Εάν κανείς δει με ψυχραιμία τις συνθήκες και τις εξελίξεις λίγες εβδομάδες πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές μόνο σε αυτό το συμπέρασμα μπορεί να καταλήξει. Χωρίς κομματικούς φακούς, μελετώντας μόνο τα δεδομένα, η στρατηγική που ακολούθησε η ΝΔ όλο αυτό το διάστημα διέσυρε τον (ομολογουμένως ευφυή και με το σύστημα στα χέρια του) Ραγκούση.
Έχοντας απέναντι της όλο το εκδοτικό κατεστημένο, τα ΜΜΕ αλλά και τις εσωτερικές τριβές που πάντα υπάρχουν η ΝΔ αυτή τη στιγμή βαδίζει προς την τελική αναμέτρηση με ξεκάθαρη στόχευση και στρατηγικό πλεονέκτημα που έγκειται στα ακόλουθα:
-ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ αντάρτης. Ακόμα και αν ο Μαντούβαλος μπορούσε να θεωρηθεί αντάρτης, αυτή τη στιγμή όπως εγράφει και πριν, η στρατηγική Σαμαρά για αναμονή κάνει όλη αυτή την κωμική κατάσταση με τα “τελειωμένα” γκάλοπ και τις σφυγμομετρήσεις για τον Πειραιά να γυρνά μπούμερανγκ σε αυτούς που την εμπνεύστηκαν. Για να μην πούμε για τα εκατοντάδες δημοσιεύματα περί αντάρτικων, διάσπασης, εσωκομματικών επεισοδίων κλπ. Εάν κάποιος τα έχει κρατήσει, μπορεί να τα δώσει στη ΝΔ για να τα χρησιμοποιήσει αντί οποιουδήποτε άλλου διαφημιστικού υλικού. Ακόμα και όταν πήγε να δημιουργηθεί εσωκομματική φράξια με τον κ. Αγγελακα, η παρέμβαση Σαμαρά ήταν τόσο κάθετη που έκοψε το βήχα σε όλους τους δελφίνους. Η πειθαρχία φάνηκε και με την υπόθεση Ψωμιάδη. Η επιβολή Κικίλια με καθολική αποδοχή επίσης. Ο Πειραιάς που εθεωρείτο δύσκολος δήμος, είτε με Μιχαλολιάκο είτε με Καμμένο θα είναι περίπατος.
-Κατάρρευση των σχεδιασμών του ΠΑΣΟΚ: Το ΠΑΣΟΚ ήταν σίγουρο πως η ΝΔ για να επιδείξει αποφασιστικότητα, θα βιαζόταν να ανακοινώσει υποψηφίους ώστε να τους ενεργοποιήσει νωρίς και να αρχίσουν τις προεκλογικές ενέργειες. Σε αυτό τον τομέα μέτρησε η εμπειρία του Μιχαλολιάκου ο οποίος έχοντας σαφή εικόνα της περιφέρειας μετά από συνεχή ταξίδια αλλά και των “παραδοσιακών”μεθόδων ΠΑΣΟΚ, ήξερε πως εάν ανακοίνωνε ονόματα νωρίς, θα τα έδινε βορά στον προπαγανδιστικό μηχανισμό της κυβέρνησης. Το ΠΑΣΟΚ από την άλλη μέσω συνεχών δημοσιευμάτων, προσπαθούσε να πιέσει σε αυτή την κατεύθυνση. Ο “ανίκανος” Μιχαλολιάκος έγινε “κωλυσιεργεία λογω αντάρτικων” και στο τέλος “Σας παρακαλώ ποιόν θα βάλετε”. Τι επετευχθει; Η μπάλα πέρασε στο πράσινο στρατόπεδο όπου αυτά που έχουν γίνει είναι πέραν κάθε περιγραφής. Για πρώτη φορά στην ιστορία πρωθυπουργός εκβιάζει υπουργούς για να κατέβουν ως υποψήφιοι με απειλή …ανασχηματισμού! Για πρώτη φορά υψηλόβαθμα στελέχη σε καταπράσινες περιφέρειες πανικόβλητοι εκλιπαρούν να μην τους ρίξει ο αρχηγός στην αρένα εάν δεν μάθουν τον αντίπαλο (Κατσιφάρας που δεν κατεβαίνει σε καμμία περίπτωση με αντίπαλο το Νικολόπουλο). Η σαφής απροθυμία των στελεχών του οδήγησε σε τραγικά λάθη (ανάγκης βέβαια για να είμαστε ειλικρινείς): Φωτιάδης στις Αχαρνές, Κόνσουλας (!!) στον Βύρωνα κλπ. που δεν θα βρουν ούτε την ψήφο τους.
