Γέμισαν οι χθεσινές εφημερίδες με τις δηλώσεις για την περιουσιακή κατάσταση των 300 του Κοινοβουλίου. Είδαμε πάλι γλαφυρά ρεπορτάζ για τους πιο πλούσιoυς και φτωχούς της Βουλής, αλλά ελάχιστα γράφτηκαν για την ουσία του ζητήματος: είναι σε θέση οι βουλευτές να δικαιολογήσουν τις μεταβολές στα περιουσιακά τους στοιχεία από χρόνο σε χρόνο;
Και το σημαντικότερο, πώς συγκρίνονται αυτά τα περιουσιακά στοιχεία σήμερα με αυτά που δήλωσαν στο πρώτο τους πόθεν έσχες, όταν δηλαδή μπήκαν στην πολιτική; Δεν είναι κακό να μπαίνει κανείς πλούσιος στην πολιτική. Το πρόβλημα είναι να μην πλουτίζει από αυτή.
Κανονικά δεν θα έπρεπε να παρατηρούνται σημαντικές αποκλίσεις στην περιουσία των βουλευτών από τη στιγμή που μπήκαν στην πολιτική. Η βουλευτική αποζημίωση μπορεί να φαίνεται για τον μέσο πολίτη υψηλή, με το ζόρι όμως καλύπτει τα έξοδα της πολιτικής δράσης των βουλευτών (ΣΣ. Το ίδιο πράγμα επισημάναμε και εμείς τη Δευτέρα).
Το βουλευτικό ασυμβίβαστο (καταργήθηκε μόλις πριν από 3 χρόνια) δεν επέτρεπε στους βουλευτές να κερδίζουν χρήματα από άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες.
Αρα για να αυξήσει κάποιος σημαντικά την περιουσία του θα πρέπει ή να κάνει εξαιρετική διαχείριση των περιουσιακών του στοιχειών ή παντρευτεί πλούσια ή πλούσιο σύζυγο ή να κληρονομήσει κάποιον συγγενή του ή να κερδίσει το τζόκερ. Αλλος (νόμιμος) τρόπος δεν υπάρχει.
Θα ήταν πάρα πολύ εύκολο για τον μέσο πολίτη να καταλήξει σε συμπεράσματα για το ποιοι βουλευτές αύξησαν σημαντικά την περιουσία τους κατά τη διάρκεια την πολιτικής τους σταδιοδρομίας αν η Βουλή έκανε ένα πολύ απλό πράγμα: να αναρτήσει στο Διαδίκτυο το πρώτο πόθεν έσχες όλων των βουλευτών μαζί με το τελευταίο (ΣΣ. Όντως θα είχα μεγάλο ενδιαφέρον να δώσει ο Πάγκαλος, ο Χυτήρης, ο Άκης... το πρώτο πόθεν έσχες όταν έγιναν βουλευτές το 1981...).
Οσων η περιουσία μειώθηκε ή παρέμεινε σταθερή δεν έχουν πολλά πράγματα να διευκρινίσουν. Αυτοί όμως που αύξησαν σημαντικά την περιουσία τους θα πρέπει να εξηγήσουν από πού προήλθε αυτή η αύξηση.
Τόσο απλά είναι τα πράγματα, άσχετα με το αν εμείς επιλέγουμε να τα κάνουμε περίπλοκα.
Σε μια κοινωνία που φλέγεται και που το πολιτικό σύστημα απαξιώνεται με ταχύτατους ρυθμούς, δεν έχουμε άλλο την πολυτέλεια να σφυρίζουμε αδιάφορα. Δεν είναι δυνατόν να ζητάμε μεγάλες θυσίες από τους πολίτες και να μην βάζουμε σε τάξη τα του οίκου μας.
Η ανάρτηση των ιστορικών πόθεν έσχες στο Διαδίκτυο είναι ένα απλό βήμα που θα προωθήσει τη διαφάνεια. Και η απόλυτη διαφάνεια είναι εν τέλει το μόνο καταφύγιο του έντιμου πολιτικού σε μια εποχή συνολικής αμφισβήτησης.
Κανονικά δεν θα έπρεπε να παρατηρούνται σημαντικές αποκλίσεις στην περιουσία των βουλευτών από τη στιγμή που μπήκαν στην πολιτική. Η βουλευτική αποζημίωση μπορεί να φαίνεται για τον μέσο πολίτη υψηλή, με το ζόρι όμως καλύπτει τα έξοδα της πολιτικής δράσης των βουλευτών (ΣΣ. Το ίδιο πράγμα επισημάναμε και εμείς τη Δευτέρα).
Το βουλευτικό ασυμβίβαστο (καταργήθηκε μόλις πριν από 3 χρόνια) δεν επέτρεπε στους βουλευτές να κερδίζουν χρήματα από άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες.
Αρα για να αυξήσει κάποιος σημαντικά την περιουσία του θα πρέπει ή να κάνει εξαιρετική διαχείριση των περιουσιακών του στοιχειών ή παντρευτεί πλούσια ή πλούσιο σύζυγο ή να κληρονομήσει κάποιον συγγενή του ή να κερδίσει το τζόκερ. Αλλος (νόμιμος) τρόπος δεν υπάρχει.
Θα ήταν πάρα πολύ εύκολο για τον μέσο πολίτη να καταλήξει σε συμπεράσματα για το ποιοι βουλευτές αύξησαν σημαντικά την περιουσία τους κατά τη διάρκεια την πολιτικής τους σταδιοδρομίας αν η Βουλή έκανε ένα πολύ απλό πράγμα: να αναρτήσει στο Διαδίκτυο το πρώτο πόθεν έσχες όλων των βουλευτών μαζί με το τελευταίο (ΣΣ. Όντως θα είχα μεγάλο ενδιαφέρον να δώσει ο Πάγκαλος, ο Χυτήρης, ο Άκης... το πρώτο πόθεν έσχες όταν έγιναν βουλευτές το 1981...).
Οσων η περιουσία μειώθηκε ή παρέμεινε σταθερή δεν έχουν πολλά πράγματα να διευκρινίσουν. Αυτοί όμως που αύξησαν σημαντικά την περιουσία τους θα πρέπει να εξηγήσουν από πού προήλθε αυτή η αύξηση.
Τόσο απλά είναι τα πράγματα, άσχετα με το αν εμείς επιλέγουμε να τα κάνουμε περίπλοκα.
Σε μια κοινωνία που φλέγεται και που το πολιτικό σύστημα απαξιώνεται με ταχύτατους ρυθμούς, δεν έχουμε άλλο την πολυτέλεια να σφυρίζουμε αδιάφορα. Δεν είναι δυνατόν να ζητάμε μεγάλες θυσίες από τους πολίτες και να μην βάζουμε σε τάξη τα του οίκου μας.
Η ανάρτηση των ιστορικών πόθεν έσχες στο Διαδίκτυο είναι ένα απλό βήμα που θα προωθήσει τη διαφάνεια. Και η απόλυτη διαφάνεια είναι εν τέλει το μόνο καταφύγιο του έντιμου πολιτικού σε μια εποχή συνολικής αμφισβήτησης.