Αυτή την πολύ πρωοθημένη πρόταση κάνει ο Κύπριος δημοσιογράφος Σάββας Ιακωβίδης στην εφημερίδα ΣΗΜΕΡΙΝΗ. Δεν ξέρω βέβαια κατά πόσον μπορεί να βασιστεί κάποιος σε μια "Συμφωνία" με τους Εβραίους.... αλλά έτσι για την άλλη άποψη διαβάστε το άρθρο του:
«Η ΙΣΧΥΣ του αδύνατου είναι να εξυπηρετεί αξιόπιστα και να εξυπηρετείται ανάλογα. Να συνάπτει φιλίες και συμμαχίες με ισχυρούς, ώστε την κρίσιμη ώρα να προστατεύεται και την επομένη της νίκης να είναι ομοτράπεζός τους. Στην πολιτική δεν υπάρχει συναισθηματισμός και δεν λειτουργεί το δίκαιο, όπως αυτό μορφοποιείται στη λαϊκή συνείδηση. Ας μιλήσουμε ρεαλιστικά:
Στόχος μιας αξιόπιστης πολιτικής είναι η υπεράσπιση των συμφερόντων του κράτους, η διαφύλαξη της επιβίωσης και η ασφάλεια των πολιτών. Συνεπώς, ύψιστο καθήκον της υπεύθυνης και εκλεγμένης ηγεσίας είναι να προασπίζεται με κάθε πρόσφορο και τελεσφόρο μέσο και μέτρο τα πιο πάνω.
Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι αδύναμη. Δεν έχει την πολυτέλεια να επιλέγει φίλους και εχθρούς. Οι εχθροί, επιβάλλονται. Οι φίλοι, επιλέγονται, με βάση τα κοινά συμφέροντα, τη σύγκλιση σκοπών και την ταύτιση επιδιώξεων. Να μιλήσουμε ωμά και κυνικά:
Οι εχθροί του εχθρού μας, Τούρκου κατακτητή της Κύπρου, είναι ή μπορεί να γίνουν φίλοι και σύμμαχοί μας.
Αυτό τον καιρό σοβεί σοβαρότατη και βαθύτατη κρίση στις σχέσεις Τουρκίας - Ισραήλ. Αυτή η κρίση πυροδοτήθηκε μεθοδικά από την Τουρκία εδώ και μια 8ετία, με αποκορύφωμα τα τραγικά γεγονότα της Γάζας και το θάνατο ακτιβιστών.
Η Κύπρος, ανέκαθεν, διατηρεί φιλικές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο και πάντα υποστηρίζει την υπόθεση των Παλαιστινίων, χωρίς ανταπόδοση. Άνευ βλάβης αυτών των σχέσεων, που δεν τηρούνται από πλευράς ενίων αραβικών χωρών στο πλαίσιο της αμοιβαιότητας, η Λευκωσία καλείται να αναπτύξει και να ενισχύσει, σε όλους ανεξαίρετα τους τομείς, τις σχέσεις της με το Ισραήλ.
Ας μη λειτουργήσουν πάλι οι γνωστές συναισθηματικές εκρήξεις, που δεν προσφέρουν τίποτε στην υπεράσπιση των κρατικών μας συμφερόντων. Το Ισραήλ είναι μία μεγάλη περιφερειακή δύναμη, με ισχυρές συνδέσεις με τις ΗΠΑ και άλλες δυνάμεις. Το εβραϊκό λόμπι είναι πανίσχυρο.
Το Ισραήλ θεωρεί την Ελλάδα και την Κύπρο ως τους φυσικούς και πιο κοντινούς του συμμάχους, απέναντι σε έναν ωκεανό Αράβων και μουσουλμάνων, οι περισσότεροι από τους οποίους θέλουν συνειδητά την καταστροφή του.
Πριν από την κρίση των Ιμίων (1996), το Ισραήλ πρότεινε στην Ελλάδα τη σύναψη μιας Συμφωνίας Αμυντικής Συνεργασίας, που θα διευκόλυνε την ισραηλινή αεροπορία και θα διεύρυνε τη συνεργασία σε όλους τους τομείς άμυνας και ασφάλειας.
Εξαιτίας των σχέσεων της Ελλάδας με τους Άραβες, η Αθήνα δεν ανταποκρίθηκε στο ισραηλινό αίτημα. Και οι Ισραηλινοί, φυσιολογικά,
απευθύνθηκαν στην Τουρκία. Η κρίση των Ιμίων, η γκριζοποίηση του Αιγαίου, η μη σύναψη Συμφωνίας με το Ισραήλ, η διπλωματία των σεισμών και η από τότε σταδιακή αποδυνάμωση και εξουδετέρωση του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου συνήργησαν ώστε η Ελλάδα να εκδιωχθεί από την Τουρκία, από την από χιλιετηρίδων πολιτισμική, ιστορική και γεωπολιτική κοιτίδα της, την Αν. Μεσόγειο.
