27 Απριλίου 2010

Από «Πολεμιστής του Φωτός» έγινε αρχιμάγειρας του Κυβερνητικού Αυνανισμού

Πολλοί, στο διαδίκτυο, που υποστήριξαν με λύσσα την άνοδο του Γιωργάκη στην εξουσία, το έκαναν ελπίζοντας σε ίδιον όφελος. Τώρα που περνάνε οι μήνες και βλέπουν ότι μένουν στην απέξω, ενώ ο Βενιζέλος προσλαμβάνει άσχετους δημοσιογράφους και τους δίνει 2.500 € το μήνα, παίρνουν ανάποδες και γράφουν το προφανές. Ένας από τους πρώτους είναι ο Μπόνιος με το Κουρδιστό πορτοκάλι. Μάλιστα το ότι είχε γνωρίσει τον Γιωργάκη και παρόλα αυτά συνέχιζε να του αφιερώνει διθυράμβους, κάνει ακόμα προφανέστερο ότι το έκανε περιμένοντας "ανταπόδοση". Δεν είναι δυνατόν να γνωρίσεις τον Γιωργάκη και αντί να καταλάβεις αμέσως ότι ο άνθρωπος έχει πρόβλημα... να μιλάς για τον «πολεμιστή του φωτός» (οι φράσεις με κόκκινο τονίστηκαν από μένα):

19.08.2009

Με τον Γ. Παπανδρέου και τον Γ. Ραγκούση στην Πάρο...

Τι δήλωσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στον Β. Μπόνιο για την απόφασή του να συγκρουστεί με τα συμφέροντα

.
www. kourdistoportocali.com
Απο τον Βασίλη Μπόνιο
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ
.
Πάρος, 16 Αυγούστου 2009, ώρα 9μμ. Η ανάπαυλα των Πολεμιστών του Φωτός.
Ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Γιάννης Ραγκούσης, θυμώνουν με την Ελλάδα της διαφθοράς, της αδιαφάνειας, των σκανδάλων, της σήψης και σχεδιάζουν την Ελλάδα που μας αξίζει.
Το "Κουρδιστό Πορτοκάλι" τους συνάντησε εδω, λίγες ώρες πριν ο αρχηγός του Πασόκ, επιστρέψει στην Αθήνα για την τελική μάχη ενάντια στο σκότος.
Διαβάστε τι μας είπε, για την απόφασή του να συγκρουσθεί με τα συμφέροντα...

