Το παρακάτω περιστατικό βέβαια δεν έγινε μετά τις 4 Οκτωβρίου 2009 μιας και τότε θα είχε άλλη αντιμετώπιση... αλλά έγινε το 2001. Τι το συνδέει με το 2009; Μα ότι και τότε ΠΡΟΠΟτζής ήταν ο Mike... βέβαια τότε ο Mike δεν αντέδρασε μιας και οι οδηγίες εξ Ουάσιγκτον προέκριναν το κυνήγι της 17 Νοέμβρη... που ώρα να ασχοληθεί με το Αλβανάκι... και όχι μόνο αυτό αλλά του έδωσε και προθεσμία 15 ημερών να του αδειάσει τη γωνιά, όταν οι γιατροί έλεγαν ότι μετά την σπληνεκτομή που υπεβλήθη χρειάζονταν 2 μήνες να αναρρώσει!!
Συμπέρασμα: Δεν μπορεί ένας άνθρωπος ξαφνικά στα 50+ να ερωτεύθηκε τους παράνομους μετανάστες και να ανακάλυψε τον ανθρωπισμό... γίνεται ολοφάνερο ότι άλλη είναι η σκοπιμότητα του φλερτ... ΦΥΣΙΚΑ Η ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΙΏΝΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΣΟΚΙΚΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ...
Διαβάστε και το περιστατικό που αντίθετα με την τωρινή περίοδο δεν έχει Χρυσοχοΐδη σαν guest star... με πρωτοβουλία της Αστυνομίας άρχισε η αυτεπάγγελτη δίωξη όσων ξυλοφόρτωσαν το άτυχο Αλβανάκι...
Συμπέρασμα: Δεν μπορεί ένας άνθρωπος ξαφνικά στα 50+ να ερωτεύθηκε τους παράνομους μετανάστες και να ανακάλυψε τον ανθρωπισμό... γίνεται ολοφάνερο ότι άλλη είναι η σκοπιμότητα του φλερτ... ΦΥΣΙΚΑ Η ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΙΏΝΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΣΟΚΙΚΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ...
Διαβάστε και το περιστατικό που αντίθετα με την τωρινή περίοδο δεν έχει Χρυσοχοΐδη σαν guest star... με πρωτοβουλία της Αστυνομίας άρχισε η αυτεπάγγελτη δίωξη όσων ξυλοφόρτωσαν το άτυχο Αλβανάκι...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 28.02.2001
Στα 16 του γνώρισε την ελληνική φρίκη
Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΣΩΤΗΡΧΟΥ
Το ντοκιμαντέρ «Κλειστοί δρόμοι» που προβάλλεται τούτες τις μέρες στις αθηναϊκές αίθουσες δείχνει χωρίς ίχνος εξωραϊσμού τη δραματική πορεία Κούρδων μεταναστών προς μια -όπως ελπίζουν- καλύτερη ζωή.
Με οποιοδήποτε αντίτιμο. Στην περίπτωση του 16χρονου Ρεφάτ Ταφίλι, από την Αλβανία, το αντίτιμο ήταν διπλή ρήξη σπλήνας...
Ο Ρεφάτ, το «παιδί» όπως τον αποκαλούν οι δικοί του που του παραστέκονται στο Σισμανόγλειο όπου τον συναντήσαμε, ήρθε πριν από περίπου δύο μήνες στη χώρα μας. Αμέσως βρήκε δουλειά σε ένα τυπογραφείο στο Κρυονέρι. Στις 8 τρέχοντος, κατά τις 10 το βράδυ η Αστυνομία του Αγίου Στεφάνου κάνει έφοδο στο εγκαταλειμμένο σπίτι όπου έμενε μαζί με συμπατριώτες του. Οι περισσότεροι πρόλαβαν να φύγουν. Αυτός, αποκαμωμένος από τη δουλειά κοιμόταν κι έτσι τον έπιασαν.
«Με έβαλαν κάτω και με χτυπούσαν», μας λέει: «Με έσυραν έξω στην αυλή και συνέχισαν να με χτυπάνε». Στα κρατητήρια του αστυνομικού τμήματος λιποθύμησε. Τον πέταξαν έξω, μη τους μείνει και στα χέρια. Οι δικοί του τον πήγαν στο Γενικό Κρατικό, όπου μπήκε στην εντατική και στο χειρουργείο. «Με τη διάγνωση της οξείας χειρουργικής κοιλίας (...) ο ασθενής οδηγήθηκε στο χειρουργείο όπου υποβλήθηκε σε μικρή τομή κατά τό δεξιό πλάγιο της κοιλίας, αντιστοίχως προς τη σκωληκοειδή». Οι πόνοι του όμως δεν οφείλονταν σε αυτό. Διαπιστώθηκε αίμα στην κοιλιά και «ρήξη σπληνός σε δύο σημεία (...) έτσι ο ασθενής υποβλήθηκε σε σπληνεκτομή», αναφέρει το σχετικό ιατρικό σημείωμα.
