λόγω της οικονομικής κατάστασης, κρίνεται τουλάχιστον άκαιρη.
Είναι οξύμωρο και συνάμα πρωτοφανές στα διπλωματικά χρονικά, χώρα η οποία, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, βρίσκεται «υπό κηδεμονία» και αναζητά εναγωνίως διεθνή στηρίγματα για να γλιτώσει τη χρεοκοπία, να συναινεί στην διαδικασία ανάλογων συνομιλιών.
Αν ισχύει αυτό που λέει για την οικονομία ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Θ. Πάγκαλος ότι: «Κόκκινες γραμμές βάζεις όταν είσαι σε θέση ισχύος» ( Mega 22.4.10), τούτο δεν ισχύει για τη διπλωματία;
Παρά τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι η μόνη διαφορά που θα συζητήσει με την γείτονα είναι η υφαλοκρηπίδα, η Άγκυρα δεν έχει στείλει κανένα μήνυμα προς αυτή την κατεύθυνση. Αντιθέτως, ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών κ. Νταβούτογλου δεν άφησε περιθώρια παρερμηνείας των προθέσεών του και μας διαμήνυσε ότι «μακάρι η μόνη διαφορά μας να ήταν η υφαλοκρηπίδα» (ΒΗΜΑ 7.4.10), επιδιώκοντας σαφώς να μπουν στο τραπέζι όλες οι απαράδεκτες τουρκικές διεκδικήσεις.
Εκτός από τις ρητορικές αιχμές, η Τουρκία, που στοχεύει στην γεωπολιτική της αναβάθμιση, στην πράξη αποδεικνύει συνεχώς τι θέλει από την Ελλάδα. Το αποδεικνύουν:
- οι 157 παραβάσεις Κανόνων Εναέριας Κυκλοφορίας, οι 305 παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου και οι 92 οπλισμένοι σχηματισμοί το πρώτο τρίμηνο του 2010,
- οι «περιπλανήσεις» των τουρκικών πολεμικών πλοίων στο Αιγαίο, που φθάνουν μέχρι το Σούνιο,
- οι απαράδεκτες αναχαιτίσεις των εναέριων μέσων του FRONT ΕΧ από τουρκικά αεροπλάνα.
Εντούτοις, όπως ανακοινώθηκε, θα πραγματοποιηθεί και κοινή συνεδρίαση των υπουργικών συμβουλίων, που αναφέρεται με τον όρο «μεικτό υπουργικό συμβούλιο»!
Το αποτέλεσμα, βεβαίως, είναι να δίνουμε τα λάθος μηνύματα στο εξωτερικό σχετικά με τις προθέσεις της Ελλάδας απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα.
Επιπλέον, σύμφωνα με διαρροές που δεν έχουν διαψευσθεί, η κυβέρνηση σκέφτεται να δεχθεί αίτημα του κ. Ερντογάν να επισκεφθεί τη Θράκη και μάλιστα τον Τούρκο πρωθυπουργό θα συνοδεύει ο κ. Παπανδρέου!
Όπως, όμως, γράφτηκε στον Τύπο αυτή η κίνηση «…θα έδινε την εντύπωση συνδιαχείρισης της περιοχής και θα ενίσχυε την προσπάθεια της Άγκυρας να διασυνδεθούν τα θέματα της μουσουλμανικής μειονότητας με τις τουρκικές παραβιάσεις στα ζητήματα των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης και του Οικουμενικού Πατριαρχείου.» (Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 25.4 .10 )
Δυστυχώς, η κυβέρνηση εμφανίζεται να αντιμετωπίζει τα εθνικά ζητήματα με την ίδια αφελή και αδικαιολόγητη αισιοδοξία που αντιμετώπιζε στην αρχή την οικονομική κρίση, με τα γνωστά σήμερα τραγικά αποτελέσματα.
Η κυβέρνηση οφείλει σε αυτή την περίπτωση να επιδείξει σύνεση και σθένος ώστε να μην βιώσουμε δυσμενείς συνέπειες, δυσβάστακτες για τον ελληνισμό. Να εξετάσει εκ νέου τη χρησιμότητα των συνομιλιών σε αυτή τη φάση και εφόσον αυτές γίνουν να διαβεβαιώσει τον ελληνικό λαό εκ των προτέρων για τις «κόκκινες γραμμές» που θα θέσει, χωρίς μισόλογα και υπεκφυγές.