Δώδεκα μήνες πριν, τον έβλεπα εδώ στην ίδια άκρη του νησιού, να παλεύει με το δημοσκοπικό (παραγινομένο) φάντασμα του Καταλληλότερου. Ξυπνούσε νωρίς το πρωί για να κοντράρει με τα κύματα των στημένων μετρήσεων και τους διαρκείς εκβιασμούς των "σεσημασμένων" νταβατζήδων, η οποίοι με τα ΜΜΕ που ελέγχουν, φρόντιζαν ν απελευθερώνουν κάθε τόσο τα ζιζάνια της αμφισβήτησης στο πρόσωπό του.
Την ίδια στιγμή, οι πολίτες ασφυκτιούσαν καθώς ένα σιδερένιο χέρι τους γράπωνε το πρόσωπο, σφραγίζοντας μάτια, μύτη, στόμα-την αναπνοή της σκέψης. Τα σκάνδαλα δεν "ακουμπούσαν" τον πρωθυπουργό που αναλάμβανε με ρομποτικές κινήσεις την ευθύνη-τεφάλ. Ωσπου ήρθε η ΔΕΘ, όπου ο Καραμανλής τα σκάτωσε για τα καλά, επιχειρώντας να καλύψει τους βαρυποινίτες στην συνείδηση των πολιτών, υπουργούς του. Αυτό ήταν.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, που στο μεταξύ έδινε μια μάχη σαρώνοντας την Ελλάδα, είδε τα ντοπαρισμένα απο την κρατική διαφήμιση των media shops ΜΜΕ, να τον αντιμετωπίζουν με περισσότερο σεβασμό-ήταν η οργή του κόσμου (χαρακτηριστικό παράδειγμα το Μέγκα) και η πίεση κάποιων ιστοσελίδων του Διαδικτύου, που τους ανάγκαζε να καταπιούν τη γλώσσα τους.
Η σαρωτική νίκη στις Ευρωεκλογές (που κι αυτή επιχείρησαν να πριονίσουν) δεν άφηνε περιθώρια αμφισβήτησης. Ο Γιώργος, βλέπει πλέον το Σύμπαν να συμμαχεί υπερ του. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, οταν εκατομμύρια πολίτες εκει έξω νιώθουμε τόση οργή μέσα μας, που το να πάρουμε τις πέτρες όπως ο ίδιος είχε πει, είναι μάλλον κάτι ανώδυνο. Τα όπλα θα πάρουμε και θα αρχίσουμε να επιστρέφουμε τον θάνατο (αργό, αλλά θάνατο) στον οποίο μας έχει καταδικάσει η πιο ανίκανη κυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος απο τη μεταπολίτευση.
Πριν απ αυτό στο πρόσωπο του Γιώργου Παπανδρέου, βλέπουμε την τελευταία μας ελπίδα-οχι γιατί ξαφνικά γίναμε όλοι Πασόκοι η λησμονήσαμε το πράσινο έπος των σκανδάλων-αλλά γιατί αυτός εδώ ο άνθρωπος που δεν έχει ανάγκη απο δόξα και αξιώματα-τα έφαγε με το κουταλάκι απο τα γενοφάσκια του - έχει μια καθαρή ματιά στο βλέμμα και μια αποφασιστικότητα να βάλει τέλος στο non stop πάρτυ της διαφθοράς, στη κατρακύλα της πατρίδας μας.

-Πρόεδρε περιμένουμε απο σας να εξυγιάνετε το τόπο, να βάλετε ένα τέλος στη διαφθορά...
Μ αυτές τις "διαθέσεις" πλησιάσαμε τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ που συζητούσε με τον Γιάννη Ραγκούση, τον Γραμματέα του κόμματος (ενα στέλεχος για το οποίο ο Γιώργος έχει πολλούς λόγους να νιώθει περήφανος. Πρώτον ήταν μια δική του επιλογή, ένα πρόσωπο που δεν κατάγεται απο πολιτικό τζάκι και δεύτερον γιατί ο Ραγκούσης τα παει περίφημα τόσο στα κομματικά καθήκοντα, οσο και στην επικοινωνία μια και έχει τον τρόπο με τα παράθυρα-είναι απολαυστικός οταν ταπώνει τον Πρετεντέρη, για παράδειγμα)

"Είμαι αποφασισμένος να συγκρουστώ με τα συμφέροντα. Δεν έχω τίποτα να φοβηθώ, ούτε μ ενδιαφέρει η εξουσία για την εξουσία. Γεννήθηκα μέσα σ αυτή, έχω ζήσει ξεχωριστές στιγμές στη μέχρι τώρα πορεία μου και δεν μ ενδιαφέρει η δόξα της εξουσίας. Παλεύω και θα παλέψω για να μπουν κανόνες και να υπάρξει εξυγίανση στη πολιτική ζωή του τόπου. Είμαι αποφασισμένος και δεν πρόκειται να καταθέσω τα όπλα με οποιοδήποτε κόστος..."

Αυτα μας είπε ο Γιώργος κι οταν ήλθε η ώρα να τον αποχαιρετήσουμε, νιώθαμε οτι αυτά που λέει τα εννοεί. Διακρίναμε μια ατσάλινη θέληση και αποφασιστικότητα πίσω απ αυτές τις κουβέντες, που οταν τον ακους να τις λέει στη τηλεόραση, λόγω της ευγένειας που τον διακρίνει, χάνουν τη δύναμή τους.
Οταν όμως βρίσκεσαι απέναντί του, εισπράττεις αυτό που διαπιστώνουν εκείνοι που τον συναναστρέφονται καθημερινά: O Παπανδρέου είναι αποφασισμένος να βάλει τέλος στη διαφθορά και στα συμφέροντα που λυμαίνονται τη χώρα.
Σε λίγους μήνες θα τον κρίνουμε στη πράξη. Αλλωστε είναι μεγάλο στοίχημα για τον τρίτο της γενιάς των Παπανδρέου που θα κυβερνήσει τη πατρίδα του, να σημαδέψει θετικά την ιστορία. Μ εκείνη θ αναμετρηθεί...

