Από τις αρχές του 20ου αιώνα οι όροι οικονομία και πολιτική είναι συνυφασμένοι μεταξύ τους, σε βαθμό που τα διάφορα πολιτικά συστήματα να χαρακτηρίζονται με βάση το οικονομικό μοντέλο που υιοθετούσαν. Η σχέση αυτή ισχύει μέχρι και σήμερα και μάλιστα αυτό απέδειξε και η πρόσφατη διεθνής οικονομική κρίση αλλά και οι οδυνηρές της συνέπειες στην ελληνική οικονομία.
Ως νέοι, είναι αυτονόητο να ασχολούμαστε με ένα τέτοιο φλέγον ζήτημα. Εξάλλου η δική μας γενιά, ήδη επωμίζεται τις πρώτες συνέπειές της και καλούμαστε να συμβάλλουμε περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη γενιά στην έξοδο της χώρας από την κρίση. Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι οι νέοι άνθρωποι βιώνουν ήδη εδώ και κάποια χρόνια την κρίση; Είμαστε η γενιά των 700 ευρώ, οι ανασφάλιστοι εργαζόμενοι, οι νέοι που δουλεύουν χωρίς ωράριο, οι μακροχρόνια άνεργοι, οι χωρίς δικαιώματα συμβασιούχοι.
Παράλληλα, οι νέοι αποτελούμε ένα από τα πλέον ανταγωνιστικά κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας. Με υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης αλλά και μόρφωσης, με μεγάλη εξοικείωση στις νέες τεχνολογίες, με ευρηματικότητα και αστείρευτες δυνάμεις, με κοινωνικές και περιβαλλοντικές ευαισθησίες … οι νέοι αποτελούμε τη χρυσή ελπίδα της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας για έξοδο από την κρίση.
Οι θυσίες που θα χρειαστούν όμως, δεν μπορεί να γίνονται άνευ όρων. Χρειάζεται ένα «νέο κοινωνικό συμβόλαιο», που θα ωθήσει τους νέους να εμπιστευτούν ξανά την πολιτική. Χρειάζεται πίστη ότι οι αγώνες και οι θυσίες που πραγματοποιούνται γίνονται για την κοινωνική πρόοδο. Οι πατεράδες μας έζησαν την κατασπατάληση των ευρωπαϊκών πόρων τη δεκαετία του 1980 και τις κρατικές σπατάλες μετά το 1993 … εμείς θα πληρώσουμε το δημόσιο χρέος που δημιουργήθηκε. Αποτελούμε την πρώτη γενιά μεταπολεμικά η οποία καλείται να ζήσει χειρότερα από ότι οι γονείς της. Έχουμε ευθύνη ατομική και συλλογική, να διαμορφώσουμε ένα καλύτερο μέλλον από το παρόν που ζούμε και από αυτό που έχουμε μπροστά μας.
Η εμπιστοσύνη και το «νέο κοινωνικό συμβόλαιο» μπορεί να δομηθεί μόνο με μέτρα που χτίζουν δεσμούς εμπιστοσύνης μεταξύ κράτους και νέων. Τα σκληρά οικονομικά μέτρα που λαμβάνονται αυτή τη στιγμή πλήττουν όλους τους Έλληνες, αλλά η χρονική τους διάρκεια είναι άγνωστη, οπότε επιβαρύνουν πολλαπλάσια αυτούς που στο ξεκίνημά τους ξεκινούν με δυσμενέστερες συνθήκες. Τέτοια μέτρα είναι:
Μέτρα Δόμησης Εμπιστοσύνης
1. Σύνδεση του κατώτερου μισθού με τον ανώτερο μισθό στο Δημόσιο. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι δεν γίνεται να υπάρχουν νέοι που εργάζονται με 300 ή 400 ευρώ το μήνα και να ακούν για μισθούς χιλιάδων ευρώ. Ο ανώτερος μισθός στο Δημόσιο να μην ξεπερνά το 5πλάσιο του κατώτερου μισθού που παίρνει ένας συμβασιούχος. Έστω μείωση της ψαλίδας.
