Ποιο είναι το ιδεολογικό προφίλ του ανθρώπου που έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των ΜΜΕ τους τελευταίους μήνες;
Ήταν σε μία συνδιάσκεψη στην Καλιφόρνια νωρίτερα μέσα στο έτος, όταν ο ιδρυτής του Wikileaks, Τζούλιαν Ασάντζ, μίλησε για θέματα όπως η διαφάνεια και η δικαιοσύνη. Και στη συνέχεια, αναφέρθηκε στον τρόπο που αυτός και οι συνεργάτες του αντιμετώπισαν μία πρόκληση νομικής φύσης: «τους συντρίψαμε σαν κατσαρίδες» είπε σχετικά, χειρονομώντας έντονα, μία δήλωση η οποία εξέπληξε τους παρευρισκομένους.
Κυβερνοτρομοκράτης ή μαχητής της ελευθερίας; Ο Τζούλιαν Ασάντζ αποτελεί ένα αίνιγμα, καθώς ο καθένας μπορεί να δει ό,τι επιθυμεί στο πρόσωπο του ιδρυτή του Wikileaks. Οι επιρροές του ποικίλλουν, από Γερμανούς αναρχικούς μέχρι έναν πρόεδρο των ΗΠΑ. Ωστόσο, αυτά τα οποία υπάρχουν σίγουρα είναι η οργή του απέναντι στις αδικίες της εξουσίας, και ο φόβος καταδίωξής του.
Ο άνθρωπος δεν έχει καν σταθερή διεύθυνση, ωστόσο κατάφερε να αναστατώσει την ισχυρότερη χώρα του πλανήτη, πριν συλληφθεί για σεξουαλικά εγκλήματα. Ο ίδιος χαρακτηρίζει τις κατηγορίες ως αβάσιμες, ισχυριζόμενος πως αποτελεί το στόχο μίας πολιτικής εκστρατείας που αποσκοπεί στην υπονόμευση του ιδίου και της ιστοσελίδας του. Η εικόνα που ο ίδιος προβάλλει είναι αυτό ενός μοναχικού, διωκόμενου πολεμίου του κατεστημένου- και έχει ως αποτέλεσμα να κερδίζει έδαφος σε κάποιους κύκλους, ακριβώς λόγω των «ριζών» του.
Οι υπολογιστές μπορεί να κατέχουν κυρίαρχη θέση στο «ψηφιδωτό» που ακούει στο όνομα Τζούλιαν Ασάντζ, αλλά και τα βιβλία το ίδιο. Μία από τις πλέον σημαντικές επιρροές του είναι ο Τζωρτζ Όργουελ, ο οποίος είχε αναφερθεί επανειλημμένα στους κινδύνους διαφθοράς της εξουσίας και στα ψέματα που αποτελούν τους πυλώνες των ολοκληρωτικών καθεστώτων. Άλλη μία σημαντική επιρροή είναι ο Κουρτ Βόνεγκατ, ο οποίος ήταν γνωστός για τη σάτιρα και τις αντικονφορμιστικές του τάσεις, καθώς και ο Αλεξάντρ Σολζενίτσιν, που έγραψε για τα σοβιετικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο ίδιος ο Ασάντζ έχει πει (το 2006) ότι ένα από τα βιβλία που τον επηρέασαν περισσότερο είναι ο «Πρώτος Κύκλος» του Σολζενίτσιν: «πόσο κοντινός παραλληλισμός στις δικές μου ‘περιπέτειες’!...τέτοιες διώξεις σε νεαρή ηλικία αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες. Μαθαίνει κανείς τι πραγματικά είναι η εξουσία» έχει δηλώσει σχετικά.
