Εγώ να συμφωνήσω με τις αρχές σου που λένε ότι ο δεξιός πρέπει να χαράσσει μόνος του την πορεία του και να μην παρασύρεται από τα παιγνίδια που πάνε να του παίξουν οι επικοικωνιακά πανίσχυροι αντίπαλοι.
Σε ότι αφορά το Βουλγαράκη είμαι βέβαιος (σχεδόν) ότι δεν έχει αναμιχθεί σε οικονομικές δοσοληψίες, αν και γενικά δεν ήταν και ιδιαίτερα σεμνός στην καθημερινότητά του (δεν είναι κατακριτέο αλλά έτσι είναι).
Επίσης δεν φαίνεται να υπάρχει τίποτε απολύτως μεμπτό στη δράση του Ρουσόπουλου, είμαι απόλυτα βέβαιος ότι τραβάει τα μαλιά του που έφυγε από τη δημοσιογραφία αλλά αυτό είναι δικό του πρόβλημα. Θεώρησέ τους παράπλευρες απώλειες, αυτά συμβαίνουν. Πέραν όμως της ηθικολογικής προσέγγισης πολλοί από τους επικοινωνιακούς χειρισμούς του Ρουσόπουλου ήταν λανθασμένοι και τελικά ίσως ο Κ.Κ. να τον χρειαζόταν λιγότερο από όσο πιθανώς νόμιζε.
Σε ότι αφορά αυτή σου την ανάρτηση εμένα με απασχολεί περισσότερο η πρώτη σου παράγραφος που αφορά τον Καραμανλή.
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να δείχνουμε τόση ανοχή στον Καραμανλή (ΣΣ. Εδώ υπάρχει μια παρανόηση γιατί εγώ είπα "δείξαμε" όταν ήταν πρωθυπουργός και όχι "δείχνουμε" ακόμα και τώρα... οπότε συμφωνώ και γω στα επόμενα).
Είναι καλός και καθαρός άνθρωπος, συμφωνώ.
Προσπάθησε να μειώσει τις διαχωριστικές γραμμές δεξιάς & αριστεράς μετά το 2004 (που πολιτικά του κόστισε πολύ, πχ δεν κυνήγησε τους πασόκους κλέφτες του χρηματιστηρίου) πάλι συμφωνώ.
Ήταν εξαιρετικά έξυπνη, πατριωτική και παλληκαρίσια η στάση του στα εθνικά θέματα (Κυπριακό, σκοπιανό, αγωγοί, κ.α.), δεν το αμφισβητεί κανένας σκεπτόμενος άνθρωπος.
Αλλά όμως το νόμισμα έχει την πίσω του πλευρά.
ΠΡΩΤΟ, ήταν εξαιρετικά κακός στην επιλογή ποιοτικών και αποτελεσματικών ανθρώπων γύρω του. Σκέψου για παράδειγμα γιατί την πατήσαμε με το "βασικό μέτοχο" και πόσο μας κόστισε μετά. Σκέψου τους άχρηστους Ζαγορίτη, Παυλόπουλο, τον απωθητικό Αντώναρο και ένα σωρό άλλες λάθος επιλογές ανθρώπων. Τόσα λάθη είναι ανεπίτρεπτα για ένα κόμμα που το ψηφίζουν 3 εκατομμύρια άνθρωποι. Δενμπορούσε να βρεί καλύτερους;
ΔΕΥΤΕΡΟ, σκέψου τα σοβαρά λάθη στρατηγικής που έκανε ο Κ.Κ. Κερδίσαμε τις εκλογές του 2007 με 152 βουλευτές και δύο μήνες αργότερα καταποντίστηκε η Bear Sterns. Το πρώτο τρίμηνο του 2008 βοούσε η αγορά ότι η παγκόσμια οικονομία είναι μπαρουταποθήκη. Περίμενε ειλικρινά ότι σε μία χώρα με τόσο χρεός θα βγάλει πέρα τετραετία ΥΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ, με 151 βουλευτές (ο τατούλης την είχε ήδη κάνει).
Έπρεπε να πάει αμέσως σε εκλογές και ας χάναμε. Θα είχαμε κερδίσει την έξωθεν καλή μαρτυρία ότι είμαστε το κόμα των άσπιλων και των νοικοκυραίων, όπως ήμασταν πριν (και δεν θα ρεζιλευόμασταν με 10% διαφορά).
Όταν ήλθαν οι ταραχές του Δεκεμβρίου του 2008 και ο Καραμανλής άφησε να εξελιχθούν τα έκτροπα, δεν ντράπηκα μόνο που είμαι νεοδημοκράτης, ντράπηκα που είμαι και Έλληνας.
Τόσο γλυκειά ήταν η καρέκλα του πρωθυπουργού;
Για να μην παρεξηγηθώ, το ισοζύγιο του Κ.Κ. ήταν σαφέστατα θετικό και τον αδικούν τα πράσινα κομματόσκυλα των καναλιών και των εφημερίδων.
Αλλά δεν είμαι σίγουρος, τελικά, ότι πήρε λιγότερα από όσα έδωσε στη Ν.Δ.