Ο ασθενής όμως δεν είχε άδεια παραμονής. Ετσι, στις 17 του μηνός παραδίδεται στην Αστυνομία Παπάγου, προς απέλαση διοικητική, κατόπιν των σχετικών οδηγιών του υπουργού Υγείας. Εκεί, δεδομένης και της άθλιας κατάστασής του, οι αστυνομικοί τού παίρνουν κατάθεση, γίνεται πράξη αναγνώρισης των οργάνων που τον κακοποίησαν, ενώ άρχισε η δίωξή τους αυταπάγγελτα με πρωτοβουλία της Αστυνομίας. Παρ' όλα αυτά κι επειδή δεν υπήρχε χώρος να κρατηθεί, οδηγείται στα κρατητήρια της Αγίας Παρασκευής, στοιβαγμένος μαζί με 20 άτομα και σε συνθήκες υγιεινής ευνόητες, μέσα σε φριχτούς πόνους κι ενώ η μετεγχειρητική του κατάσταση επέβαλλε ιδιαίτερη «προσοχή στις λοιμώξεις αφού χωρίς σπλήνα η άμυνα του οργανισμού σε συγκεκριμένα μικρόβια είναι ελαττωμένη».
Παρέμεινε κρατούμενος υπό αυτές τις συνθήκες επί πέντε μέρες κι ενώ δεν μπορούσε να σταθεί ούτε στα πόδια του με αποτέλεσμα να υποστεί μετεγχειρητικές επιπλοκές.
Με εντολή του υπουργού Δημόσιας Τάξης του χορηγείται στις 22/2 προθεσμία 15 ημερών προκειμένου να αναχωρήσει από τη χώρα, παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με τη βεβαίωση νοσηλείας «για ένα δίμηνο τουλάχιστον θεωρείται και είναι υπό άμεση μετεγχειρητική παρακολούθηση».
Την ίδια μέρα, λοιπόν, αφήνεται ελεύθερος. Η κατάσταση της υγείας του όμως ήταν άσχημη και αμέσως εισήχθη στο Σισμανόγλειο με υψηλό πυρετό.
Οταν τον συναντήσαμε, ο Ρεφάτ πονούσε παντού και μιλούσε με κόπο.
Οι γιατροί που συναντήσαμε εξέταζαν τις πιθανές αιτίες της λοίμωξης, ενώ το γεγονός ότι παραμένει σχεδόν για μία εβδομάδα κλινήρης φανερώνει τη σοβαρότητα των επιπλοκών σε ένα παιδί που από το χειρουργείο βρέθηκε στο κρατητήριο. Ο ίδιος ελπίζει σε μια καλύτερη ζωή, θέλει να μείνει στη χώρα μας και να εργαστεί εδώ.
Χθες κατατέθηκε προσφυγή εναντίον της διοικητικής απέλασής του...
!Οι απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούν στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού είναι το θέμα της ερώτησης του βουλευτή της Ν.Δ. Π. Μελά προς τον υπουργό Δικαιοσύνης. Ρωτά τον Μ. Σταθόπουλο για τις ελλείψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, κτιριακών υποδομών, ρωτά αν υπάρχει οργανισμός του νοσοκομείου και σε ποιες ενέργειες πρόκειται να προβεί ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση.
Ο Ρεφάτ, το «παιδί» όπως τον αποκαλούν οι δικοί του που του παραστέκονται στο Σισμανόγλειο όπου τον συναντήσαμε, ήρθε πριν από περίπου δύο μήνες στη χώρα μας. Αμέσως βρήκε δουλειά σε ένα τυπογραφείο στο Κρυονέρι. Στις 8 τρέχοντος, κατά τις 10 το βράδυ η Αστυνομία του Αγίου Στεφάνου κάνει έφοδο στο εγκαταλειμμένο σπίτι όπου έμενε μαζί με συμπατριώτες του. Οι περισσότεροι πρόλαβαν να φύγουν. Αυτός, αποκαμωμένος από τη δουλειά κοιμόταν κι έτσι τον έπιασαν.
