Κύριε Πρόεδρε,
Aκουσα με πολλή προσοχή τον κ.Υπουργο και στην πρωτολογία του και στη δευτερολογία του. Έθεσε δεκαπέντε ερωτήματα στο ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει κυβέρνηση;
Τόσο πολύ βιάζεται η Κυβέρνηση να ξαναπάει στα έδρανα της Αντιπολίτευσης;
Εδώ, κύριε Σαχινίδη, είστε για να δίνετε εσείς απαντήσεις, όχι για να ρωτάτε το ΣΥΡΙΖΑ αν είναι υπέρ του μηχανισμού στήριξης. Εδώ είστε για να απαντήσετε εσείς. Θα πάτε για αναδιάρθρωση του χρέους, ναι ή όχι; Συμφωνείτε ή δεν συμφωνείτε μ’ αυτό που είπε ο σύμβουλος του Υπουργού και πρώην Υπουργός Οικονομικών της Ιταλίας; Θα προχωρήσετε μέσα στο χειμώνα σε αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης; Θα το εξισώσετε, ναι ή όχι, με το πετρέλαιο κίνησης; Αυτό θα το πείτε στους συμπολίτες σας στη Λάρισα και στους συμπολίτες μας μέχρι τη Φλώρινα; Είναι μέσα στα σχέδιά σας; Θα απαντήσετε αν θα αυξήσετε το ΦΠΑ στα ξενοδοχεία για την Κρήτη και τη νότιο Ελλάδα; Αν αυξήσετε το ΦΠΑ στα ξενοδοχεία από το 11% στο 23%, τότε να περιμένουμε τις στρατιές των εκατόν πενήντα ως διακοσίων χιλιάδων ανέργων που θα προσθέσουμε στους ήδη διακόσιους χιλιάδες που δημιουργήσατε σ’ ένα χρόνο με την πολιτική σας και να φτάσουμε στο ένα εκατομμύριο. Άλλωστε δεν το προβλέψαμε εμείς το εκατομμύριο των ανέργων, το προέβλεψε ο αρμόδιος Υπουργός εκείνης της εποχής, ο κύριος Λοβέρδος. Άρα εσείς εδώ είστε για να απαντάτε, όχι για να ρωτάτε.
Θέσατε επίσης ένα δίλημμα από το Βήμα της Βουλής απαντώντας σε μία αποστροφή του λόγου του κυρίου Τσίπρα. Ωραία, πείτε μας επίσημα ότι το δίλημμα που βάζετε για τις εκλογές είναι αν ο λαός επικροτεί την οικονομική σας πολιτική, δηλαδή αν επικροτεί το Μνημόνιο, αν επικροτεί τις φορολογίες, αν επικροτεί το νόμο σας για τις συντάξεις, αν επικροτεί το νόμο σας για το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας.
Ε, λοιπόν, σ’ αυτό το δίλημμα, στην πρόκλησή σας, εμείς σας λέμε «ναι». Στο δίλημμα που εσείς βάζετε, λοιπόν, θα περιμένουμε να δούμε αν ο λαός επικροτεί την οικονομική σας πολιτική, το Μνημόνιο και τα μέτρα σας στην οικονομία. Και θα δούμε το αποτέλεσμα.
Τέθηκε και ένα άλλο πολύ σοβαρό θέμα στο οποίο νιώσατε την ανάγκη να απαντήσετε. Αυτό είναι το θέμα της Εξεταστικής Επιτροπής, στο οποίο επίσης θα πρέπει να απαντήσετε. Θα πρέπει να μας πείτε επισήμως εάν ισχύουν αυτά που είπε ο Πρωθυπουργός κατ’ ιδίαν σε δημοσιογράφους στο Μέγαρο Μαξίμου, δηλαδή ότι αλλάζετε τη θέση σας –και ευτυχώς, βεβαίως- και δεν θέλετε μόνο να «πυροβολείτε» την Αντιπολίτευση χρησιμοποιώντας Εξεταστικές Επιτροπές, αλλά συμφωνείτε οι Εξεταστικές Επιτροπές να πάνε και πιο πίσω.
Όταν ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε στα swaps του 2001, δεν αναφέρθηκε μόνο στα «greek statistics», αλλά και στα «greek Σημιτ-ics», γιατί η ερώτηση που του έκαναν ήταν όντως για τα swaps και τη μεταφορά του χρέους του 2000 στο 2004 ή 2017.
Εμείς, λοιπόν, λέμε ««ναι, να ερευνήσουμε τα «greek Σημιτ-ics», να ερευνήσουμε τα «greek statistics», αλλά να ερευνήσουμε και το πώς δημιουργήθηκε το χρέος στην Ελλάδα από το 1981».
Έχετε το κουράγιο να το κάνετε; Δέχεστε αυτήν την πρόσκληση; Απαντήστε ευθέως. Ο κύριος Πρωθυπουργός έδωσε μια απάντηση. Περιμένουμε να μας το πείτε επισήμως και στη Βουλή.
