(έρευνα του ΜΦ – απάντηση στη σειρά “τα φοβερά ντοκουμέντα” της εφημερίδας “ΤΟ ΒΗΜΑ”)
ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟ
Η ηγεσία λοιπόν του ΚΚΕ αποκήρυξε και αυτή την ενέργεια ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ όπως καταδίκασε και την ανατίναξη της ΕΣΠΟ από την ΠΕΑΝ 2 μήνες πριν!! (http://blackblogofcommunism.com/2010/04/06/η-ανατίναξη-της-εσπο-από-την-πεαν)
Για αυτό το λόγο λοιπόν η ηγεσία του ΚΚΕ κάλεσε το Φεβρουάριο του 1943 το Βελουχιώτη σε απολογία. Οι κατηγορίες εναντίον του ήταν :
-Η μη παρεμπόδιση της επιχείρησης της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου.
-Η παρά την εντολή της Κεντρικής επιτροπής του ΚΚΕ συμμετοχή του στην επιχείρηση.
-Η αποτυχία του να διαλύσει τις αντάρτικες δυνάμεις του Ζέρβα.
Απόδειξη της αποκήρυξης από την ηγεσία του ΚΚΕ της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου αποτελεί και το γεγονός ότι τα έντυπα που κυκλοφορούσαν τότε οι οργανώσεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ αποσιώπησαν το γεγονός και πέρασαν πάρα πολλοί μήνες μέχρι να αναφερθούν σε αυτό!
Την εποχή εκείνη τόσο το ΕΑΜ όσο και ο ΕΛΑΣ απέβλεπε ακόμη σε οικονομικές και πολιτικές διεκδικήσεις και όχι σε ένοπλη αντιστασιακή δράση εναντίον των δυνάμεων κατοχής. (Παράγραφος 10η της απόφασης της νέας Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, Σεπτέμβριος 1941 και προκήρυξη πολιτικού γραφείου του ΚΚΕ της 19 Απριλίου 1942- «Το ΚΚΕ Επίσημα Κείμενα», τόμος πέμπτος, σελίδες 51 και 69-70).
Η στάση αυτή προκύπτει και από την εισήγηση του γ.γ. του ΚΚΕ Γιώργου Σιάντου, κατά τη διάρκεια της 8ης ολομέλειας της Κεντρικής επιτροπής του ΚΚΕ (πρώτο δεκαήμερο Ιανουαρίου 1942). Ο Γιάννης Πετσόπουλος στη σελίδα 37 του βιβλίου του «Τα πραγματικά αίτια διαγραφής μου από το ΚΚΕ» σημειώνει : «Η ηγεσία του ΚΚΕ όχι μονάχα στην αρχή κλωτσούσε, μα και κατάγγελνε το αντάρτικο για τυχοδιωκτισμό και τα σαμποτάζ για προβοκάτσια. «Με την κουμπούρα δεν τρώει ο λαός ψωμί», έλεγε στην εισήγησή του ο Γιώργος Σιάντος».
Αργότερα, ορισμένοι κομμουνιστές θα επικρίνουν το Βελουχιώτη για την απροθυμία του και τη χρονοτριβή για την ανατίναξη της γέφυρας. Το σημαίνων στέλεχος του ΕΑΜ ο Διονύσης Μπενετάτος στη σελίδα 86 του βιβλίου του «Το χρονικό της κατοχής» γράφει τα εξής :
«Η δράση είναι συνυφασμένη και μ’ αποτυχίες και σφάλματα. Και στην περίπτωση του Άρη υπήρξε σημαντικό σφάλμα η άρνηση του Άρη ν’ ανατινάξει χωρίς συζητήσεις την Γέφυρα του Γοργοποτάμου… Έτσι η γέφυρα του Γοργοποτάμου ανατινάχτηκε αλλά δύο μοιράστηκαν την δόξα του εγχειρήματος, με δεύτερο τον Άρη. Η ολιγωρία του Άρη στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου ήταν μεγάλο σφάλμα που σήμερα κρίνεται μεγαλύτερο, αν λάβουμε υπ’ όψη και τον βασικό σκοπό του Εαμικού κινήματος που ήταν η μονοπώληση του αγώνα της Εθνικής αντίστασης…»
