Mε την προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης, δηλαδή και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ομολογήθηκε από την ίδια την κυβέρνηση η παταγώδης αποτυχία της στη διαχείριση της κρίσης.
Συνιστά την τραγική κορύφωση τής επί μισό χρόνο αντίφασης λόγων και ανυπαρξίας έργου.
Της μετατροπής της κρίσης ελλείμματος σε κρίση δανεισμού .
Η σημερινή ημέρα σημαίνει συνάμα την αφετηρία μιας επώδυνης για την ελληνική κοινωνία περιόδου χωρίς αυτή τη στιγμή διαφαινόμενη ημερομηνία λήξης.
Επί μήνες βιώνουμε ένα πρωτοφανές κλίμα απειλής για όσα θα μας συμβούν την επόμενη ημέρα.
Μέτρα που ανακοινώνονταν, αποσύρονταν, διορθώνονταν και ξανα-ανακοινώνονταν εξάντλησαν κάθε ίχνος αξιοπιστίας της κυβέρνησης.
Ο φόβος της υπαγωγής μας στον άμεσο έλεγχο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου είχε κυριολεκτικά παγώσει την κοινωνία.
Την ίδια ώρα η σύγχυση, η οποία επικρατούσε στις κινήσεις και στις δηλώσεις της κυβέρνησης, έχει γίνει πλέον αντιληπτή από το σύνολο των πολιτών επιτείνοντας την ανησυχία.
Μια κυβέρνηση που αποδείχθηκε ότι είναι μονίμως πίσω από τα γεγονότα, μονίμως πίσω από τις εξελίξεις.
Ένα κόμμα που ήλθε στην εξουσία χωρίς κανένα σχέδιο, χωρίς κανένα πρόγραμμα.
Και ταυτόχρονα τα στελέχη του να φλυαρούν, να αγνοούν την πραγματικότητα, να μην συντονίζονται.
Από τους πανηγυρισμούς για το μηχανισμό στήριξης στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης, από την αφέλεια για την εκστρατεία κατά των διεθνών κερδοσκόπων στην υπαγωγή στην τριπλή επιτροπεία, από το «όπλο πάνω στο τραπέζι» στο «μονόδρομο» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, οι «κόκκινες γραμμές» που τελικά δεν υπάρχουν...
Είναι πλέον φανερό ότι τα κυβερνητικά στελέχη αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός διατελούν από καιρό σε κατάσταση πανικού.
Μοναδική τους έγνοια σε τούτες τις κρίσιμες στιγμές φαίνεται να είναι η διάσωση του ναυαγίου της εικόνας τους.
Αναζητούν εναγωνίως να κατασκευάσουν ενόχους ώστε να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη.
Μιλούν συνεχώς για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, σαν να βρέθηκαν στην Ελλάδα μετά τις 4 Οκτωβρίου.
Επιδιώκουν να κρύψουν την ανεπάρκεια και τον ερασιτεχνισμό τους σαν να μην κυβερνά το ΠΑΣΟΚ για πάνω από έξι μήνες.
Για όλα τα δεινά της χώρας και για την προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κατονομάζουν τη Νέα Δημοκρατία:
Όμως τα ερωτήματα τίθενται αμείλικτα:
· Είναι η Νέα Δημοκρατία που διατυμπάνιζε στο εσωτερικό και στο εξωτερικό ότι η χώρα είναι «διεφθαρμένη» και η οικονομία «Τιτανικός»;
· Είναι η Νέα Δημοκρατία που ακύρωσε μέτρα που θα αύξαναν τα έσοδα του δημοσίου, όπως π.χ. η ρύθμιση για τους ημιυπαίθριους;
· Είναι η Νέα Δημοκρατία που μετέφερε τα χρέη των νοσοκομείων για το 2010 το 2009 για να αυξηθεί το έλλειμμα;
· Είναι η Νέα Δημοκρατία που δεν πήρε κανένα μέτρο ανάπτυξης της οικονομίας για μισό χρόνο;
· Είναι η Νέα Δημοκρατία αυτή που δεν διόριζε Γενικούς Γραμματείς και έκανε δήθεν διαβουλεύσεις απονεκρώνοντας τις υπηρεσίες;
· Είναι η Νέα Δημοκρατία που κάλεσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ήδη από το Δεκέμβριο του 2009;
· Είναι η Νέα Δημοκρατία που μίλησε για «όπλο στο τραπέζι»;
· Είναι η Νέα Δημοκρατία που διακήρυττε ότι «λεφτά υπάρχουν» και μετά να δηλώνει ότι δεν γνώριζε την πραγματική κατάσταση;
· Είναι η Νέα Δημοκρατία που εξακολουθούσε να λέει ότι λεφτά υπάρχουν παρ’ όλο που ανακάλυψε πια την «πραγματική κατάσταση»;
-> Δεκέμβριος 2009 , ο πρωθυπουργός λέει: «Θα αποδείξουμε στην πράξη πως λεφτά υπάρχουν» (14.12.09 στο Ζάππειο Μέγαρο).
-> Ιανουάριος 2010 ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Πεταλωτής εξακολουθεί στο ίδιο μοτίβο «Επιμένω ότι λεφτά υπάρχουν» (19.01.10, ραδιόφωνο ΑΝΤ1 97,2)
-> Μάρτιος 2010 (!)«Ακόμη και τώρα εμείς λέμε ότι λεφτά υπάρχουν στο ελληνικό κράτος» (Γ. Πεταλωτής στις 02.03.10 στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών και των ανταποκριτών ξένου τύπου.)