Η Τουρκία, με τις μεθοδεύσεις της στην περιοχή της ευρύτερης Μέσης Ανατολής, επιδιώκει ανατροπή και ανακατανομή του συσχετισμού ισχύος. Ισχυρό εμπόδιο είναι το Ισραήλ και, βεβαίως, οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η ΕΕ και ευρωπαϊκές δυνάμεις. Οι συγκυρίες και οι εξελίξεις, που θα σηματοδοτήσουν την περιοχή στο μέλλον, επιβάλλουν όπως τώρα, όχι αργότερα, η Λευκωσία ζητήσει τη σύναψη, σε πρώτο στάδιο, ενός Συμφώνου Αμυντικής Συνεργασίας με το Ισραήλ, που από καιρό επιζητεί στενότερη συνεργασία με την Κύπρο. Θεωρούμε ότι ο πρόεδρος Χριστόφιας έχει μία -μοναδική- ευκαιρία να ενισχύσει και να θωρακίσει την Κύπρο. Να μην τη χάσει, κινούμενος ή ενεργώντας από συναισθηματικές φορτίσεις ή ιδεολογικές εξαρτήσεις.»
http://www.sigmalive.com/simerini/columns/antistaseis/274399
Στόχος μιας αξιόπιστης πολιτικής είναι η υπεράσπιση των συμφερόντων του κράτους, η διαφύλαξη της επιβίωσης και η ασφάλεια των πολιτών. Συνεπώς, ύψιστο καθήκον της υπεύθυνης και εκλεγμένης ηγεσίας είναι να προασπίζεται με κάθε πρόσφορο και τελεσφόρο μέσο και μέτρο τα πιο πάνω.
Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι αδύναμη. Δεν έχει την πολυτέλεια να επιλέγει φίλους και εχθρούς. Οι εχθροί, επιβάλλονται. Οι φίλοι, επιλέγονται, με βάση τα κοινά συμφέροντα, τη σύγκλιση σκοπών και την ταύτιση επιδιώξεων. Να μιλήσουμε ωμά και κυνικά:
Οι εχθροί του εχθρού μας, Τούρκου κατακτητή της Κύπρου, είναι ή μπορεί να γίνουν φίλοι και σύμμαχοί μας.
Αυτό τον καιρό σοβεί σοβαρότατη και βαθύτατη κρίση στις σχέσεις Τουρκίας - Ισραήλ. Αυτή η κρίση πυροδοτήθηκε μεθοδικά από την Τουρκία εδώ και μια 8ετία, με αποκορύφωμα τα τραγικά γεγονότα της Γάζας και το θάνατο ακτιβιστών.
Η Κύπρος, ανέκαθεν, διατηρεί φιλικές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο και πάντα υποστηρίζει την υπόθεση των Παλαιστινίων, χωρίς ανταπόδοση. Άνευ βλάβης αυτών των σχέσεων, που δεν τηρούνται από πλευράς ενίων αραβικών χωρών στο πλαίσιο της αμοιβαιότητας, η Λευκωσία καλείται να αναπτύξει και να ενισχύσει, σε όλους ανεξαίρετα τους τομείς, τις σχέσεις της με το Ισραήλ.
Ας μη λειτουργήσουν πάλι οι γνωστές συναισθηματικές εκρήξεις, που δεν προσφέρουν τίποτε στην υπεράσπιση των κρατικών μας συμφερόντων. Το Ισραήλ είναι μία μεγάλη περιφερειακή δύναμη, με ισχυρές συνδέσεις με τις ΗΠΑ και άλλες δυνάμεις. Το εβραϊκό λόμπι είναι πανίσχυρο.
Το Ισραήλ θεωρεί την Ελλάδα και την Κύπρο ως τους φυσικούς και πιο κοντινούς του συμμάχους, απέναντι σε έναν ωκεανό Αράβων και μουσουλμάνων, οι περισσότεροι από τους οποίους θέλουν συνειδητά την καταστροφή του.
Πριν από την κρίση των Ιμίων (1996), το Ισραήλ πρότεινε στην Ελλάδα τη σύναψη μιας Συμφωνίας Αμυντικής Συνεργασίας, που θα διευκόλυνε την ισραηλινή αεροπορία και θα διεύρυνε τη συνεργασία σε όλους τους τομείς άμυνας και ασφάλειας.
Εξαιτίας των σχέσεων της Ελλάδας με τους Άραβες, η Αθήνα δεν ανταποκρίθηκε στο ισραηλινό αίτημα. Και οι Ισραηλινοί, φυσιολογικά,
απευθύνθηκαν στην Τουρκία. Η κρίση των Ιμίων, η γκριζοποίηση του Αιγαίου, η μη σύναψη Συμφωνίας με το Ισραήλ, η διπλωματία των σεισμών και η από τότε σταδιακή αποδυνάμωση και εξουδετέρωση του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου συνήργησαν ώστε η Ελλάδα να εκδιωχθεί από την Τουρκία, από την από χιλιετηρίδων πολιτισμική, ιστορική και γεωπολιτική κοιτίδα της, την Αν. Μεσόγειο.
Η Τουρκία, με τις μεθοδεύσεις της στην περιοχή της ευρύτερης Μέσης Ανατολής, επιδιώκει ανατροπή και ανακατανομή του συσχετισμού ισχύος. Ισχυρό εμπόδιο είναι το Ισραήλ και, βεβαίως, οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η ΕΕ και ευρωπαϊκές δυνάμεις. Οι συγκυρίες και οι εξελίξεις, που θα σηματοδοτήσουν την περιοχή στο μέλλον, επιβάλλουν όπως τώρα, όχι αργότερα, η Λευκωσία ζητήσει τη σύναψη, σε πρώτο στάδιο, ενός Συμφώνου Αμυντικής Συνεργασίας με το Ισραήλ, που από καιρό επιζητεί στενότερη συνεργασία με την Κύπρο. Θεωρούμε ότι ο πρόεδρος Χριστόφιας έχει μία -μοναδική- ευκαιρία να ενισχύσει και να θωρακίσει την Κύπρο. Να μην τη χάσει, κινούμενος ή ενεργώντας από συναισθηματικές φορτίσεις ή ιδεολογικές εξαρτήσεις.»
http://www.sigmalive.com/simerini/columns/antistaseis/274399