Μόλις 8 μήνες μετά, δηλ. σήμερα ο Μπόνιος ζητά από τον πάλαι ποτέ «πολεμιστή του φωτός» Γιωργάκη να του δώσει τη συνταγή του κυβερνητικού αυνανισμού του:

Απο τον Ασεμπίγιο στον Στρος Καν... 7 μήνες κυβερνητικού αυνανισμού!

Μόλις ο Γιώργος ανέλαβε την εξουσία, φώναξε τον διάσημο αρχιτέκτονα Χοσέ Ασεμπίγιο που άλλαξε το πρόσωπο της Βρακελώνης και τον περιέφερε στην άθλια Αθήνα μας.

Τους βλέπαμε και μεις οι χαχόλοι στις τηλεόράσεις μας , τον Γιώργο, τον Ασεμπίγιο, την Μπιρμπίλη, τον Γερουλάνο και παθαίναμε τη πλάκα μας.

Για την ακρίβεια δεν πιστεύαμε οτι ο Θεός έβρεξε ξαφνικά τόση ευτυχία και προκοπή σε τούτο το βαλκάνιο οικόπεδο.

Κοιτάζαμε τους κακομούτσουνους μετανάστες στην Ομόνοια και απορούσαμε πως είναι δυνατόν αυτοί οι ποταποί, να κάνουν τζόκινγκ δίπλα μας στο κοσμοπολίτικο παραλιακό τόξο- απο το Νέο Φάληρο του Γιαννάκη Αλαφούζου που φιλοξενεί στις εκπομπές του τον υπόκοσμο της οικονομίας- εως το Σούνιο.

Πανηγυρίζαμε που επιτέλους είχαμε εκλέξει τους σωστούς ανθρώπους, με όραμα , φαντασία και κυρίως ικανότητες να κυβερνήσουν τη χώρα και ν αφήσουν το σημάδι τους στην ιστορία.

Ο πρωθυπουργος μας, αποφασιστικός σας τον Μπλεκ, υποσχόταν οτι θα πατάξει την ανομία και θα τιμωρήσει τα καθάρματα, πολιτικά και επιχειρηματικά, που καταληστεύουν τον τόπο δεκαετίες τώρα.

Εβγαινε στις τηλεοράσεις και ο καθηγητής Μυστήριος Χάρης Καστανίδης, και μας διαβεβαίωνε οτι η Δικαιοσύνη θα σταθεί στο ύψος της κι οχι σ αυτό του Μητσοτάκη, του Καλλίνικου και του Σανιδά. Για να το λέει το αγόρι μας, ο Καστανίδης, κάτι θα ξέρει σκεφτόμασταν. Αλλωστε ο Χάρης, είναι δυναμικός, μπριόζος και με ευφράδεια λόγου.

Ο καιρός περνούσε και η εικόνα του Ασεμπίγιο μπερδεύονταν γλυκά μ εκείνες τις θολές απο το παρελθόν. Τότε που ο Καραμανλής σας αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σφυροκοπούσε τη διαπλοκή, τον Αρχιερέα της και τους νταβατζήδες.

Παρότι ως γλυκούλης χοντρούλης, ήταν ευκολο να τον πάρεις στο ψιλό, μέσα μας είχαμε την ελπίδα, οτι ο μπαγάσας το εννοεί.

Σήμερα ο δυστυχής Καραμανλής, απαξιωμένος απο τους νταβατζήδες- μέχρι το κινητό του έβαζαν σε συνακρόαση- χτυπιέται μόνος ανάμεσα σε γυμναστήρια και κοψίδια, πολεμώντας τον δαίμονα εαυτόν, την ώρα που η γλυκιά Νατάσσα δίχως περιττά κιλά, εμφανίζεται όλο και πιο αέρινη στο δρόμο για το "Λαικό".