Ο Ασάντζ είχε συλληφθεί το 1991 στην Αυστραλία για hacking, ωστόσο δεν μπήκε φυλακή. Ένα βιβλίο το οποίο θεωρείται ότι εκφράζει πολλά από τα προσωπικά του βιώματα είναι το «Underground» (1997), ένα βιβλίο για χάκερ στη συγγραφή του οποίου βοήθησε και ο ίδιος- για την ακρίβεια, πολλοί πιστεύουν ότι ο Mendax, ένας εκ των χάκερ που αναφέρονται στις σελίδες του, είναι ο Ασάντζ, κάτι που φαίνεται πολύ πιθανό καθώς στο βιβλίο φαίνεται πώς ενδεχομένως αναπτύχθηκε ο φόβος της καταδίωξης: «στον ύπνο του άκουγε βήματα στο δρόμο, έβλεπε σκιές στο σκοτάδι ακριβώς πριν την αυγή, έβλεπε ομάδες πάνοπλων αστυνομικών να εισβάλλουν στο σπίτι του. Ονειρευόταν ότι ξυπνούσε από βαθύ ύπνο και αντίκριζε αστυνομικούς γύρω από το κρεβάτι του…τα όνειρά του ενέτειναν την ολοένα και αυξανόμενή του παράνοια, την πεποίθησή του ότι η αστυνομία τον παρακολουθούσε» .
Επίσημα, το είδος της βοήθειας που ο Ασάντζ έδωσε στην Σουελέτ Ντρέιφους, συγγραφέα του βιβλίου, ήταν τεχνικής φύσης, και η ίδια αρνείται να συζητήσει για τις ταυτότητες των ατόμων που αναφέρονται. Ωστόσο, η Ντρέιφους έχει πει ότι ο Ασάντζ είναι μεγάλος φαν της «Φάρμας των Ζώων» του Όργουελ και του «Το Μηδέν και το Άπειρο» του Άρθουρ Καίσλερ, σχετικά με έναν άνδρα που φυλακίζεται και δικάζεται για προδοσία στη Σοβιετική Ένωση της δεκαετίας του 1930. «Πρόκειται για ένα κλασικό έργο, και ενδεχομένως να άγγιξε μία ευαίσθητη χορδή» έχει γράψει η Ντρέιφους σε email της στο Associated Press.
Ο Ασάντζ έχει επηρεαστεί επίσης (λόγω της μητέρας του), και από κλασικούς συγγραφείς της αρχαίας Ελλάδας, τους οποίους και λατρεύει, όπως ο Αισχύλος, ο Ευριπίδης και ο Σοφοκλής- μάλιστα, έχει αναφερθεί ότι διάβαζε έργα τους και στον γιο του, Ντάνιελ, ο οποίος σήμερα εργάζεται στην ανάπτυξη λογισμικού. Ο ιδρυτής του Wikileaks «έβρισκε τη γραφή τους δυνατή. Ήξερε πως η λογοτεχνία του αρχαίου κόσμου αποτελεί ένα ‘φακό ηθικής’, μέσω του οποίου μπορεί κάποιος να δει την κοινωνία, και να δώσει πολύτιμα διδάγματα στα παιδιά του, ενώ παράλληλα τα ψυχαγωγεί» λέει η Ντρέιφους.
Μία από τις ομάδες χάκερ που αναφέρονται στο «Underground» - που περιγράφει την ψυχολογία των χάκερ, με τα νυχτερινά τους ωράρια, τις αντιπαλότητες, τις μανίες και τα «εγώ» τους- είναι και οι «International Subversives», των οποίων θεωρείται πως ο Ασάντζ αποτέλεσε μέλος.
«Για τον Τζούλιαν, η άνοδος του Ίντερνετ στις αρχές της δεκαετίας του 1990 στην Αυστραλία φάνηκε όπως θα φαινόταν σε ένα παιδάκι το άνοιγμα ενός ζαχαροπλαστείου! Ήταν τότε έφηβος, και ένας από εκείνα τα παιδιά τα οποία συναρπάζονταν από το δίκτυο- και από την έλλειψη ασφαλείας που το χαρακτήριζε εκείνη την εποχή» είπε σχετικά ο Τζεφ Χάστον, ειδικός δικτύων στην Αυστραλία, που είχε παραδώσει στοιχεία στην εισαγγελία κατά τη δίκη του Ασάντζ τότε. Παράλληλα, ο Ασάντζ ανέπτυσσε τα πολιτικά του αισθητήρια και αντιλήψεις, στο πλαίσιο ακτιβισμού κατά των πυρηνικών, καθώς μία αίσθηση «αουτσάιντερ» ατομικότητας, όπως φαίνεται στα γραπτά του: «εγώ μεγάλωσα σε μία μικρή πόλη της Κουϊνσλάνδης, όπου οι άνθρωποι έλεγαν τη γνώμη τους ελεύθερα. Δεν εμπιστεύονταν τις μεγάλες κυβερνήσεις, καθώς τις θεωρούσαν κάτι που μπορεί να διαφθαρεί αν δεν παρακολουθείται συνέχεια» έγραφε ο ίδιος σε κείμενό του που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην εφημερίδα «The Australian».
