Ο Γιώργος Παπανδρέου πορεύεται προσπαθώντας να μας πείσει ότι είμαστε όλοι κλέφτες τεμπέληδες και διεφθαρμένοι. Πορεύεται έχοντας πείσει την Εγχώρια και διεθνή κοινή γνώμη να χρησιμοποιεί τον όρο «Ελληνικό πρόβλημα» για οτιδήποτε αφορά το μέλλον, τα προβλήματα του ευρώ και την ύπαρξη του ενιαίου νομίσματος.
Κινείται έχοντας πείσει τους ευρωπαίους ότι οι Έλληνες αποτελούν το μείζον ευρωπαϊκό πρόβλημα. Έτσι ο πάσα άσχετος προτείνει και μια λύση που φτάνει σε επίπεδα που πληγώνουν την ταυτότητα μας.
Μας έπεισε ότι όλα όσα ζήσαμε και πετύχαμε είναι λάθος και απάτη. Κάτι που δεν αξίζαμε ποτέ. Ήταν ψέμα και ήμασταν ψεύτες και απατεώνες. Τώρα πρέπει να πληρώσουμε.
Κινείται υποβαθμίζοντας κάθε τι “βαθύ” και “Ελληνικό” σε ένα πεδίο απείρως εξευτελιστικό.
- Την πολιτική στο επίπεδο της επικοινωνίας της εικόνας του χαμόγελου.
- Τον προεκλογικό λόγο σε επίδειξη κοινής άπατης.
- Την ψήφο του λαού σε εξευτελισμό της εμπιστοσύνης και της λογικής που εμπεριέχει η ίδια η διαδικασία της ψήφου.
- Την δημοκρατία μας σε ιδεολογική τρομοκρατία και σε γλυστερή πορεία απαξίωσης προς επικίνδυνες ατραπούς.
- Τις ελπίδες του κόσμου για ένα καλύτερο μέλλον σε έναν απίστευτο φόβο και μια απαισιοδοξία για το αύριο.
- Την αγορά σε κρανίου τόπο.
- Τον ουσιαστικό βαθύ πολιτικό λόγο τα συνθήματα τους συμβολισμόυς, σε αντιγραφή – σκονάκι από άλλους.
- Το πολιτικό προσωπικό της χώρας συληβδην σε απατεωνες και μετρίους εχθρούς ή υπονομευτές της πατρίδας.
- Τον Έλληνικό χαρακτήρα σε κακό μυθιστορηματικό ήρωα, σε κλέφτη, απατεώνα, τεμπέλη, διεφθαρμένο, κομματικό συμφεροντολόγο.
Και μέσα σε αυτή την ιδεολογική τρομοκρατία, τον φόβο, την απάτη, και την αντιγραφή, ο Παπανδρέου υπερτονίζει τις χωρίς αποτέλεσμα χαιρετούρες και χαμόγελα του στο εξωτερικό. Παρουσιάζεται διεθνώς ως λύση στο πρόβλημα μας. Ως μόνος λογικός σε μια παράλογη γη, ως μόνος τίμιος σε μια χώρα κλεπτών, ως μόνος αθώος σε μια χώρα ενόχων, ως μόνη λύση σε μια χώρα γεμάτη προβλήματα.
Εκμεταλλευόμενος την ψυχολογία κακομοίρη που έχυσε σταγόνα σταγόνα στο μυαλό μας έκανε πατριωτικό καθήκον μας την υποστήριξη του.
Φαντάζει τόσο φυσικό και τόσο λογικό για τον λαό και την χώρα εκεί κάτω που μας κατέβασε να συναντηθούμε μαζί του. Εκεί κάτω όπου δεν υπήρξε ποτέ Έλληνας πολιτικός, βρέθηκε ο Παπανδρέου έγινε πρωθυπουργός και τράβηξε του πάντες μαζί του
Κύριοι: Η απαξίωση, η στρέβλωση της εικόνας της χώρας και των Ελλήνων διεθνώς είναι τόσο βαθιά και τέτοιου ιστορικού μεγέθους, που για τους ξένους ο Παπανδρέου –(ακόμη και αυτός δηλαδή ο γνωστός μας Γιώργος ) αποτελεί έναν λίαν κατάλληλο άνθρωπο για λύσει το πρόβλημα μας.
Πρόκειται για κλωτσιά, για ανηλεές μαστίγωμα στο μέσο Ελληνικό εγκέφαλο.
ΕΛΕΟΣ!
Η οργή είναι ήδη εδώ.
============
ΥΓ: Δεν είναι Βλάκας. Η άποψη αυτή στηρίζεται στα χαώδη ελληνικά του όταν αυτά εκφέρονται χωρίς κείμενο. Πίσω από αυτή την ερμηνεία κρύβονται τα πάντα. Ο Γιώργος Παπανδρέου χρησιμοποιεί συνεχώς τους πάντες και όλα τα μέσα για να πετυχαίνει τους στόχους του.
…και αυτή την στιγμή ο στόχος του είναι η διεθνής αξιοπιστία του και χρησιμοποιεί τους Έλληνες