ΠΩΣ ΟΙ ΠΑΜΠΟΥΚΗΣ ΚΑΙ ΔΡΟΥΤΣΑΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑΝ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΟΥΝ ΔΙΟΡΙΣΜΟ ΝΕΑΡΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΦΡΟΥΡΟΥ ΕΚΛΕΚΤΟΥ ΤΗΣ ΣΙΟΥΤΗ
Επιτέλους, ύστερα από πολύμηνες, παρασκηνιακές, βυζαντινού τύπου μανούβρες, ορκίζεται Ελληνας δικαστής στο πρωτοβάθμιο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (Πρωτοδικείο) στις 25 Οκτωβρίου, ο σύμβουλος της Επικρατείας Δημήτρης Γρατσίας.
Για να φτάσουμε όμως σ' αυτό το ευχάριστο γεγονός της ορκωμοσίας του κ. Γρατσία χρειάστηκε να περάσουν μήνες και μήνες μετά την αποχώρηση του προηγούμενου Ελληνα ευρωδικαστή που είχε τελειώσει ο χρόνος της θητείας του, μέσα σ' ένα κλίμα πρωτοφανούς βυζαντινισμού από μια κυβέρνηση που ευαγγελίζεται τη διαφάνεια και το «open government».
Πριν από πολλούς μήνες, στις αρχές της περασμένης άνοιξης, το ΥΠΕΞ συνέταξε, κατόπιν διαγωνισμού, ειδική λίστα με τρεις νομικούς (σ.σ. ο ένας καλύτερος από τον άλλον), για να επιλεγεί αυτός που θ' αντικαταστήσει τον απερχόμενο, λόγω λήξης της θητείας του, Ελληνα δικαστή στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο Λουξεμβούργο, το πρώην Πρωτοδικείο της Ενωσης.
Το Μαξίμου όμως είχε διαφορετική άποψη και επέλεξε έναν τέταρτο υποψήφιο. Για πολλούς την άποψη αυτή δεν την είχε γενικά το Μαξίμου αλλά ο από τότε παντοδύναμος υπουργός Επικρατείας Χ. Παμπούκης, διότι αυτός είχε την πολιτική ευθύνη για να ανάψει το πράσινο φως του διορισμού του «εκλεκτού» του Μαξίμου.
Ηταν δε «ο εκλεκτός» ένας «νεαρός δικηγόρος, συνεργαζόμενος με το δικηγορικό γραφείο του Σπ. Φλογαΐτη», έγραφαν τότε οι εφημερίδες, με καμία δικαστική πείρα να τον συνοδεύει.
Ο εκλεκτός
Τυπικά, η αλήθεια είναι αυτή, η πραγματικότητα όμως έχει και άλλες ενδιαφέρουσες πτυχές: Ο νεαρός κ.λπ. δικηγόρος κ. Βασιλόπουλος είχε διατελέσει στο παρελθόν βοηθός του Ελληνα δικαστή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και από τον οποίο λέγεται ότι αποπέμφθηκε (λόγω ανεπαρκείας;). Επίμονος ο νεαρός δικηγόρος πετυχαίνει να τον προσλάβει ο Κύπριος ευρωδικαστής, ο οποίος κι αυτός, με τη σειρά του, λέγεται ότι τον απέπεμψε (λόγω ανεπαρκείας;).
Ο νεαρός δικηγόρος δεν το βάζει κάτω, αφήνει γυναίκα και παιδιά στο Λουξεμβούργο, επιστρέφει στην Αθήνα και γίνεται διευθυντής του γραφείου του γνωστού δικηγόρου και τότε υπηρεσιακού υπουργού Εσωτερικών Σπ. Φλογαΐτη.
Ο κ. Φλογαΐτης, στη συνέχεια, συστήνει για τη θέση του ευρωδικαστή τον νεαρό δικηγόρο στη συνέταιρό του στο δικηγορικό γραφείο Γλυκερία Σιούτη, η οποία ήταν τότε παντοδύναμη νομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού. Αλλωστε, τι νομικός σύμβουλος θα ήταν αν δεν μπορούσε με την πλάτη του Μαξίμου να διορίσει ένα «δικαστή» στο Λουξεμβούργο; Το λέει στον Χ. Παμπούκη κι αυτός, αγνοώντας ότι υπάρχουν νόμοι, κανονισμοί, διαδικασίες, τα γράφει όλα στα παλαιότερα των υποδημάτων του και αποδέχεται την εισήγησή της.
Ετσι, ο κ. Βασιλόπουλος περνάει επάνω από τα κεφάλια των τριών επίσημων υποψηφίων του ΥΠΕΞ, το οποίο αναγκάζεται να τον ανακοινώσει ως επίσημο υποψήφιο της Ελλάδας για τη θέση.