«Με έβαλαν κάτω και με χτυπούσαν», μας λέει: «Με έσυραν έξω στην αυλή και συνέχισαν να με χτυπάνε». Στα κρατητήρια του αστυνομικού τμήματος λιποθύμησε. Τον πέταξαν έξω, μη τους μείνει και στα χέρια. Οι δικοί του τον πήγαν στο Γενικό Κρατικό, όπου μπήκε στην εντατική και στο χειρουργείο. «Με τη διάγνωση της οξείας χειρουργικής κοιλίας (...) ο ασθενής οδηγήθηκε στο χειρουργείο όπου υποβλήθηκε σε μικρή τομή κατά τό δεξιό πλάγιο της κοιλίας, αντιστοίχως προς τη σκωληκοειδή». Οι πόνοι του όμως δεν οφείλονταν σε αυτό. Διαπιστώθηκε αίμα στην κοιλιά και «ρήξη σπληνός σε δύο σημεία (...) έτσι ο ασθενής υποβλήθηκε σε σπληνεκτομή», αναφέρει το σχετικό ιατρικό σημείωμα.
Ο ασθενής όμως δεν είχε άδεια παραμονής. Ετσι, στις 17 του μηνός παραδίδεται στην Αστυνομία Παπάγου, προς απέλαση διοικητική, κατόπιν των σχετικών οδηγιών του υπουργού Υγείας. Εκεί, δεδομένης και της άθλιας κατάστασής του, οι αστυνομικοί τού παίρνουν κατάθεση, γίνεται πράξη αναγνώρισης των οργάνων που τον κακοποίησαν, ενώ άρχισε η δίωξή τους αυταπάγγελτα με πρωτοβουλία της Αστυνομίας. Παρ' όλα αυτά κι επειδή δεν υπήρχε χώρος να κρατηθεί, οδηγείται στα κρατητήρια της Αγίας Παρασκευής, στοιβαγμένος μαζί με 20 άτομα και σε συνθήκες υγιεινής ευνόητες, μέσα σε φριχτούς πόνους κι ενώ η μετεγχειρητική του κατάσταση επέβαλλε ιδιαίτερη «προσοχή στις λοιμώξεις αφού χωρίς σπλήνα η άμυνα του οργανισμού σε συγκεκριμένα μικρόβια είναι ελαττωμένη».
Παρέμεινε κρατούμενος υπό αυτές τις συνθήκες επί πέντε μέρες κι ενώ δεν μπορούσε να σταθεί ούτε στα πόδια του με αποτέλεσμα να υποστεί μετεγχειρητικές επιπλοκές.
Με εντολή του υπουργού Δημόσιας Τάξης του χορηγείται στις 22/2 προθεσμία 15 ημερών προκειμένου να αναχωρήσει από τη χώρα, παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με τη βεβαίωση νοσηλείας «για ένα δίμηνο τουλάχιστον θεωρείται και είναι υπό άμεση μετεγχειρητική παρακολούθηση».
Την ίδια μέρα, λοιπόν, αφήνεται ελεύθερος. Η κατάσταση της υγείας του όμως ήταν άσχημη και αμέσως εισήχθη στο Σισμανόγλειο με υψηλό πυρετό.
Οταν τον συναντήσαμε, ο Ρεφάτ πονούσε παντού και μιλούσε με κόπο.
Οι γιατροί που συναντήσαμε εξέταζαν τις πιθανές αιτίες της λοίμωξης, ενώ το γεγονός ότι παραμένει σχεδόν για μία εβδομάδα κλινήρης φανερώνει τη σοβαρότητα των επιπλοκών σε ένα παιδί που από το χειρουργείο βρέθηκε στο κρατητήριο. Ο ίδιος ελπίζει σε μια καλύτερη ζωή, θέλει να μείνει στη χώρα μας και να εργαστεί εδώ.
Χθες κατατέθηκε προσφυγή εναντίον της διοικητικής απέλασής του...
!Οι απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούν στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού είναι το θέμα της ερώτησης του βουλευτή της Ν.Δ. Π. Μελά προς τον υπουργό Δικαιοσύνης. Ρωτά τον Μ. Σταθόπουλο για τις ελλείψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, κτιριακών υποδομών, ρωτά αν υπάρχει οργανισμός του νοσοκομείου και σε ποιες ενέργειες πρόκειται να προβεί ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση.