“πράσινη ανάπτυξη”.
Όλο και περισσότεροι αγρότες δεσμεύουν πολλά στρέμματα καλλιεργήσιμης γης προκειμένου να κάνουν εγκαταστάσεις με φωτοβολταϊκά πάρκα και να πωλούν την παραγόμενη από τον ήλιο ενέργεια στην Δ.Ε.Η. μιας και η τιμή που αγοράζει το ρεύμα η δημόσια επιχείρηση είναι στο τριπλάσιο από αυτή που το πουλάει. Έτσι με αυτό τον τρόπο οι αγρότες μετατρέπονται σε “συνεταίρους” της Δ.Ε.Η.
Είναι όμως στη σωστή κατεύθυνση αυτή η κίνηση της κυβέρνησης να δίνει προνόμια στους αγρότες πέρα από το φυσικό τους επάγγελμα αντί να δίνει κίνητρα για την περαιτέρω ανάπτυξη του αγροτικού κόσμου;
Η χώρα τις προηγούμενες δεκαετίες ήταν μια απο τις παραδοσιακές αγροτικές χώρες του κόσμου και τα προϊόντα που εξάγαμε ήταν σε περίοπτες θέσεις παγκοσμίως, όπως για παράδειγμα η χώρα μας μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του ’90 ήταν η τρίτη δύναμη σε εξαγωγή ελαιόλαδου παγκοσμίως. Πλέον εισάγουμε τα πάντα ρύζι,πατάτες,σιτάρι ακόμη και ελαιόλαδο!
Η Ελλάδα έχει χάσει την αγροτική της ταυτότητα αφήνοντας στο περιθώριο μια παραγωγική τάξη που με τα προϊόντα που παρήγαγε και εξήγαγε, έφερνε “ξένο” χρήμα στην οικονομία της χώρας και αποτελούσε την δεύτερη κινητήριο δύναμη της Εθνικής οικονομίας μετά τον τουρισμό.
Η απόφαση της κυβέρνησης να δώσει κίνητρα στους αγρότες όχι προς την κατεύθυνση να αναπτυχθούν στον επαγγελματικό τους χώρο , όχι στην προοπτική να παρακινήσει νέους να ασχοληθούν με το επάγγελμα αλλά να τους ωθεί σε ένα χόρο που είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού ότι η ΔΕΗ δεν θα αντέχει να πληρώνει για πολύ ακόμη την τριπλάσια τιμή και πολοί από τους αγρότες θα δουν ότι όλα όσα με ωραίο τρόπο τους “σέρβιραν” στα αυτιά τους ήταν απλά λόγια άλλογα και οι μοναδικοί κερδισμένοι από το όλο θέμα θα είναι οι εταιρίες που θα κατασκευάζουν τα φωτοβολταϊκά πάρκα.
Είναι παράλογο σε μια εποχή που η οικονομία της χώρας έχει ανάγκη την εισροή συναλλάγματος, από τις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων στα ταμεία της, η κυβέρνηση επί της ουσίας να ενδυναμώνει τις εξαγωγές, μιας και με αυτού του είδους την “πράσινη ανάπτυξη” μειώνει την καλλιεργήσιμη παραγωγική γη.
Η πράσινη ανάπτυξη αποτελεί την τελευταία λέξη της μόδας του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος και με πολύ ωραίο και έντεχνο τρόπο οι κυβερνήσεις των κρατών σε συνεργασία με τις “πράσινες” τεχνικές εταιρίες ωθούν τους πολίτες να επενδύσουν σε αυτή. Η μαζική όμως προσέλκυση θα φέρει κορεσμό στον χώρο η φούσκα θα μεγαλώσει και θα σκάσει στα χέρια όσων επένδυσαν χρήματα στην “οικολογική” παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και θα είναι αυτοί που μετέτρεψαν τα χωράφια και τις στέγες των σπιτιών τους σε μικρές μονάδες παραγωγής ρεύματος.
Οπότε γεννάται το ερώτημα…έχουμε να κάνουμε με πράσινη ανάπτυξη ή με πράσσειν άλλογα;
Χ.Κ.
Πτολεμαΐδα