02 Μαρτίου 2010

H πολιτική της "αρχαιοποίησης"...και απλά μαθήματα Εξωτερικής πολιτικής

Απόσπασμα της συνέντευξης ΑΝΥΠΕΞ, κ. Δ. Δρούτσα, στην εφημερίδα DNEVNIK

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η Ελλάδα ήδη έχει καταγγείλει τη Κυβέρνηση στα Σκόπια ότι δεν διαπραγματεύεται και την κάλεσε σε διαπραγματεύσεις. Τί πιστεύετε εσείς ότι κάναμε μέχρι τώρα;
κ. Δ. ΔΡΟΥΤΣΑΣ: Ενόψει της συνάντησης με τον κ. Νίμιτς ξαναδιάβασα τα πρακτικά των συνομιλιών από τότε που ξεκίνησαν. Η αλήθεια είναι ότι οι θέσεις της χώρας σας, τότε και τώρα, είναι ίδιες. Θα μπορούσε ο Έλληνας διαπραγματευτής κ. Βασιλάκης να αντέγραφε τα πρακτικά του ’95, αντί να γράφει καινούργια. Αντίθετα, η θέση της Ελλάδας άλλαξε. Στη Βουλή των Ελλήνων, τα περισσότερα κόμματα, πήραμε μια δύσκολη απόφαση. Το κάναμε, γιατί θέλουμε καλές σχέσεις με τους γείτονές μας. Γιατί θέλουμε να βρεθεί λύση. Τώρα πρέπει κι εσείς να προχωρήσετε. Πρέπει να βαδίσετε για να μας βρείτε στη μέση του δρόμου.
Θεωρώ ότι η πολιτική της «αρχαιοποίησης», όπως αποκαλείται η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης στη χώρα σας, δεν βοηθάει σε μια ειλικρινή προσπάθεια επίλυσης του ζητήματος. Αντίθετα, πέραν του ότι είναι ευθεία πρόκληση προς την Ελλάδα, την ιστορία και τα αισθήματα του ελληνικού λαού, την ακυρώνει, με αποτέλεσμα να απομακρύνεστε από την Ευρώπη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι εφικτό να υπάρξει λύση κατά τη διάρκεια της ισπανικής Προεδρίας, επειδή είναι προφανές ότι δεν υπάρχει πρόοδος, ενώ ο ειδικός διαμεσολαβητής Νίμιτς επιβεβαίωσε ότι υπάρχουν διαφορές μεταξύ των δύο πλευρών;
κ. Δ. ΔΡΟΥΤΣΑΣ: Λύση μπορούμε να βρούμε και αύριο εάν υπάρχει η απαραίτητη πολιτική βούληση. Δεν θα ανακαλύψουμε τον τροχό. Συζητάμε το θέμα δεκαέξι χρόνια. Τα όρια της κάθε πλευράς είναι σαφή. Και το περίγραμμα της λύσης προσδιορισμένο. Αυτό που χρειάζεται είναι πολιτική βούληση. Και η Ελλάδα την έχει.

Παραδέχεται, και έτσι είναι, ο κ. Δρούτσας ότι η πολιτική και οι θέσεις των Σκοπίων είναι αμετάβλητες-σταθερές από το 1995.
Mάλιστα ο ΑΝΥΠΕΞ κατακρίνει αυτήν την πολιτική που την χαρακτηρίζει και ως πολιτική "αρχαιοποίησης".
Σκεφτείτε να είχαν και ιστορία οι Σκοπιανοί τι θα έλεγαν-υποστήριζαν !!!
Ενώ οι δικές μας θέσεις έχουν αλλάξει για να βρεθεί λύση, κάνοντας μόνοι μας βήματα μέχρι τη μέση του δρόμου.
Οι Σκοπιανοί λοιπόν είναι αδιάλλακτοι και δεν κάνουν ούτε πίσω αλλά ούτε και μπρός, για να βρεθούμε στα μισά του δρόμου....
Μα γιατί να κάνουν πίσω οι άνθρωποι;; Τι έχουν να κερδίσουν, ίσα-ίσα που με την στάση τους, χτυπάνε "ψηλά" για να μπορούν να διαπραγματευθούν και να υποχωρήσουν.
Εμείς τα "δώσαμε όλα", ήδη κάναμε εκπτώσεις στις θέσεις μας και ξεκινήσαμε την μοναχική πορεία..
Οι κύριες διαπραγματευτικές τακτικές και συμπεριφορές είναι πέντε:
1. Η εποικοδομητική διαπραγματευτική συμπεριφορά με στόχο την επίλυση των προβλημάτων και των διαφορών μέσω της εξεύρεσης και της αποδοχής εναλλακτικής λύσης, η οποία θα είναι αποδεκτή από τους εμπλεκόμενους στις διαπραγματεύσεις.
2. Η άσκηση διπλωματικής τακτικής αποδοχής των θέσεων της μίας πλευράς από την άλλη, μέσω πιέσεων, προκειμένου η θέληση του ενός διαπραγματευτικού μέρους να επιβληθεί στο άλλο παρά τη θέλησή του.
3. Η σημαντική μείωση των τελικών διαπραγματευτικών προσδοκιών του ενός διαπραγματευτικού μέρους έναντι του άλλου.
4. Η τακτική επιλογή του ενός διαπραγματευτικού μέρους ή και των δύο μαζί να προχωρήσει ή να προχωρήσουν σε σταδιακή ή τελική απαξίωση της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων, προκειμένου να υπάρξει τελμάτωση της διαπραγματευτικής διαδικασίας και συνέχιση του υφιστάμενου προβλήματος στις μεταξύ τους σχέσεις.
5. Η επιλογή της αποχώρησης από την τράπεζα των διαπραγματεύσεων, η οποία επιφέρει πολλαπλές μη προβλέψιμες συνέπειες τόσο στην εικόνα όσο και στη διαπραγματευτική θέση της πλευράς που επιλέγει την αποχώρηση.
Κοιτάξτε τώρα τι συμβαίνει, η Eλλάδα με την στάση της και τους ερασιτεχνκούς χερισμούς της κυβέρνησης, έχει μόνο μια επιλογή, αυτήν της περίπτωσης 1.
Αυτή η κατάντια-κατάληξη προέκυψε γιατί έχουμε "κάψει" όλες τις άλλες επιλογές.
Πίεση για αποδοχή των θέσεων μας παρά την θέληση του άλλου δεν ασκούμε, μείωση διαπραγματευτικών προσδοκιών (μη χρήση του όρου Μακεδονία) έχουμε ήδη κάνει, και προσπάθεια απαξίωσης ή αποχώρησης απο το τραπέζι των διαπραγματεύσεων δεν διαφαίνεται.
Άρα τι μας μένει μια κοινή αποδεκτή λύση έχοντας όμως ΜΟΝΟ μια τακτική, σε αντίθεση με τους Σκοπιανούς, που έχουν 3 επιλογές (1,2 και 3) !!!!
Την περίπτωση της λύσης μέσω πίεσης την έχουν τα Σκόπια, γιατί όπως γνωρίζετε όλοι (Ε.Ε και ΝΑΤΟ) όταν μιλάνε για πίεση και εξεύρεση άμσης λύσης μάλλον σε εμάς αναφέρονται.

Αυτά κ. Δρουτσα είναι απλά μαθήματα Εξωτερικής πολιτικής και αφήστε κατά μέρος την "αρχαιοποίηση" και την αναμονή στο μέσο του δρόμου !!!