Θα κάνω και μια έκκληση στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Εγώ κατανοώ την ευαισθησία της Αριστεράς, του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, τη δική σας, αλλά και των άλλων κομμάτων για την εργατική τάξη η οποία πραγματικά πλήττεται και ένα μεγάλο κομμάτι της οδηγείται στην εξαθλίωση. Πράγματι, ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας οδηγείται στην ανεργία και η νεολαία βρίσκεται σε αδιέξοδο.
Σε μια χώρα που πραγματικά έχει συγκριτικό πλεονέκτημα, οι νέοι της δεν μπορούν να βρουν δουλειά, με αποτέλεσμα να έχουμε σήμερα ένα νέο κίνημα μετανάστευσης των μορφωμένων ανθρώπων στο εξωτερικό. Αντί, δηλαδή, να προσελκύσουμε στην Ελλάδα τα καλύτερα μυαλά, τα διώχνουμε στο εξωτερικό.
Σ’ αυτό το σημείο, λοιπόν, θα ήθελα να παρακαλέσω το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τα κόμματα της Αριστεράς να βοηθήσουν στο θέμα των επενδύσεων. Δεν μπορεί για κάθε επένδυση που γίνεται στην Ελλάδα να γίνεται πάντα μια προσφυγή με 200 ευρώ στο Συμβούλιο της Επικρατείας από στελέχη που ανήκουν κυρίως στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και να σταματά εκεί. Δεν μπορεί οι επενδύσεις στην Ελλάδα να καθυστερούν λόγω αυτών των προσφυγών για δέκα και είκοσι χρόνια.
Αν κατηγορούμε το ΠΑΣΟΚ για κάτι, είναι ότι δεν είχε την έμπνευση και τον οραματισμό να δεχθεί την πρόταση για αναθεώρηση του Συντάγματος, όπου η Νέα Δημοκρατία έκανε δεκτές πολλές προτάσεις και της τότε Αξιωματικής Αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ να βάλουμε την αναπτυξιακή διάσταση στο Σύνταγμα, προκειμένου να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τις επενδύσεις.
Κι αν έχει γίνει κάτι σωστό τα προηγούμενα χρόνια -γιατί κάποιοι αναφέρθηκαν και στην οικονομική ιστορία- είναι ο νόμος ο οποίος έγινε τη δεκαετία του 1950 για την προστασία των ξένων επενδύσεων που αφορά και τη ναυτιλία. Ήταν ένας νόμος ο οποίος εντάσσεται σε όλα τα συντάγματα από εκείνη την ημερομηνία και μετά. Αν θυμάμαι καλά, πρόκειται για το άρθρο 107 του Συντάγματος.
Έτσι αναγεννήθηκε η ναυτιλία και έτσι προχώρησαν οι επενδύσεις, λαμβάνοντας βεβαίως υπ’ όψιν και την προστασία του περιβάλλοντος. Εχουμε ένα άρτιο νομοθετικό πλαίσιο και τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προστασία του περιβάλλοντος. Όμως, δεν μπορούμε να μην κάνουμε επενδύσεις.
Βεβαίως, δεν μπορεί να γίνει καμμιά επένδυση χωρίς να υπάρχει η έγκριση της έκθεσης περιβαλλοντικών επιπτώσεων και χωρίς να υπάρχουν οικονομοτεχνικές μελέτες αποδέκτες από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ελληνική νομοθεσία. Σ’ αυτό χρειάζεται να συμφωνήσουμε όλοι.
Εκείνη την εποχή χάσατε μοναδικη ευκαιρία. Σήμερα ό,τι και να κάνετε, όσο και να δίνετε κίνητρα για ξένες επενδύσεις, οι επενδύσεις δεν μπορούν να προχωρήσουν με φορολογία 40%, με τη γραφειοκρατία, με τη διαφθορά στο δημόσιο και με τα προβλήματα τα οποία έχουμε στη δομή του ίδιου μας του Συντάγματος που δεν βοηθούν τις επενδύσεις και τα οποία θα πρέπει να αναθεωρήσουμε. Και σ’ αυτό έχουμε συμφωνήσει όλα τα κόμματα, δεχόμενοι εμείς προτάσεις δικές σας να τις εντάξουμε στο Σύνταγμα.
Χρειάζεται, λοιπόν, σοβαρότητα, όπως χρειάζεται η Κυβέρνηση να καταλάβει ότι είναι κυβέρνηση και ότι πρέπει να κυβερνήσει, χρειάζονται πολιτικές τέτοιες που να βοηθούν την ανάπτυξη, αλλά χρειάζονται και πολιτικές που δεν θα σκοτώνουν τον παραγωγικό ιστό της οικονομίας με τη ληστρική φορολογία που απομυζά από τους ανθρώπους αυτούς οι οποίοι και να καταναλώσουν μπορούν και να επενδύσουν μπορούν. Μόνο αυτά θα βοηθήσουν τη χώρα να βγει από το αδιέξοδο.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.