Άλλη μία ενδιαφέρουσα επιρροή του Τζούλιαν Ασάντζ είναι ο Γκούσταβ Λαντάουερ, Γερμανός αναρχικός διανοούμενος ο οποίος σκοτώθηκε από στρατιώτες στο Μόναχο το 1919, αποφθέγματα του οποίου ο ιδρυτής του Wikileaks χρησιμοποιούσε ως τμήματα καταχωρήσεών του σε ένα blog (ανενεργό πλέον). Ο Ασάντζ έχει αναφέρει επίσης πως κάποιες πολυεθνικές σήμερα αποτελούν άτυπα «κράτη- έθνη», υπεράνω ευθυνών. Ωστόσο, αναγνωρίζει σαν επιρροή του έναν πρόεδρο των ΗΠΑ, τον Θίοντορ Ρούζβελτ, επικαλούμενος δήλωσή του σχετικά με την ανάγκη καταστροφής της «αόρατης κυβέρνησης», των διεφθαρμένων δυνάμεων στις επιχειρήσεις και την πολιτική.
«Όσο πιο μυστικοπαθής ή άδικος είναι ένας οργανισμός, τόσο πιο πολύς φόβος και παράνοια δημιουργείται στην ηγεσία και τις ομάδες σχεδιασμού του από διαρροές» έχει γράψει ο ίδιος. «Τα άδικα συστήματα από τη φύση τους δημιουργούν αντιπάλους, και σε πολλούς τομείς μειονεκτούν απέναντί τους. Οι μαζικές διαρροές τα καθιστούν ευάλωτα σε αυτούς που θέλουν την αντικατάστασή τους από πιο ανοικτές μορφές διακυβέρνησης» .
Σε μία μακροσκελή καταχώρησή του σε blog το 2007, o Ασάντζ εξήρε τον ακτιβισμό και την αυτοθυσία: «όσο και αν προσπαθώ, δεν μπορώ να μην ακούω αυτούς που υποφέρουν. Ίσως όταν γεράσω να με ικανοποιεί το να βρίσκομαι απλά στο εργαστήριό μου και να μιλώ σε φοιτητές, ίσως τότε να δεχτώ τον πόνο αυτό με ανεμελιά. Αλλά όχι τώρα. Αυτοί που βρίσκονται στο άνθος της ηλικίας τους οφείλουν να μάχονται για αυτά στα οποία πιστεύουν» .
www.kathimerini .gr με πληροφορίες από ΑΡ
Ο άνθρωπος δεν έχει καν σταθερή διεύθυνση, ωστόσο κατάφερε να αναστατώσει την ισχυρότερη χώρα του πλανήτη, πριν συλληφθεί για σεξουαλικά εγκλήματα. Ο ίδιος χαρακτηρίζει τις κατηγορίες ως αβάσιμες, ισχυριζόμενος πως αποτελεί το στόχο μίας πολιτικής εκστρατείας που αποσκοπεί στην υπονόμευση του ιδίου και της ιστοσελίδας του. Η εικόνα που ο ίδιος προβάλλει είναι αυτό ενός μοναχικού, διωκόμενου πολεμίου του κατεστημένου- και έχει ως αποτέλεσμα να κερδίζει έδαφος σε κάποιους κύκλους, ακριβώς λόγω των «ριζών» του.