Άλλη μια απόδειξη είναι και το γεγονός ότι λίγες μόνο ημέρες μετά την επιχείρηση, δηλαδή τον Δεκέμβριο του 1942 συνήλθε στην Αθήνα η Δεύτερη Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ. Αυτή αποφάσισε τότε εμμέσως πλην σαφώς («Το ΚΚΕ Επίσημα κείμενα», τόμος πέμπτος-1940-1945, σελ. 91-92) την εξόντωση όλων των Εθνικών οργανώσεων αντίστασης αλλά και κάθε αντιτιθέμενου σε υποταγή από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Η απόφαση αυτή ήταν σύμφωνη με το νόημα της ΑΡΧΗΣ που είχε διατυπώσει ο γγ του ΚΚΕ Γεώργιος Σιάντος κατά την οποία : «Πας τις αρνούμενος να συνεργασθή με το Κομμουνιστικόν Κόμμα θα θεωρηθή γκεσταπίτης» (!!!) («Ο Γεώργιος Καρτάλης και η εποχή του, 1934-1957», Κομνηνός Πυρομάγλου, τόμος Α’, σελ 351)
Αμέσως μάλιστα μετά τη λήψη της απόφασης, ο Βελουχιώτης επιτέθηκε την 30η Δεκεμβρίου 1942 επικεφαλής 400 περίπου ανταρτών στην περιοχή της Στερεάς Ελλάδας ώστε να εξοντώσει τις Εθνικές ομάδες Ελλήνων ανταρτών (ΕΔΕΣ) του Ζέρβα. Ευτυχώς ανεπιτυχώς! Η πρώτη αυτή ενέργεια λοιπόν υπήρξε η εφαρμογή του σχεδίου του ΚΚΕ περί μονοπώλησης του αγώνα και επιβολής στη συνέχεια με τη δύναμη των όπλων, το Δεκέμβριο του 1944 της κόκκινης δικτατορίας, της βίας και του τρόμου…
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
Chris Woodhouse – “Το Μήλο της Έριδος”
Chris Woodhouse – “Something Ventured”
Chris Woodhouse – “Ο ιστορικός ρόλος της Εθνικής Αντιστάσεως”
Δημήτριος Δημητρίου (Νικηφόρος) – “Αντάρτης στα βουνά της Ρούμελης, χρονικό 1940-1944″
Δημήτριος Δημητρίου (Νικηφόρος) – “Γοργοπόταμος. Έλληνες αντάρτες εναντίον του Ρόμμελ”
Παντελής Κωτσάκης – “Το προσωπικόν χειρόγραφον του Αγώνος 1942-1943″
Αριστομένης Αντωνακέας – “Η ανατίναξις της γέφυρας του Γοργοποτάμου”
Μιχαήλ Μυριδάκης – “Η επιχείρηση του Γοργοποτάμου και το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ”
Μιχαήλ Μυριδάκης – “Αγώνες της Φυλής” (Τόμος Α’)
Έντυ Μάγιερς – “Η Ελληνική Περιπλοκή”
Κομνηνός Πυρομάγλου – “Ο Δούρειος Ίππος”
Κομνηνός Πυρομάγλου – “Ο Γεώργιος Καρτάλης και η εποχή του, 1934-1957″ (Τόμος Α’)
Θέμης Μαρίνος – “Αποστολή HARLING 1942 – Η επιχείρηση Γοργοποτάμου”
Θέμης Μαρίνος – “Ο Εφιάλτης Της Εθνικής Αντίστασης” (Τόμος Α’)
Σπύρος Μπέκιος (Λάμπρος) – “Γοργοπόταμος – Η αλήθεια που καίει”
Σπύρος Μπέκιος (Λάμπρος) – “Σελίδες από την Εθνική Αντίσταση”
Denys Hamson – “Με τους Έλληνες στο Γοργοπόταμο”
Αλέκος Ζωγράφος (Λαοκράτης) – “Τα παρασκήνια του Γοργοποτάμου”
Arthur Edmonds – “With Greek Guerillas”
Nicolas Hammond – “Με τους Αντάρτες”
Διονύσης Μπενετάτος – “Το χρονικό της κατοχής”
Γιάννης Πετσόπουλος – “Τα πραγματικά αίτια της διαγραφής μου από το ΚΚΕ”
blackblogofcommunism.com