητα του ελληνικού λαού παραμένει στο δικαίωμα να υπακούουν στις εντολές τους.
Εκεί όμως που ατύχησε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι στην εξίσωση των λαθρομεταναστών στην Ελλάδα με τους Έλληνες μετανάστες. Είναι ένα επιχείρημα που κατά κόρον χρησιμοποιείται από όλους τους θιασώτες υπεράσπισης των μεταναστών, που είδαν φως και μπήκαν στην χώρα μας.
Κατ' αρχήν οι Έλληνες μετανάστες δεν υπήρξαν λαθραίοι. Ιδιαίτερα για την μετάβασή τους σε Αυστραλία, Καναδά και ΗΠΑ είχαν εξασφαλίσει άδεια μετάβασης από τις κυβερνήσεις των χωρών αυτών. Τους περίμενε δουλειά με όλες τις κοινωνικές παροχές και δεν αποτέλεσαν την ατμομηχανή διάλυσης των εργασιακών σχέσεων.
Δεύτερον, ο αριθμός των μεταναστών είχε καθοριστεί αυστηρά και όποιος, ακόμα και σήμερα, επιχειρεί να περάσει λαθραία τα σύνορά τους τον περιμένει η φυλακή και η απέλαση, αν γλυτώσει από τα πυρά των συνοριοφυλάκων. Ποτέ και καμιά χώρα δεν επέτρεψε την αθρόα χορήγηση ιθαγενείας σε νόμιμους μετανάστες, αλλά έθεσαν όλες οι χώρες αυστηρά κριτήρια κι αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι Έλληνες μετανάστες που μας έκαναν υπερήφανους.
Τρίτον, οι συνθήκες που έζησαν οι νόμιμοι Έλληνες μετανάστες (στις ξύλινες παράγκες) δεν ήταν καλύτερες από τις συνθήκες που ζουν σήμερα οι λαθραίοι στην Ελλάδα.
Τέταρτον, όπου πάτησαν οι Έλληνες μετανάστες δεν παρουσιάστηκε έξαρση της εγκληματικότητας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάποιοι δεν κατέληξαν στη φυλακή. Είναι όμως κρίμα να εξισώνονται οι χιλιάδες αλλοδαποί φυλακισμένοι μετανάστες με τις λίγες δεκάδες Ελλήνων παρανόμων.
Πέμπτον, οι Έλληνες μετανάστες μετέβηκαν σε χώρες χριστιανικές με κοινές πολιτιστικές ρίζες και πρόσφεραν στον πολιτισμό των χωρών που μετέβησαν, χωρίς να κομίζουν κάτι το εντελώς διαφορετικό. Αντίθετα σήμερα την Ευρώπη, κι όχι μόνον την χώρα μας, την κατακλύζουν, αλλόθρησκοι μετανάστες με τελείως διαφορετικές πολιτιστικές παραδόσεις και ο κίνδυνος να αλλοιωθεί η Ευρώπη πολιτιστικά είναι μεγάλος.
Μπορεί η φούρια των πολιτικών μας να είναι μεγάλη για να ευθυγραμμιστούν με τις υποδείξεις, καλό όμως είναι να πάψουν και να προκαλούν με την υπογράμμιση ότι αυτό είναι στοιχείο ωριμότητας και δημοκρατικής παιδείας.
Μεγαλώσαμε με τα παραμύθια του παππού και μας είναι άχρηστες οι παραλλαγές τους.
Εκεί όμως που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έδωσε το μεγαλύτερο μάθημα δημοκρατικότητας ήταν για την χορήγηση ιθαγένειας στους μετανάστες. Χαρακτήρισε μάλιστα την ενσωμάτωση των μεταναστών σαν «διακύβευμα της εποχής μας» και θεώρησε την παραχώρηση πλήρους ισονομίας και ισοπολιτείας στους μετανάστες σαν «στοιχείο ωριμότητας και βαθιά δημοκρατικής παιδείας».