Οι υπολογιστές μπορεί να κατέχουν κυρίαρχη θέση στο «ψηφιδωτό» που ακούει στο όνομα Τζούλιαν Ασάντζ, αλλά και τα βιβλία το ίδιο. Μία από τις πλέον σημαντικές επιρροές του είναι ο Τζωρτζ Όργουελ, ο οποίος είχε αναφερθεί επανειλημμένα στους κινδύνους διαφθοράς της εξουσίας και στα ψέματα που αποτελούν τους πυλώνες των ολοκληρωτικών καθεστώτων. Άλλη μία σημαντική επιρροή είναι ο Κουρτ Βόνεγκατ, ο οποίος ήταν γνωστός για τη σάτιρα και τις αντικονφορμιστικές του τάσεις, καθώς και ο Αλεξάντρ Σολζενίτσιν, που έγραψε για τα σοβιετικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο ίδιος ο Ασάντζ έχει πει (το 2006) ότι ένα από τα βιβλία που τον επηρέασαν περισσότερο είναι ο «Πρώτος Κύκλος» του Σολζενίτσιν: «πόσο κοντινός παραλληλισμός στις δικές μου ‘περιπέτειες’!...τέτοιες διώξεις σε νεαρή ηλικία αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες. Μαθαίνει κανείς τι πραγματικά είναι η εξουσία» έχει δηλώσει σχετικά.
Ο Ασάντζ είχε συλληφθεί το 1991 στην Αυστραλία για hacking, ωστόσο δεν μπήκε φυλακή. Ένα βιβλίο το οποίο θεωρείται ότι εκφράζει πολλά από τα προσωπικά του βιώματα είναι το «Underground» (1997), ένα βιβλίο για χάκερ στη συγγραφή του οποίου βοήθησε και ο ίδιος- για την ακρίβεια, πολλοί πιστεύουν ότι ο Mendax, ένας εκ των χάκερ που αναφέρονται στις σελίδες του, είναι ο Ασάντζ, κάτι που φαίνεται πολύ πιθανό καθώς στο βιβλίο φαίνεται πώς ενδεχομένως αναπτύχθηκε ο φόβος της καταδίωξης: «στον ύπνο του άκουγε βήματα στο δρόμο, έβλεπε σκιές στο σκοτάδι ακριβώς πριν την αυγή, έβλεπε ομάδες πάνοπλων αστυνομικών να εισβάλλουν στο σπίτι του. Ονειρευόταν ότι ξυπνούσε από βαθύ ύπνο και αντίκριζε αστυνομικούς γύρω από το κρεβάτι του…τα όνειρά του ενέτειναν την ολοένα και αυξανόμενή του παράνοια, την πεποίθησή του ότι η αστυνομία τον παρακολουθούσε» .
Επίσημα, το είδος της βοήθειας που ο Ασάντζ έδωσε στην Σουελέτ Ντρέιφους, συγγραφέα του βιβλίου, ήταν τεχνικής φύσης, και η ίδια αρνείται να συζητήσει για τις ταυτότητες των ατόμων που αναφέρονται. Ωστόσο, η Ντρέιφους έχει πει ότι ο Ασάντζ είναι μεγάλος φαν της «Φάρμας των Ζώων» του Όργουελ και του «Το Μηδέν και το Άπειρο» του Άρθουρ Καίσλερ, σχετικά με έναν άνδρα που φυλακίζεται και δικάζεται για προδοσία στη Σοβιετική Ένωση της δεκαετίας του 1930. «Πρόκειται για ένα κλασικό έργο, και ενδεχομένως να άγγιξε μία ευαίσθητη χορδή» έχει γράψει η Ντρέιφους σε email της στο Associated Press.
Ο Ασάντζ έχει επηρεαστεί επίσης (λόγω της μητέρας του), και από κλασικούς συγγραφείς της αρχαίας Ελλάδας, τους οποίους και λατρεύει, όπως ο Αισχύλος, ο Ευριπίδης και ο Σοφοκλής- μάλιστα, έχει αναφερθεί ότι διάβαζε έργα τους και στον γιο του, Ντάνιελ, ο οποίος σήμερα εργάζεται στην ανάπτυξη λογισμικού. Ο ιδρυτής του Wikileaks «έβρισκε τη γραφή τους δυνατή. Ήξερε πως η λογοτεχνία του αρχαίου κόσμου αποτελεί ένα ‘φακό ηθικής’, μέσω του οποίου μπορεί κάποιος να δει την κοινωνία, και να δώσει πολύτιμα διδάγματα στα παιδιά του, ενώ παράλληλα τα ψυχαγωγεί» λέει η Ντρέιφους.