Τέλος, άσχετο, συμφωνώ ότι ο Πανάρας είναι βαρίδι και πρέπει να φύγει (τουλάχιστον από το προσκήνιο) αλλά δεν συμφωνώ ότι θα πρέπει να τον κράζουμε και εμείς οι ίδιοι.
Επίσης δεν φαίνεται να υπάρχει τίποτε απολύτως μεμπτό στη δράση του Ρουσόπουλου, είμαι απόλυτα βέβαιος ότι τραβάει τα μαλιά του που έφυγε από τη δημοσιογραφία αλλά αυτό είναι δικό του πρόβλημα. Θεώρησέ τους παράπλευρες απώλειες, αυτά συμβαίνουν. Πέραν όμως της ηθικολογικής προσέγγισης πολλοί από τους επικοινωνιακούς χειρισμούς του Ρουσόπουλου ήταν λανθασμένοι και τελικά ίσως ο Κ.Κ. να τον χρειαζόταν λιγότερο από όσο πιθανώς νόμιζε.
Σε ότι αφορά αυτή σου την ανάρτηση εμένα με απασχολεί περισσότερο η πρώτη σου παράγραφος που αφορά τον Καραμανλή.
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να δείχνουμε τόση ανοχή στον Καραμανλή (ΣΣ. Εδώ υπάρχει μια παρανόηση γιατί εγώ είπα "δείξαμε" όταν ήταν πρωθυπουργός και όχι "δείχνουμε" ακόμα και τώρα... οπότε συμφωνώ και γω στα επόμενα).
Είναι καλός και καθαρός άνθρωπος, συμφωνώ.
Προσπάθησε να μειώσει τις διαχωριστικές γραμμές δεξιάς & αριστεράς μετά το 2004 (που πολιτικά του κόστισε πολύ, πχ δεν κυνήγησε τους πασόκους κλέφτες του χρηματιστηρίου) πάλι συμφωνώ.
Ήταν εξαιρετικά έξυπνη, πατριωτική και παλληκαρίσια η στάση του στα εθνικά θέματα (Κυπριακό, σκοπιανό, αγωγοί, κ.α.), δεν το αμφισβητεί κανένας σκεπτόμενος άνθρωπος.
Αλλά όμως το νόμισμα έχει την πίσω του πλευρά.
ΠΡΩΤΟ, ήταν εξαιρετικά κακός στην επιλογή ποιοτικών και αποτελεσματικών ανθρώπων γύρω του. Σκέψου για παράδειγμα γιατί την πατήσαμε με το "βασικό μέτοχο" και πόσο μας κόστισε μετά. Σκέψου τους άχρηστους Ζαγορίτη, Παυλόπουλο, τον απωθητικό Αντώναρο και ένα σωρό άλλες λάθος επιλογές ανθρώπων. Τόσα λάθη είναι ανεπίτρεπτα για ένα κόμμα που το ψηφίζουν 3 εκατομμύρια άνθρωποι. Δενμπορούσε να βρεί καλύτερους;
ΔΕΥΤΕΡΟ, σκέψου τα σοβαρά λάθη στρατηγικής που έκανε ο Κ.Κ. Κερδίσαμε τις εκλογές του 2007 με 152 βουλευτές και δύο μήνες αργότερα καταποντίστηκε η Bear Sterns. Το πρώτο τρίμηνο του 2008 βοούσε η αγορά ότι η παγκόσμια οικονομία είναι μπαρουταποθήκη. Περίμενε ειλικρινά ότι σε μία χώρα με τόσο χρεός θα βγάλει πέρα τετραετία ΥΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ, με 151 βουλευτές (ο τατούλης την είχε ήδη κάνει).
Έπρεπε να πάει αμέσως σε εκλογές και ας χάναμε. Θα είχαμε κερδίσει την έξωθεν καλή μαρτυρία ότι είμαστε το κόμα των άσπιλων και των νοικοκυραίων, όπως ήμασταν πριν (και δεν θα ρεζιλευόμασταν με 10% διαφορά).
Όταν ήλθαν οι ταραχές του Δεκεμβρίου του 2008 και ο Καραμανλής άφησε να εξελιχθούν τα έκτροπα, δεν ντράπηκα μόνο που είμαι νεοδημοκράτης, ντράπηκα που είμαι και Έλληνας.
Τόσο γλυκειά ήταν η καρέκλα του πρωθυπουργού;
Για να μην παρεξηγηθώ, το ισοζύγιο του Κ.Κ. ήταν σαφέστατα θετικό και τον αδικούν τα πράσινα κομματόσκυλα των καναλιών και των εφημερίδων.
Αλλά δεν είμαι σίγουρος, τελικά, ότι πήρε λιγότερα από όσα έδωσε στη Ν.Δ.
Τέλος, άσχετο, συμφωνώ ότι ο Πανάρας είναι βαρίδι και πρέπει να φύγει (τουλάχιστον από το προσκήνιο) αλλά δεν συμφωνώ ότι θα πρέπει να τον κράζουμε και εμείς οι ίδιοι.
Ο Πρόεδρος ξέρει, ή τουλάχιστον θα έπρεπε να ξέρει.