Μέχρι την περασμένη Παρασκευή κανείς δεν πίστευε ότι η Ελλάδα θα οδηγούνταν σε οικονομικά μέτρα που αλλάζουν ραγδαία το βιοτικό επίπεδο της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων. Μέχρι χθες κανείς δεν περίμενε ότι θα φτάναμε στο σημείο να υπάρχουν τέσσερις νεκροί αθώοι πολίτες σε μια μεγάλη απεργιακή διαδήλωση, κανείς δεν περίμενε ότι θα είχαμε τυφλή βία σε μια πορεία διαμαρτυρίας.
Κανείς δεν περίμενε ότι το Δεκέμβριο του 2008 η βία θα κατέλυε για λίγες –κρίσιμες- ώρες το κράτος. Κανείς δεν περίμενε ότι από χθες η Ευρώπη θα συζητούσε για «πολιτική σταθερότητα» στην Ελλάδα. Κανείς δεν περίμενε ότι κάποιοι θα παρέσερναν τον όχλο να κινηθεί κατά της Βουλής. Κανείς δεν περίμενε ότι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος κόμματος θα ισχυριζόταν μέσα στο κοινοβούλιο ούτε λίγο ούτε πολύ ότι το Σύνταγμα δεν αλλάζει μόνο με τη γνωστή αναθεωρητική διαδικασία αλλά και στους δρόμους….Ούτε το 1989, παραμονές της πτώσης του Τείχους του Βερολίνου, περίμενε κανείς την πτώση του. Όπως και την 20η Απριλίου 1967, κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος ότι την επομένη θα ξημέρωνε Χούντα. Έτσι είναι τα άσχημα, δεν προαναγγέλλονται. Συμβαίνουν ξαφνικά χωρίς εμφανή προμηνύματα.
Δυστυχώς, βουτηγμένος στην παρακμή, ο πολιτικός κόσμος της χώρας πιάστηκε για μια ακόμη φορά στον ύπνο. Τις προηγούμενες μέρες δύο φορές εκατέρωθεν, κυβέρνηση και αντιπολίτευση απέρριψαν αίτημα για σύσκεψη του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών. Το απόγευμα της Τετάρτης, Παπανδρέου και Σαμαράς επιτέλους δέχθηκαν το αυτονόητο για τον κοινό ακομμάτιστο νου.
Όλοι όσοι διατυπώνουν δημόσιο λόγο οφείλουν να είναι προσεκτικοί, ιδίως τα μεγάλα ΜΜΕ. Εμείς δεν πρόκειται να υιοθετήσουμε αφορισμούς και αναθέματα. Τα λαϊκά δικαστήρια και οι γκιλοτίνες ποτέ δεν οδήγησαν στην κάθαρση, παρά μόνο έστρεψαν την κοινωνία απέναντι στον εαυτό της, αθώους εναντίον αθώων. Οι πολιτικοί (μικροί και μεγάλοι, με πράξεις ή με παραλείψεις) φταίνε προφανώς για το κατάντημα της χώρας (το ψάρι απ’ το κεφάλι βρωμάει), ο απλός πολίτης εδώ και δεκαετίες είναι όμηρος της ευθύνης των πολιτικών. Ωστόσο οι γενικεύσεις, οι φανατισμοί και οι προβοκάτσιες –απ’ όπου κι αν προέρχονται- δεν ωφελούν κανέναν. Ούτε τους εχθρούς του ΚΚΕ, ούτε τους εχθρούς του Βγενόπουλου. Βλάπτουν μόνο τους πολίτες, τη Δημοκρατία, την Ελλάδα. Απαιτείται ψυχραιμία, σύνεση και ενότητα.Αντιλαμβανόμαστε ότι οι στιγμές είναι ιστορικές για τον τόπο, από οικονομικής πλευράς είναι εξαιρετικά δύσκολες για τους περισσότερους από εμάς. Εντούτοις, εμείς δεν πρόκειται να λιθοβολήσουμε τους πολιτικούς, όσο μεγάλη κι αν είναι η δυσαρέσκεια. Γι’ αυτό υπάρχει η Δικαιοσύνη, η οποία θα πρέπει επιτέλους να αναδεχθεί την ανεξαρτησία της και να λειτουργήσει όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Οι μέρες που έρχονται μοιάζουν ως η τελευταία ευκαιρία της «μεταπολιτευτικής» πολιτικής σκηνής. Η πολιτική ηγεσία και τα κόμματα της αντιπολίτευσης καλούνται επιτέλους να αποδείξουν ότι μπορούν να ανταποκριθούν στην κρισιμότητα της στιγμής. Είναι ώρα εθνικής συνεννόησης.Ο τόπος σήμερα, ένα βήμα πριν την άβυσσο, δεν χρειάζεται πια κομματικούς αρχηγούς αλλά πολιτικούς ηγέτες. Πριν χαθεί τελείως ο έλεγχος. Γιατί ο κόσμος αντιδρά απόλυτα δικαιολογημένα και χωρίς ηγεσία με κράτος διαλυμένο, τα χειρότερα είναι μπροστά μας. Ας είμαστε τουλάχιστον ψύχραιμοι και συνετοί ο καθένας ατομικά και όλοι μαζί.
Καλημέρα…
gkessopoulos.blogspot.com