Οι υποψηφιότητες όμως αξιολογούνται από μια ευρωπαϊκή επιτροπή, τη λεγόμενη επιτροπή του άρθρου 255, που προβλέπεται από τη νέα Συνθήκη της Λισαβόνας, προφανώς για να συμμαζεύει λίγο τις ορέξεις των Παμπούκηδων των διαφόρων κοινοτικών κυβερνήσεων.
Δεν μάσησε ο Γάλλος
Μέλη αυτής της επιτροπής είναι υψηλόβαθμοι δικαστές από τις κοινοτικές χώρες και πρόεδρός της, ο πρόεδρος -άκουσον άκουσον- του Συμβουλίου της Επικρατείας της Γαλλίας. Προφανώς είχε ατυχήσει ο εκλεκτός του κ. Παμπούκη, της κ. Σιούτη και του κ. Φλογαΐτη υποψήφιος. Η επιτροπή αυτή μελετάει τα (ισχνά προφανώς) προσόντα του νεαρού υποψηφίου και δεν πείθεται από αυτά. Αρχίζει, λοιπόν, μια αλληλογραφία με το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών για να πληροφορηθεί αν υπάρχει λίστα επιτυχόντων υποψηφίων και ποιοι είναι αυτοί και αν ο κ. Βασιλόπουλος έχει κριθεί ότι διαθέτει τα περισσότερα προσόντα από τους υπολοίπους.
Επιστολή Δρούτσα
Μη έχοντας λάβει ικανοποιητικές απαντήσεις στην πρώτη της επιστολή στέλνει και δεύτερη και ως απάντηση λαμβάνει διθυραμβική, υπέρ του κ. Βασιλόπουλου, επιστολή του ΑΝΥΠΕΞ κ. Δρούτσα. Αυτή την εντολή είχε ο άνθρωπος, τι να κάνει;
Παρά ταύτα, η επιτροπή αξιολόγησης του άρθρου 255 διατύπωσε τελικά αρνητική γνωμοδότηση για την υποψηφιότητα του νεαρού και επίμονου δικηγόρου. Ο κ. Βασιλόπουλος δεν διαθέτει τα αναγκαία και απαραίτητα προσόντα να καταλάβει τη θέση του ευρωδικαστή κι ας έχει αφήσει ενέχυρο στο Λουξεμβούργο τη γυναίκα και τα παιδιά του.
Ανάλογη αρνητική αξιολόγηση-εισήγηση διατύπωσε η ίδια επιτροπή και στην υποψηφιότητα του Ρουμάνου δικαστή, που έχει κι αυτός ισχυρό πολιτικό μέσο στην πατρίδα του.
Το ερώτημα που ετέθη ήταν τι θα έκανε η Ελλάδα.
Τελικά, μέσα σε αποθέωση δημοκρατικών διαδικασιών το ΥΠΕΞ, τρέχοντας λαχανιασμένο από τα πίσω από τα γεγονότα και τους εξουσιομανείς του Μαξίμου, αναγκάζεται να ξαναπροκηρύξει τη θέση, για να επιλεγεί τελικά ο κ. Γρατσίας με τις ευλογίες αυτή τη φορά και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. *
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
16.10.2010
Το Μαξίμου όμως είχε διαφορετική άποψη και επέλεξε έναν τέταρτο υποψήφιο. Για πολλούς την άποψη αυτή δεν την είχε γενικά το Μαξίμου αλλά ο από τότε παντοδύναμος υπουργός Επικρατείας Χ. Παμπούκης, διότι αυτός είχε την πολιτική ευθύνη για να ανάψει το πράσινο φως του διορισμού του «εκλεκτού» του Μαξίμου.
Ηταν δε «ο εκλεκτός» ένας «νεαρός δικηγόρος, συνεργαζόμενος με το δικηγορικό γραφείο του Σπ. Φλογαΐτη», έγραφαν τότε οι εφημερίδες, με καμία δικαστική πείρα να τον συνοδεύει.
Ο εκλεκτός
Τυπικά, η αλήθεια είναι αυτή, η πραγματικότητα όμως έχει και άλλες ενδιαφέρουσες πτυχές: Ο νεαρός κ.λπ. δικηγόρος κ. Βασιλόπουλος είχε διατελέσει στο παρελθόν βοηθός του Ελληνα δικαστή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και από τον οποίο λέγεται ότι αποπέμφθηκε (λόγω ανεπαρκείας;). Επίμονος ο νεαρός δικηγόρος πετυχαίνει να τον προσλάβει ο Κύπριος ευρωδικαστής, ο οποίος κι αυτός, με τη σειρά του, λέγεται ότι τον απέπεμψε (λόγω ανεπαρκείας;).