Μία από τις ομάδες χάκερ που αναφέρονται στο «Underground» - που περιγράφει την ψυχολογία των χάκερ, με τα νυχτερινά τους ωράρια, τις αντιπαλότητες, τις μανίες και τα «εγώ» τους- είναι και οι «International Subversives», των οποίων θεωρείται πως ο Ασάντζ αποτέλεσε μέλος.
«Για τον Τζούλιαν, η άνοδος του Ίντερνετ στις αρχές της δεκαετίας του 1990 στην Αυστραλία φάνηκε όπως θα φαινόταν σε ένα παιδάκι το άνοιγμα ενός ζαχαροπλαστείου! Ήταν τότε έφηβος, και ένας από εκείνα τα παιδιά τα οποία συναρπάζονταν από το δίκτυο- και από την έλλειψη ασφαλείας που το χαρακτήριζε εκείνη την εποχή» είπε σχετικά ο Τζεφ Χάστον, ειδικός δικτύων στην Αυστραλία, που είχε παραδώσει στοιχεία στην εισαγγελία κατά τη δίκη του Ασάντζ τότε. Παράλληλα, ο Ασάντζ ανέπτυσσε τα πολιτικά του αισθητήρια και αντιλήψεις, στο πλαίσιο ακτιβισμού κατά των πυρηνικών, καθώς μία αίσθηση «αουτσάιντερ» ατομικότητας, όπως φαίνεται στα γραπτά του: «εγώ μεγάλωσα σε μία μικρή πόλη της Κουϊνσλάνδης, όπου οι άνθρωποι έλεγαν τη γνώμη τους ελεύθερα. Δεν εμπιστεύονταν τις μεγάλες κυβερνήσεις, καθώς τις θεωρούσαν κάτι που μπορεί να διαφθαρεί αν δεν παρακολουθείται συνέχεια» έγραφε ο ίδιος σε κείμενό του που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην εφημερίδα «The Australian».
Άλλη μία ενδιαφέρουσα επιρροή του Τζούλιαν Ασάντζ είναι ο Γκούσταβ Λαντάουερ, Γερμανός αναρχικός διανοούμενος ο οποίος σκοτώθηκε από στρατιώτες στο Μόναχο το 1919, αποφθέγματα του οποίου ο ιδρυτής του Wikileaks χρησιμοποιούσε ως τμήματα καταχωρήσεών του σε ένα blog (ανενεργό πλέον). Ο Ασάντζ έχει αναφέρει επίσης πως κάποιες πολυεθνικές σήμερα αποτελούν άτυπα «κράτη- έθνη», υπεράνω ευθυνών. Ωστόσο, αναγνωρίζει σαν επιρροή του έναν πρόεδρο των ΗΠΑ, τον Θίοντορ Ρούζβελτ, επικαλούμενος δήλωσή του σχετικά με την ανάγκη καταστροφής της «αόρατης κυβέρνησης», των διεφθαρμένων δυνάμεων στις επιχειρήσεις και την πολιτική.
«Όσο πιο μυστικοπαθής ή άδικος είναι ένας οργανισμός, τόσο πιο πολύς φόβος και παράνοια δημιουργείται στην ηγεσία και τις ομάδες σχεδιασμού του από διαρροές» έχει γράψει ο ίδιος. «Τα άδικα συστήματα από τη φύση τους δημιουργούν αντιπάλους, και σε πολλούς τομείς μειονεκτούν απέναντί τους. Οι μαζικές διαρροές τα καθιστούν ευάλωτα σε αυτούς που θέλουν την αντικατάστασή τους από πιο ανοικτές μορφές διακυβέρνησης» .
Σε μία μακροσκελή καταχώρησή του σε blog το 2007, o Ασάντζ εξήρε τον ακτιβισμό και την αυτοθυσία: «όσο και αν προσπαθώ, δεν μπορώ να μην ακούω αυτούς που υποφέρουν. Ίσως όταν γεράσω να με ικανοποιεί το να βρίσκομαι απλά στο εργαστήριό μου και να μιλώ σε φοιτητές, ίσως τότε να δεχτώ τον πόνο αυτό με ανεμελιά. Αλλά όχι τώρα. Αυτοί που βρίσκονται στο άνθος της ηλικίας τους οφείλουν να μάχονται για αυτά στα οποία πιστεύουν» .
www.kathimerini .gr με πληροφορίες από ΑΡ