Θέλω να πω Γιώργο μου, πως αν ο Καραμανλής προκαλώντας λύπηση πλέον καταφέρνει ακόμη να ζει ανάμεσά μας, πολύ αμφιβάλλω αν για σένα θα υπάρχει αυτή η επιλογή.

Δεν είναι το ΔΝΤ φίλε μου που μας ενοχλεί. Είναι η ανεντιμότητα που εμπεριέχει ο τρόπος που (δεν) κυβερνάς τη χώρα μας.

Οταν οι πολίτες σου πετάνε κατάμουτρα οτι πρέπει να πάνε φυλακή τα ξιπασμένα καθάρματα, εσυ με ποιο δικαίωμα σφυρίζεις κλέφτικα και εμφανίζεσαι δίπλα στους Παγκαλοσηφουνάκηδες;

Πόσο μαλάκες μας περνάς ρε συ Γιώργο;

Τι έγινε η πάταξη της ανομίας που μας υποσχέθηκες; Μήπως ήταν κι αυτό μια εικονική πραγματικότητα σαν τον Ασεμπίγιο;

Μπορείς να μου πεις ρε συ Γιώργο, πως απο τον Ασεμπίγιο κατέληξες λιπόθυμος στην αγκαλιά του Ντομινίκ Στρος Καν;

Πως έκανες αυτό το μαγικό ρερ συ Γιώργο-λεφτά υπάρχουν και μαλάκες επίσης (όλοι εμείς)-Παπανδρέου;

Δώσε μας παληκάρι μου, τη συνταγή του κυβερνητικού αυνανισμού σας, ώστε να μπούμε κι εμείς γλυκά στη φαντασίωση.

Ρε συ Γιώργο, μην μας αφήνεις στην απ έξω.

Αν μέσα στο κανό σου κουβαλάς κάνα ανεβαστικό σταφ, μην γίνεσαι μοναχοφάης.

Δώσε και σε μας καμιά τζούρα μπας και μοιραστούμε την ομαδική σας φρενίτιδα ευτυχίας. Είναι μια λύση να πλακωθούμε στους μπάφους.


Πότισέ μας με χάπια ανεβαστικά, ώστε ν αρχίσουμε να κελαηδάμε ευτυχισμένοι ύμνους στο αγαπημένο ΔΝΤ, να στέλνουμε φιλιά στον Χριστοφοράκο, στον Καραβέλα και στον γίγαντα Μαντέλη που κυκλοφορεί αμέριμνος στη Πανεπιστημίου.

Γιώργο, μην μας αφήνεις στην επ έξω, γαμώ την παραισθησιογόνα κυβέρνησάρα σου.

Εντάξει ξέρω οτι μας ραντίζεις κάθε τόσο με ηλιθιοδίνη- με κάτι περίεργα αεροπλανάκια που πετάνε πάνω απο τον ουρανό της Αθήνας -αλλά βλέπεις οτι ακόμη δεν μας έχεις εξοντώσει ολοκληρωτικά.

Απλά βάλε μας στο τρυπάκι της μαγικής κυβερνητικής σου τέχνης. Δίδαξέ μας τα μυστικά του ταμπεραμέντου σου.

Δείξε μας οτι πίσω απο την εικόνα του Αυνανισμού δίχως εκσπερμάτωση που αναδύει η κυβέρνησή σου υπάρχει σχέδιο, υπάρχει σκέψη, υπάρχει κυβερνητική διάνοια.

Δεν μας ενδιαφέρει αν χάνουμε την εθνική μας κυριαρχία.

Πες μας μόνο οτι το κάνεις με σχέδιο, με στρατηγική, οτι γνωρίζεις που σκοπεύεις να μας πας.

Εστω κι αν ο προορισμός είναι το παγόβουνο.


Σημείωση> Οι Ελληνες πολίτες, όλοι εμείς, είμαστε πολύ μαλάκες τελικά. Μόνο ένας μαλάκας λαός θα επέτρεπε μετά απο τόσα δεινά να βρίσκονται ακόμη στη ζωη δύο κόμματα που ονομάζονται ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.