-Κατάρρευση της “πολυκατοικίας”: Ο ΛΑΟΣ που επιθυμούσε διακαώς να παίξει τον ρόλο της ουράς σε υποψηφίους της ΝΔ ώστε να καρπωθεί μέρος της επιτυχίας, όχι μόνο συνάντησε τοίχο αλλά υπέπεσε και σε στρατηγικά λάθη όπως η περίπτωση Μαντούβαλου! Εάν είναι δυνατόν να κατεβάζει ο ΣΥΡΙΖΑ δεκάδες ανεξάρτητους υποψηφίους και ο τριπλάσιος σε ποσοστά (βάσει δημοσκοπήσεων) ΛΑΟΣ να κατεβαίνει ανεξάρτητος σε μετρημένες στα δάχτυλα ενός χεριού περιπτώσεις! Το ίδιο συνέβει και στο στρατόπεδο της κυρίας Μπακογιάννη όπου το φιάσκο με την ταπείνωση Μαρκογιαννάκη αφαίρεσε τις όποιες ελπίδες ανεύρεσης προθύμων(!) για να εκδηλώσει υποστήριξη.
-Αντίδραση στο μνημόνιο: Όχι, δεν καθάρισε ξαφνικά η ΝΔ από τη διαπλοκή. Η ξεκάθαρη στρατηγική Σαμαρά όμως να επιλέξει να δώσει σαφέστατο χαρακτήρα στην αναμέτρηση, όχι μόνο αγγίζει το λαϊκό αίσθημα αλλά ξεκαθαρίζει την εικόνα της επόμενης ημέρας. Όποιος έχει “γραμμάτια απλήρωτα” μπορεί να αρχίσει να ψάχνει για στέγη. Γιατί το λέμε αυτό; Μα για τις φωνές που υποστήριζαν ότι “δε μπορεί να πάρει αυτόν τον χαρακτήρα η διαδικασία κλπ”. Ότι ακριβώς προσπαθούσε να περάσει η Ιπποκράτους δηλαδή για να γλιτώσει την επερχόμενη συντριβή.
Εάν νομίζετε ότι το άρθρο διέπεται από κομματική εμπάθεια, παρατηρήστε τα δημοσιεύματα του φιλοκυβερνητικού τύπου σε βάθος τριμήνου εως σήμερα. Ίσως αλλάξετε γνώμη.
-ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ αντάρτης. Ακόμα και αν ο Μαντούβαλος μπορούσε να θεωρηθεί αντάρτης, αυτή τη στιγμή όπως εγράφει και πριν, η στρατηγική Σαμαρά για αναμονή κάνει όλη αυτή την κωμική κατάσταση με τα “τελειωμένα” γκάλοπ και τις σφυγμομετρήσεις για τον Πειραιά να γυρνά μπούμερανγκ σε αυτούς που την εμπνεύστηκαν. Για να μην πούμε για τα εκατοντάδες δημοσιεύματα περί αντάρτικων, διάσπασης, εσωκομματικών επεισοδίων κλπ. Εάν κάποιος τα έχει κρατήσει, μπορεί να τα δώσει στη ΝΔ για να τα χρησιμοποιήσει αντί οποιουδήποτε άλλου διαφημιστικού υλικού. Ακόμα και όταν πήγε να δημιουργηθεί εσωκομματική φράξια με τον κ. Αγγελακα, η παρέμβαση Σαμαρά ήταν τόσο κάθετη που έκοψε το βήχα σε όλους τους δελφίνους. Η πειθαρχία φάνηκε και με την υπόθεση Ψωμιάδη. Η επιβολή Κικίλια με καθολική αποδοχή επίσης. Ο Πειραιάς που εθεωρείτο δύσκολος δήμος, είτε με Μιχαλολιάκο είτε με Καμμένο θα είναι περίπατος.
