Τ’ αδέσποτα σκυλιά της Βαλαωρίτου τα μαζεύει ο μπόγιας

Ακόμη κι αν συχνάζουν στη Βαλαωρίτου, εκεί που περιμένουν να πέσει κανά κόκκαλο απ’ τα τραπέζια της εξουσίας, με ή χωρίς «φίμωτρο», τ’ αδέσποτα σκυλιά είναι απλώς αδέσποτα σκυλιά.

Ακολουθούν όποιον τους ρίξει κανά ξεροκόμματο, πρόθυμα να φυλάξουν όποια μάντρα έχει από μέσα το φαΐ τους, κυνηγάνε που και που κανά μηχανάκι αλλά μόλις σηκώσεις το χέρι, σου δείχνουν την κοιλιά τους και κουνάνε την ψωραλέα ουρά τους. Υπάρχει δε ένα είδος κόπρων που ανατράφηκε τρώγοντας σκουπίδια πέριξ του Κολωνακίου. Ξέρετε, τώρα, ό,τι βγάζουν οι φιλιππινέζες του καθεστώτος με σακκούλες στο πεζοδρόμιο. Είναι ο λεγόμενος canis graecus rufianus.

Στην Υπερεσία, όπως θα λέγανε και πέριξ των Μεγάρων, τους λένε «πηγές», τους βάζουν να γράφουν καμιά βρωμίτσα, σκαλίζουν την προσωπική ζωή των αντιπάλων των αφεντικών, και ζουν κατά βάση με τα «μαύρα» και τους ψιλοεκβιασμούς και συνήθως γαβγίζουν τις δικές τους πομπές σαν δήθεν αμαρτίες των πλασμάτων που ζουν όρθιοι και λέγονται Άνθρωποι.

Αργά ή γρήγορα όμως κι αυτοί οι έρμοι οι κόπροι, οι τόσο πρόθυμοι στα σφυρίγματα του κάθε περαστικού «αφεντικού», έχουν την ίδια κατάληξη: τους μαζεύει ο μπόγιας, ειδικά όταν είναι απρόσεκτοι.

Και ξέρετε τι τους κάνουν; Τους κόβουν τους δίδυμους αδένες και αν δεν βρεθεί αφεντικό τα τρώει η μαρμάγκα.

Πάντως υπάρχει και μπόγιας και Νόμος.

(Are you talkin’ to me Παπαφλόξ ;)