Η κυβέρνηση δείχνει να αγνοεί όλες τις προειδοποιήσεις νομικών και περιβαλλοντικών οργανώσεων που ζητούν απόσυρση του επίμαχου νομοσχεδίου.
Παροπλισμένη η Μπιρμπίλη
Βασικές διατάξεις του νομοσχεδίου ενισχύουν τον αποφασιστικό ρόλο του υπουργού Επικρατείας και καθιστούν σχεδόν ανύπαρκτη την παρέμβαση της Βουλής.
Ταυτόχρονα εμποδίζουν την παροχή αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας σε θέματα περιβάλλοντος (κατ' εικόνα των ολυμπιακών έργων), αφήνουν απροστάτευτη σε απαλλοτριώσεις τη δημόσια δασική γη, επιτρέπουν σοβαρές πολεοδομικές και χωροταξικές παρεκκλίσεις, κάνουν τον αιγιαλό, τις ακτές και τον πυθμένα των θαλασσών «ξέφραγο αμπέλι» σε κάθε λογής συμφέροντα.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι 9 περιβαλλοντικές οργανώσεις (WWF Ελλάς, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης κ.ά.) μιλούν ευθέως για «φωτογραφικές ρυθμίσεις», καθώς μέσα από εσκεμμένες ασάφειες ή υπερβολικές λεπτομέρειες δίδεται η εντύπωση ότι προωθούνται ευνοϊκές ρυθμίσεις για συγκεκριμένα επενδυτικά σχέδια!
Αναλυτικά:
1. Ο υπουργός Επικρατείας, αναβαθμισμένος μετά την ανακατανομή αρμοδιοτήτων στα μέλη της κυβέρνησης, θα ασκεί την εποπτεία της εταιρείας «Invest in Greece», η οποία θα προτείνει στη διυπουργική επιτροπή Στρατηγικών Επενδύσεων (στην οποία προΐσταται ο ίδιος) ποια σχέδια θα υπαχθούν στον νέο νόμο.
2. Η Βουλή δεν έχει καμία αρμοδιότητα. Η κύρωση των επενδυτικών συμβάσεων εμφανίζεται περίπου ως προαιρετική και άχρηστη (όπως και με το Μνημόνιο). Θα γίνεται μόνο για έργα δημόσιων φορέων (αν προβλέπεται στη δημοπράτηση) και για καθιέρωση ιδιαίτερου φορολογικού καθεστώτος για τους ιδιώτες (αφού χωρίς νόμο δεν επιβάλλεται ούτε χαρίζεται φόρος)!
3. Επιτρέπεται η απαλλοτρίωση υπέρ ιδιωτών ακόμη και δημόσιων δασικών εκτάσεων, χωρίς να προηγηθεί πράξη χαρακτηρισμού από το οικείο δασαρχείο. Ετσι, όμως, το Δημόσιο χάνει το δικαίωμά του να επικαλεστεί τεκμήριο ιδιοκτησίας σε αμφισβητούμενης κυριότητας εκτάσεις.
4. Η παραχώρηση χρήσης αιγιαλού και παραλίας, εκτάσεων που είναι κοινόχρηστες, για αξιοποίησή τους στο πλαίσιο των μεγάλων έργων, χωρίς μάλιστα γνώμη των δήμων και των περιφερειών, αγνοεί κοινοτικές αρχές για ολοκληρωμένη διαχείριση του παράκτιου χώρου. Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις ζητούν να μην περιληφθούν ο αιγιαλός, οι παραλίες και οι εκτάσεις Natura 2000 στις διαδικασίες fast track.
5. Παραμένουν υπερβολικά σύντομες οι διαδικασίες έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων ενός μεγάλου έργου και καταργούνται όλες οι ενδιάμεσες γνωμοδοτήσεις υπηρεσιών που απαιτούνται δυσκολεύοντας τον δικαστικό έλεγχο. Η μόνη υποχώρηση του κ. Παμπούκη είναι να συμπεριλάβει τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις ως κριτήριο υπαγωγής των έργων στον νόμο.
6. Με Προεδρικά Διατάγματα, δημιουργούνται ειδικά σχέδια ολοκληρωμένης ανάπτυξης για ολόκληρες περιοχές που θα εντάσσονται στον νόμο. Τα Διατάγματα μπορούν να αλλάζουν αυθαίρετα τους όρους δόμησης, τα πολεοδομικά σχέδια αλλά και κάθε διαδικασία του γενικού οικοδομικού κανονισμού.
7. Με υπουργική απόφαση θα επιτρέπονται παρεκκλίσεις σε όρους δόμησης και εντός σχεδίου περιοχών, χωρίς όμως καμία μέριμνα για τις πιθανές περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις των αλλαγών αυτών.
8. Συμπιέζονται ασφυκτικά οι χρόνοι έκδοσης των σχετικών αδειών, από 1 έως 3 μήνες. Αν παρέλθει άπρακτος χρόνος, θεωρούνται ότι έχουν εκδοθεί, χωρίς κανέναν περαιτέρω έλεγχο από τη διοίκηση.
9. Ο έλεγχος του Συμβουλίου της Επικρατείας θα γίνεται μόνο σε περιπτώσεις που παραβιάζεται η ευρωπαϊκή νομοθεσία. Διαφορετικά, οι προσφυγές θα εκδικάζονται σ' ένα βαθμό από τα διοικητικά εφετεία. Ομως τέτοιας εμβέλειας έργα δεν μπορούν να γίνονται εκτός ευρωπαϊκού νομικού κεκτημένου.
10. Η εκτίμηση της αξίας των απαλλοτριούμενων ακινήτων, που θα εντάσσονται στα επενδυτικά σχέδια, θα γίνεται τελικά από το Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών και όχι από τον προϊστάμενο της ΔΟΥ. *