Ο νεαρός δικηγόρος δεν το βάζει κάτω, αφήνει γυναίκα και παιδιά στο Λουξεμβούργο, επιστρέφει στην Αθήνα και γίνεται διευθυντής του γραφείου του γνωστού δικηγόρου και τότε υπηρεσιακού υπουργού Εσωτερικών Σπ. Φλογαΐτη.
Ο κ. Φλογαΐτης, στη συνέχεια, συστήνει για τη θέση του ευρωδικαστή τον νεαρό δικηγόρο στη συνέταιρό του στο δικηγορικό γραφείο Γλυκερία Σιούτη, η οποία ήταν τότε παντοδύναμη νομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού. Αλλωστε, τι νομικός σύμβουλος θα ήταν αν δεν μπορούσε με την πλάτη του Μαξίμου να διορίσει ένα «δικαστή» στο Λουξεμβούργο; Το λέει στον Χ. Παμπούκη κι αυτός, αγνοώντας ότι υπάρχουν νόμοι, κανονισμοί, διαδικασίες, τα γράφει όλα στα παλαιότερα των υποδημάτων του και αποδέχεται την εισήγησή της.
Ετσι, ο κ. Βασιλόπουλος περνάει επάνω από τα κεφάλια των τριών επίσημων υποψηφίων του ΥΠΕΞ, το οποίο αναγκάζεται να τον ανακοινώσει ως επίσημο υποψήφιο της Ελλάδας για τη θέση.
Οι υποψηφιότητες όμως αξιολογούνται από μια ευρωπαϊκή επιτροπή, τη λεγόμενη επιτροπή του άρθρου 255, που προβλέπεται από τη νέα Συνθήκη της Λισαβόνας, προφανώς για να συμμαζεύει λίγο τις ορέξεις των Παμπούκηδων των διαφόρων κοινοτικών κυβερνήσεων.
Δεν μάσησε ο Γάλλος
Μέλη αυτής της επιτροπής είναι υψηλόβαθμοι δικαστές από τις κοινοτικές χώρες και πρόεδρός της, ο πρόεδρος -άκουσον άκουσον- του Συμβουλίου της Επικρατείας της Γαλλίας. Προφανώς είχε ατυχήσει ο εκλεκτός του κ. Παμπούκη, της κ. Σιούτη και του κ. Φλογαΐτη υποψήφιος. Η επιτροπή αυτή μελετάει τα (ισχνά προφανώς) προσόντα του νεαρού υποψηφίου και δεν πείθεται από αυτά. Αρχίζει, λοιπόν, μια αλληλογραφία με το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών για να πληροφορηθεί αν υπάρχει λίστα επιτυχόντων υποψηφίων και ποιοι είναι αυτοί και αν ο κ. Βασιλόπουλος έχει κριθεί ότι διαθέτει τα περισσότερα προσόντα από τους υπολοίπους.
Επιστολή Δρούτσα
Μη έχοντας λάβει ικανοποιητικές απαντήσεις στην πρώτη της επιστολή στέλνει και δεύτερη και ως απάντηση λαμβάνει διθυραμβική, υπέρ του κ. Βασιλόπουλου, επιστολή του ΑΝΥΠΕΞ κ. Δρούτσα. Αυτή την εντολή είχε ο άνθρωπος, τι να κάνει;
Παρά ταύτα, η επιτροπή αξιολόγησης του άρθρου 255 διατύπωσε τελικά αρνητική γνωμοδότηση για την υποψηφιότητα του νεαρού και επίμονου δικηγόρου. Ο κ. Βασιλόπουλος δεν διαθέτει τα αναγκαία και απαραίτητα προσόντα να καταλάβει τη θέση του ευρωδικαστή κι ας έχει αφήσει ενέχυρο στο Λουξεμβούργο τη γυναίκα και τα παιδιά του.
Ανάλογη αρνητική αξιολόγηση-εισήγηση διατύπωσε η ίδια επιτροπή και στην υποψηφιότητα του Ρουμάνου δικαστή, που έχει κι αυτός ισχυρό πολιτικό μέσο στην πατρίδα του.
Το ερώτημα που ετέθη ήταν τι θα έκανε η Ελλάδα.
Τελικά, μέσα σε αποθέωση δημοκρατικών διαδικασιών το ΥΠΕΞ, τρέχοντας λαχανιασμένο από τα πίσω από τα γεγονότα και τους εξουσιομανείς του Μαξίμου, αναγκάζεται να ξαναπροκηρύξει τη θέση, για να επιλεγεί τελικά ο κ. Γρατσίας με τις ευλογίες αυτή τη φορά και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. *
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
16.10.2010