Λησμόνησε όμως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ότι το μεγαλύτερο στοιχείο ωριμότητας και βαθιάς δημοκρατικής παιδείας είναι το δικαίωμα του Ελληνικού λαού να αποφασίζει ο ίδιος.
Όμως οι πολιτικοί μας (πλην των εκπροσώπων του ΛΑΟΣ) αποστρέφονται την διεξαγωγή δημοψηφισμάτων όπως ο διάβολος το λιβάνι. Τους φθάνει η άρνηση δια δημοψηφίσματος των Ελβετών να δεχθούν την ανέγερση τζαμιού στη χώρα τους.
Έτσι η δημοκρατική ωριμότητα του ελληνικού λαού παραμένει στο δικαίωμα να υπακούουν στις εντολές τους.
Εκεί όμως που ατύχησε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι στην εξίσωση των λαθρομεταναστών στην Ελλάδα με τους Έλληνες μετανάστες. Είναι ένα επιχείρημα που κατά κόρον χρησιμοποιείται από όλους τους θιασώτες υπεράσπισης των μεταναστών, που είδαν φως και μπήκαν στην χώρα μας.
Κατ' αρχήν οι Έλληνες μετανάστες δεν υπήρξαν λαθραίοι. Ιδιαίτερα για την μετάβασή τους σε Αυστραλία, Καναδά και ΗΠΑ είχαν εξασφαλίσει άδεια μετάβασης από τις κυβερνήσεις των χωρών αυτών. Τους περίμενε δουλειά με όλες τις κοινωνικές παροχές και δεν αποτέλεσαν την ατμομηχανή διάλυσης των εργασιακών σχέσεων.
Δεύτερον, ο αριθμός των μεταναστών είχε καθοριστεί αυστηρά και όποιος, ακόμα και σήμερα, επιχειρεί να περάσει λαθραία τα σύνορά τους τον περιμένει η φυλακή και η απέλαση, αν γλυτώσει από τα πυρά των συνοριοφυλάκων. Ποτέ και καμιά χώρα δεν επέτρεψε την αθρόα χορήγηση ιθαγενείας σε νόμιμους μετανάστες, αλλά έθεσαν όλες οι χώρες αυστηρά κριτήρια κι αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι Έλληνες μετανάστες που μας έκαναν υπερήφανους.
Τρίτον, οι συνθήκες που έζησαν οι νόμιμοι Έλληνες μετανάστες (στις ξύλινες παράγκες) δεν ήταν καλύτερες από τις συνθήκες που ζουν σήμερα οι λαθραίοι στην Ελλάδα.
Τέταρτον, όπου πάτησαν οι Έλληνες μετανάστες δεν παρουσιάστηκε έξαρση της εγκληματικότητας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάποιοι δεν κατέληξαν στη φυλακή. Είναι όμως κρίμα να εξισώνονται οι χιλιάδες αλλοδαποί φυλακισμένοι μετανάστες με τις λίγες δεκάδες Ελλήνων παρανόμων.
Πέμπτον, οι Έλληνες μετανάστες μετέβηκαν σε χώρες χριστιανικές με κοινές πολιτιστικές ρίζες και πρόσφεραν στον πολιτισμό των χωρών που μετέβησαν, χωρίς να κομίζουν κάτι το εντελώς διαφορετικό. Αντίθετα σήμερα την Ευρώπη, κι όχι μόνον την χώρα μας, την κατακλύζουν, αλλόθρησκοι μετανάστες με τελείως διαφορετικές πολιτιστικές παραδόσεις και ο κίνδυνος να αλλοιωθεί η Ευρώπη πολιτιστικά είναι μεγάλος.
Μπορεί η φούρια των πολιτικών μας να είναι μεγάλη για να ευθυγραμμιστούν με τις υποδείξεις, καλό όμως είναι να πάψουν και να προκαλούν με την υπογράμμιση ότι αυτό είναι στοιχείο ωριμότητας και δημοκρατικής παιδείας.
Μεγαλώσαμε με τα παραμύθια του παππού και μας είναι άχρηστες οι παραλλαγές τους.
ΠΗΓΗ: elkosmos.gr