-Κατάρρευση των σχεδιασμών του ΠΑΣΟΚ: Το ΠΑΣΟΚ ήταν σίγουρο πως η ΝΔ για να επιδείξει αποφασιστικότητα, θα βιαζόταν να ανακοινώσει υποψηφίους ώστε να τους ενεργοποιήσει νωρίς και να αρχίσουν τις προεκλογικές ενέργειες. Σε αυτό τον τομέα μέτρησε η εμπειρία του Μιχαλολιάκου ο οποίος έχοντας σαφή εικόνα της περιφέρειας μετά από συνεχή ταξίδια αλλά και των “παραδοσιακών”μεθόδων ΠΑΣΟΚ, ήξερε πως εάν ανακοίνωνε ονόματα νωρίς, θα τα έδινε βορά στον προπαγανδιστικό μηχανισμό της κυβέρνησης. Το ΠΑΣΟΚ από την άλλη μέσω συνεχών δημοσιευμάτων, προσπαθούσε να πιέσει σε αυτή την κατεύθυνση. Ο “ανίκανος” Μιχαλολιάκος έγινε “κωλυσιεργεία λογω αντάρτικων” και στο τέλος “Σας παρακαλώ ποιόν θα βάλετε”. Τι επετευχθει; Η μπάλα πέρασε στο πράσινο στρατόπεδο όπου αυτά που έχουν γίνει είναι πέραν κάθε περιγραφής. Για πρώτη φορά στην ιστορία πρωθυπουργός εκβιάζει υπουργούς για να κατέβουν ως υποψήφιοι με απειλή …ανασχηματισμού! Για πρώτη φορά υψηλόβαθμα στελέχη σε καταπράσινες περιφέρειες πανικόβλητοι εκλιπαρούν να μην τους ρίξει ο αρχηγός στην αρένα εάν δεν μάθουν τον αντίπαλο (Κατσιφάρας που δεν κατεβαίνει σε καμμία περίπτωση με αντίπαλο το Νικολόπουλο). Η σαφής απροθυμία των στελεχών του οδήγησε σε τραγικά λάθη (ανάγκης βέβαια για να είμαστε ειλικρινείς): Φωτιάδης στις Αχαρνές, Κόνσουλας (!!) στον Βύρωνα κλπ. που δεν θα βρουν ούτε την ψήφο τους.
-Κατάρρευση της “πολυκατοικίας”: Ο ΛΑΟΣ που επιθυμούσε διακαώς να παίξει τον ρόλο της ουράς σε υποψηφίους της ΝΔ ώστε να καρπωθεί μέρος της επιτυχίας, όχι μόνο συνάντησε τοίχο αλλά υπέπεσε και σε στρατηγικά λάθη όπως η περίπτωση Μαντούβαλου! Εάν είναι δυνατόν να κατεβάζει ο ΣΥΡΙΖΑ δεκάδες ανεξάρτητους υποψηφίους και ο τριπλάσιος σε ποσοστά (βάσει δημοσκοπήσεων) ΛΑΟΣ να κατεβαίνει ανεξάρτητος σε μετρημένες στα δάχτυλα ενός χεριού περιπτώσεις! Το ίδιο συνέβει και στο στρατόπεδο της κυρίας Μπακογιάννη όπου το φιάσκο με την ταπείνωση Μαρκογιαννάκη αφαίρεσε τις όποιες ελπίδες ανεύρεσης προθύμων(!) για να εκδηλώσει υποστήριξη.
-Αντίδραση στο μνημόνιο: Όχι, δεν καθάρισε ξαφνικά η ΝΔ από τη διαπλοκή. Η ξεκάθαρη στρατηγική Σαμαρά όμως να επιλέξει να δώσει σαφέστατο χαρακτήρα στην αναμέτρηση, όχι μόνο αγγίζει το λαϊκό αίσθημα αλλά ξεκαθαρίζει την εικόνα της επόμενης ημέρας. Όποιος έχει “γραμμάτια απλήρωτα” μπορεί να αρχίσει να ψάχνει για στέγη. Γιατί το λέμε αυτό; Μα για τις φωνές που υποστήριζαν ότι “δε μπορεί να πάρει αυτόν τον χαρακτήρα η διαδικασία κλπ”. Ότι ακριβώς προσπαθούσε να περάσει η Ιπποκράτους δηλαδή για να γλιτώσει την επερχόμενη συντριβή.
Εάν νομίζετε ότι το άρθρο διέπεται από κομματική εμπάθεια, παρατηρήστε τα δημοσιεύματα του φιλοκυβερνητικού τύπου σε βάθος τριμήνου εως σήμερα. Ίσως αλλάξετε γνώμη.