Η επίσκεψη του κ. Παπανδρέου στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης μετετράπη σε μια κακοστημένη παράσταση, που σκοπός της ήταν αποκλειστικά η παραπλάνηση της κοινής γνώμης. Επιδιώχθηκε από τους σχεδιαστές της, να περάσει το μήνυμα του ελέγχου της κατάστασης από την κυβέρνηση και της αισιοδοξίας για την αυριανή ημέρα. Δηλαδή αυτών ακριβώς των στοιχείων που απουσιάζουν από την πολιτική της.
Και τελικά ο πρωθυπουργός απέτυχε και στα δύο: ούτε αισιοδοξία εξέπεμψε ούτε πιο ήσυχους έκανε τους πολίτες ότι η κυβέρνηση οδηγεί τη χώρα με συγκεκριμένο σχέδιο. Αντιθέτως, με φραστικές διατυπώσεις που θυμίζουν εκθέσεις ιδεών ξέφευγε από τα δύσκολα περιγράφοντας μια ιδανική πολιτεία, η οποία όπως ο ίδιος πιστεύει, θα αναδυθεί από την πολιτική του μνημονίου, που φανατικά υποστήριξε.
Και είναι εύλογο να ανησυχεί ο πολίτης όταν ο κ. Παπανδρέου:
- Τον καθησυχάζει ότι «όσο πηγαίνουμε καλά δεν χρειάζεται κανένα νέο μέτρο». Και μάλιστα ανησυχεί διπλά. Διότι τα νέα μέτρα είναι συμφωνημένα και περιγράφονται στο επικαιροποιημένο Μνημόνιο. Και επιπλέον, όταν λέει «όσο πηγαίνουμε καλά» και ανακοινώνεται σημαντική υστέρηση εσόδων ήδη υψώνεται απειλητική η σκιά επιπρόσθετων επώδυνων μέτρων που έρχονται μέχρι το τέλος του έτους.
- «Βεβαιώνει» ότι το 2013 θα είναι το τέλος της διαδικασίας του μνημονίου, ενώ ο φαύλος κύκλος ύφεσης, ελλειμμάτων, χρέους ενισχύεται όλο και περισσότερο.
- Με περίσσιο θράσος επαναλαμβάνει ότι «λεφτά υπάρχουν», αφού έχει περικόψει μισθούς και συντάξεις.
- Για την αδικία προς τους χαμηλοσυνταξιούχους, που είδαν να περικόπτονται τα ελάχιστα που λαμβάνουν, περιορίστηκε να παροτρύνει τον υπουργό Οικονομικών όποτε μπορέσει να δώσει ελεημοσύνη.
- Για τους ανέργους λέει ότι πρέπει να δει πρώτα την πορεία των εσόδων για να βοηθήσει ουσιαστικά.
- Μιλά για την πιθανότητα αύξησης του ΦΠΑ για τις κατηγορίες των προϊόντων και των υπηρεσιών που βρίσκονται σήμερα στο 11%. Όταν γνωρίζουμε ότι πρόκειται, κυρίως, για είδη λαϊκής κατανάλωσης και ήδη ο πληθωρισμός είναι στο 5,5%.
- Απλώς ανέβαλε την αύξηση του πετρελαίου θέρμανσης, που θα αποτελέσει καίριο κτύπημα στο λαϊκό εισόδημα, λόγω έλλειψης μηχανισμού, ο οποίος κατά περίεργο τρόπο θα είναι έτοιμος μετά τις εκλογές.
- Απέφυγε στην ουσία να απαντήσει πότε θα αποδώσει η κυβέρνηση των 49 μελών που προέκυψε από τον πρόσφατο ανασχηματισμό. Αφού έχουμε πληροφορηθεί για τη σύγκρουση των πρωτοκλασάτων υπουργών και τη δαιδαλώδη αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων.
- Επιρρίπτει την ευθύνη για τη διόγκωση της κοινωνικής αγανάκτησης για τα μέτρα αποκλειστικά στα ΜΜΕ. Εφόσον έχει διαπιστωθεί ότι οι διαρροές διοχετεύονται από την ίδια την κυβέρνηση είτε για να σφυγμομετρήσει την κοινή γνώμη είτε όταν τα πολύ δυσάρεστα σενάρια των διαρροών αντικαθίστανται στη συνέχεια με λιγότερο επώδυνα και να εμφανιστεί το αποτέλεσμα ως επιτυχία.
- Για τη φορολογία αναφέρεται στους έχοντες και κατέχοντες. Ενώ στην πραγματικότητα η πολιτική του μνημονίου φορολογεί τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και στεγνώνει την αγορά πολλαπλασιάζοντας τα λουκέτα και την ανεργία.
- Υποκριτικά διαβεβαιώνει ότι το ΠΑΣΟΚ θα στήριζε σε μια «ανάλογη διαδικασία» τη ΝΔ εάν ήταν στην αντιπολίτευση. Όλοι θυμούνται τη στάση του ΠΑΣΟΚ στην αντιπολίτευση απέναντι στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, στην επένδυση της COSCO , στην ασφαλιστική μεταρρύθμιση. Δεν στήριξε ούτε μια πρωτοβουλία της κυβέρνησης της ΝΔ!
- Ξεχνά τη σύναψη των δανείων που ξεκίνησαν από το 1981 , από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, στις οποίες και ο ίδιος συμμετείχε ως υπουργός και εκτόξευσαν τα ελλείμματα και το χρέος που μας έφερε στη σημερινή κατάσταση.
- Δεν δίνει πειστικές απαντήσεις γιατί ενώ τα spread τα παρέλαβε στις 131 μονάδες, σήμερα βρίσκονται στις 1.000.
- Αντί να μιλήσει για επαναδιαπραγμάτευση των αδιέξοδων μέτρων του μνημονίου που στεγνώνουν την αγορά μιλά για τη σοσιαλιστική διεθνή και το φόρο Τόμπιν.
Η πιεστική πραγματικότητα πολύ γρήγορα θα αποκαλύψει ότι ο δρόμος που έχει επιλέξει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, χαραγμένος από την τρόικα και οριοθετημένος από τα μέτρα του μνημονίου, οδηγεί την ελληνική κοινωνία στην απόγνωση. Χωρίς το κατάλληλο μείγμα στα οικονομικά μέτρα και χωρίς κοινωνική δικαιοσύνη δεν πρόκειται να ξεπεράσουμε την κρίση, παρά μόνον θα βυθιστούμε βαθύτερα σε αυτήν.