Μέτρα Ενίσχυσης της Επιχειρηματικότητας των Νέων
2. Αφορολόγητο 5ετίας για τους νέους επαγγελματίες. Είναι η χρονική περίοδος που οι νέοι βγάζουν μικρά έσοδα και είναι κοινωνικά δίκαιο να βοηθηθούν στα πρώτα επαγγελματικά τους βήματα. Το μέτρο αυτό πρέπει να συνδυαστεί με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών οι οποίοι δεν πρέπει να ξεπερνούν το 20% (ώστε να μειωθεί το κίνητρο φοροδιαφυγής) και την αύξηση των κυρώσεων σε όσους κλέβουν το Δημόσιο.
3. Κλιμάκωση των ασφαλιστικών εισφορών των νέων επιχειρηματιών – εργοδοτών ανάλογα με τον αριθμό των θέσεων εργασίας που δημιουργούν στις επιχειρήσεις τους. Η κλιμάκωση αυτή να ισχύει για επαρκή χρονικό διάστημα (10ετία). Πρέπει να πρόκειται για μόνιμο μέτρο, με μακροχρόνιο χαρακτήρα και να μην έχει βραχυπρόθεσμο χαρακτήρα όπως τα διάφορα προγράμματα απασχόλησης του ΟΑΕΔ.
Μέτρα Ενίσχυσης των Νέων Οικογενειών
4. Διπλασιασμός του αφορολόγητου για ένα χρόνο, για κάθε παιδί νέου ζευγαριού. Βοήθεια στις νέες οικογένειες.
5. Αύξηση της γονικής άδειας για τις γυναίκες στα 2 χρόνια με παράλληλη κατάργηση των πρόωρων συντάξεων. Η ανάγκη βρίσκεται στα πρώτα χρόνια ζωής του παιδιού.
Μέτρα Στήριξης της Εργασίας και των Συντάξεων
6. Τα χρήματα που προέρχονται από τις περικοπές των επιδομάτων του 13ου και του 14ου μισθού να διατεθούν για τη δημιουργία προγράμματος απασχόλησης για άνεργους νέους ηλικίας μέχρι 30 χρονών. Όχι σε περικοπές με αδιευκρίνιστο προορισμό των χρημάτων. Οι Έλληνες είναι διατεθειμένοι για θυσίες όταν αισθάνονται ότι τα χρήματά τους πιάνουν τόπο και ωφελούν το κοινωνικό σύνολο.
7. Δημιουργία ανεξάρτητου Ταμείου το οποίο θα πιστώνεται με ένα ποσοστό των μισθών και των συντάξεων που υπερβαίνουν το μέσο μισθό και τη μέση σύνταξη, που σήμερα καταβάλλει το ελληνικό κράτος. Συγκεκριμένα, ανάλογα με το ύψος τους, να παρακρατείται ένα ποσοστό (για παράδειγμα 2% ή 3%), το οποίο θα πιστώνει ειδικό λογαριασμό, ο οποίος δημιουργείται προκειμένου να στηριχθεί το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας & ειδικότερα οι νέοι που μπαίνουν στην αγορά εργασίας από σήμερα & μετά.
Αναπτυξιακά Μέτρα
8. Φορολογική απαλλαγή για επενδύσεις στην επόμενη 10ετία που παράγουν θέσεις εργασίας.
9. Φορολογική απαλλαγή για εταιρείες που ασχολούνται με Έρευνα, Ανάπτυξη & Καινοτομία.
10. Αύξηση συντελεστών δόμησης 20% για βιοκλιματικά σπίτια & ελαφρές κατασκευές νέων.
Μέτρα Φοροδιαφυγής
11. Όλες οι δαπάνες να εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημα, αρκεί να γίνονται ηλεκτρονικά.
Ασφάλιση Νέων Εργαζομένων
12. Παροχή της δυνατότητα στους νέους ασφαλισμένους να επιλέξουν μεταξύ Δημόσιας ή/και ιδιωτικής ασφάλισης.