Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στους μόλις επτά μήνες που βρίσκεται στην εξουσία «κατάφερε» να απολέσει όποιο κεφάλαιο αξιοπιστίας διέθετε. Η απουσία συνέπειας λόγων, έργων, στόχων και πολιτικής είναι πρωτοφανής. Μια αλληλουχία ασυνάρτητων κινήσεων και λανθασμένων εκτιμήσεων επιτείνουν το αίσθημα ανασφάλειας των πολιτών, σε συνθήκες μιας πρωτοφανούς για τη χώρα οικονομικής κρίσης.
Η έλλειψη εμπιστοσύνης της κοινωνίας συνιστά βασική αρνητική παράμετρο για τη δημιουργία προϋποθέσεων υπέρβασης της κρίσης. Ακυρώνει την ελπίδα για την επίτευξη του στόχου, υπονομεύει τη διάθεση για τη συλλογική προσπάθεια, μετατρέπει τη συναίνεση σε κενό γράμμα.
Η κυβέρνηση που συνεχίζει και σήμερα, μετά και την συμφωνία στήριξης, να διαπράττει τα ίδια σφάλματα θα πρέπει να απαντήσει πειστικά σε πολλά και ουσιαστικά γιατί.
Για παράδειγμα ΓΙΑΤΙ:
- καθυστέρησε να πάρει μέτρα όταν οι συνθήκες ήταν πιο ευνοϊκές; (οι φωνές που καλούσαν στην έγκαιρη λήψη μέτρων προέρχονταν και από το κυβερνητικό στρατόπεδο: «αν μας ακούγατε και λαμβάνατε τα μέτρα τον Νοέμβριο τότε θα ήταν πιο ήπια…», Β. Παπανδρέου προς Γ. Παπακωνσταντίνου στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής, «Ε.Τ.», 11.5)
- επέμεινε στην τακτική του «opengov» (ηλεκτρονική διαδικασία υποβολής αιτήσεων) όταν έγινε σύντομα φανερό ότι αυτή απέτυχε οικτρά, δημιουργώντας ανυπέρβλητα εμπόδια στη λειτουργία του κράτους; Μέχρι σήμερα, επτά ολόκληρους μήνες μετά τις εκλογές, από τις 10.800 διευθυντικές και επιτελικές θέσεις του κρατικού τομέα η κυβέρνηση έχει καλύψει περίπου 1.000!! Χαρακτηριστικό ότι σε 133 νοσοκομεία δεν υπάρχουν ακόμη διοικητικά συμβούλια! («ΤΑ ΝΕΑ», 12.5).
- έστελνε αντιφατικά μηνύματα με μέτρα που αρχικά εξήγγειλε και στην συνέχεια απέσυρε ή τροποποιούσε, αποδεικνύοντας ότι ούτε σχέδιο υπήρχε ούτε στρατηγική, παρά μόνον «σερνόταν» πίσω από τα γεγονότα; (π.χ. τακτοποίηση ημιυπαίθριων χώρων, πρόγραμμα παροχής εγγυήσεων προς τις τράπεζες, πρόθεση φορολόγησης των καταθέσεων κ.λπ.)
- αμαύρωνε την εικόνα της χώρας και της οικονομίας σε κάθε ταξίδι και σε κάθε συνέντευξη του πρωθυπουργού και του υπουργού των οικονομικών με απαράδεκτες δηλώσεις, οι οποίες μας στοίχισαν ακριβά; (όπως «Τιτανικός», «πατρίδα που βρίσκεται στην εντατική» κ.ο.κ. σε σημείο που η «Wall Street Journal» να γράψει: «Μήνυμα προς τον Γιώργο Παπανδρέου: Η σιωπή είναι χρυσός» 19.3)
- συμπεριέλαβε την προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ως πιθανή επιλογή ήδη από το τέλος του 2009, πράξη πρωτοφανής για την ευρωζώνη έως τότε. Είναι αποκαλυπτική η δήλωση του υφυπουργού Οικονομικών Φ. Σαχινίδη «όταν ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ τη διακυβέρνηση της χώρας, διαπίστωσε ότι η μόνη εναλλακτική επιλογή που είχε ήταν να προσφύγει στο ΔΝΤ» (συνέντευξη στην εκπομπή της ΝΕΤ «Πρωινή Ενημέρωση», 3.5)
- διέδιδε ότι δεν μπορούσε να διαπραγματευθεί, ως όφειλε, για να επιβάλει όρους; Όπως έγραψε και ο πρώην συνεργάτης του πρωθυπουργού και πρόεδρος του ΙΣΤΑΜΕ Ν. Κοτζιάς: Η κυβέρνηση «πήγε στις διαπραγματεύσεις έχοντας παραδοθεί ψυχολογικά. Και το χειρότερο, αυτό το ήξεραν οι δανειστές της. Όταν οι υπουργοί της κυβέρνησης πριν πάνε καν στη διαπραγμάτευση κηρύττουν δημόσια ότι δεν δικαιούνται και δεν μπορούν να ζητάνε διαπραγμάτευση, τότε έχουν βάλει μόνοι τους τη θηλιά γύρω από τον λαιμό τους».(«Αξία» 8.5).
- απέκρυψε σημεία της συμφωνίας οικονομικής στήριξης, τα οποία δημοσιοποίησε το ΔΝΤ στην ηλεκτρονική του σελίδα, όπως ότι ήταν η κυβέρνηση αυτή που πρότεινε τα μέτρα που επεβλήθησαν. («Ε.Τ.», 12.5)
- το ένα τρίτο του πακέτου των περικοπών, δηλαδή τα 11 από τα 31 δισεκατομμύρια ευρώ είναι μη προσδιορισμένα μέτρα και γι’ αυτό ζήτησε στη Βουλή και τη συναίνεση της αντιπολίτευσης;
- πέρασε την απαράδεκτη και πρωτοφανή τροπολογία που δίνει την δυνατότητα να περνάνε τα μέτρα χωρίς έγκριση από την Βουλή, μόνο με την υπογραφή του υπουργού οικονομικών; (7.5)