Η συνέντευξη του Νίκου Κυριαζίδη στις 14 Σεπτεμβρίου 1997 στην «Καθημερινή της Κυριακής» σύμφωνα με την οποία ο Σημίτης εφάρμοζε «οικονομική πολιτική του παραλόγου» δεν ήταν βέβαια τυχαία. Και τούτο γιατί στις 12 Σεπτεμβρίου το υπουργείο Οικονομικών υποχρεώθηκε να ματαιώσει δημοπρασία πώλησης εντόκων γραμματίων ύψους 180 δις. δρχ., επειδή οι τράπεζες αξίωσαν επιτόκιο 11,50% έως 10,50%, ενώ το υπουργείο Οικονομικών προσέφερε επιτόκιο 9,40%!
Μάλιστα ανακοινώνοντας την ματαίωση της δημοπρασίας, το υπουργείο Οικονομικών στις 12 Σεπτεμβρίου διευκρίνισε ότι προχώρησε στην κίνηση αυτή γιατί «οι τιμές επιτοκίων που προσφέρθηκαν κυμάνθηκαν σε ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα», προσθέτοντας ότι «το δημόσιο θα συνεχίσει κανονικά το δανειακό πρόγραμμα του Σεπτεμβρίου, σε συνδυασμό με τη χρησιμοποίηση των υψηλών διαθεσίμων κεφαλαίων του». Φυσικά την εξέλιξη της αύξησης των επιτοκίων η Κυβέρνηση Σημίτη όφειλε να την είχε αντιληφθεί νωρίτερα αφού α) τον Αύγουστο ο πληθωρισμός είχε αυξηθεί κατά 2 δέκατα με αποτέλεσμα να «τρέχει» στο 8μηνο με 5,6% και σε μέσα επίπεδα στο 6,5%, δημιουργώντας πληθωριστικές πιέσεις και β) γιατί την αμέσως προηγούμενη εβδομάδα το επιτόκιο στη διατραπεζική αγορά από 10,96% που ήταν είχε διαμορφωθεί στο 11,47%! Τελικά, τον πρωτοφανή αυτόν ερασιτεχνισμό, τον πλήρωσαν πανάκριβα οι Ελληνες φορολογούμενοι καθώς στην επόμενη έκδοση εντόκων γραμματίων της 30-10-1997 το επιτόκιο των εντόκων γραμματίων 12μηνης διάρκειας διαμορφώθηκε στο 11,30% από 9,50% που ήταν τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΓΛ.Κ!
Ενώ αυτό το κλίμα επικρατούσε στον τομέα των επιτοκίων δανεισμού του κράτους με αποτέλεσμα να διογκώνεται το δημόσιο χρέος και κατά συνέπεια να διευρύνεται και το έλλειμμα, στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1997, εμφανίζεται και πάλι το θέμα της υπογραφής των υπολοίπων περίφημων Προγραμματικών Συμφωνιών. Ωστόσο, βέβαια το θέμα στα επιχειρηματικά συμφέροντα υπήρχε και «έκαιγε», καθώς θα πρέπει να σημειωθεί ότι από τα τέλη του Ιουνίου του 1997, ο πρόεδρος της ΙΝΤΡΑΚΟΜ και της ΙΝΤΡΑΣΟΦΤ Σωκ. Κόκκαλης με ομιλία του κατά την διάρκεια των γενικών συνελεύσεων των συγκεκριμένων εταιριών, έθεσε το θέμα των υπολοίπων προγραμματικών συμφωνιών, αφού εξαπέλυσε προσωπική επίθεση κατά της τότε υπουργού Ανάτυξης κυρίας Βάσως Παπανδρέου για ανυπαρξία έργου στο υπουργείο της, λέγοντας ότι: «Η Κυβέρνηση καθυστέρησε την υπογραφή των προγραμματικών συμφωνιών»! Και υπογραμμίζοντας, σύμφωνα με τα τότε δημοσιεύματα των εφημερίδων (1-7-1997), ότι «ενώ απομένουν 180 ημέρες γιά να τελειώσει το 1997, η κυβέρνηση προχωρεί με πολύ αργά βήματα στην υπογραφή και νέων προγραμματικών συμφωνιών γιά ψηφιακές παροχές του OTE, παρά το γεγονός ότι μέχρι στιγμής έχει εκτελεσθεί μόνο το 30% του προγράμματος του Oργανισμού»!
Η τότε υπουργός Ανάπτυξης κυρία Bάσω Παπανδρέου, αν και ενημερώθηκε, απέφυγε να απαντήσει! Αντ αυτής όμως απάντησε ο εκτελών τότε χρέη κυβερνητικού εκπροσώπου, Γενικός Γραμματέας Eνημέρωσης του τότε υπουργείου Tύπου και MME κ. Γ. Nικολάου, με την ακόλουθη δήλωση: «H Kυβέρνηση υλοποιεί με επιτυχία και αποτελεσματικότητα την αναπτυξιακή της πολιτική, με στόχο την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής Oικονομίας, την ενίσχυση της ελληνικής βιομηχανίας και γνώμονα το συμφέρον των Eλλήνων πολιτών, σταθερά προσανατολισμένη στις προγραμματικές της δηλώσεις», σύμφωνα με τις οποίες ο κ. Σημίτης είχε δεσμευθεί ότι θα υπογράφονταν οι προγραμματικές συμφωνίες!
Παραίτηση Καστανίδη- ο Μαντέλης υπουργός αναθέσεων δίς!
Ωστόσο μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου οι συμφωνίες δεν προχωρούσαν. Ετσι περί τα μέσα Σεπτεμβρίου υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών τοποθετήθηκε ο «εκλεκτός» του κ. Σημίτη, Αναστ. Μαντέλης, που είχε εκλεγεί βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 1996. Η τοποθέτηση του κ. Μαντέλη στο υπουργείο Μεταφορών-Επικοινωνιών έινε μετά την αιφνίδια παραίτηση του Χάρη Καστανίδη, για τους λόγους τους οποίους ο ίδιος δεν θέλησε να δώσει δημοσίως εξηγήσεις, ωστόσο σύμφωνα με τα σχετικά δημοσιεύματα παραιτήθηκε γιατί ήταν αντίθετος στις προγραμματικές συμφωνίες. Η εξήγηση αυτή άλλωστε δίνεται και σε δημοσίευμα της Κυριακής 9 Ιανουαρίου 2011 στο «Βήμα της Κυριακής»(σελ. Α39) όπου αναφέρεται ότι ο κ. Καστανίδης στην επιστολή παραίτησής του προς τον κ. Σημίτη παραιτήθηκε από υπουργός γιατι διαφωνούσε με την περίφημη σύμβαση 8002 τουΟΤΕ-Siemens, ύψους 158.018.800.000 δρχ. η οποία υπεγράφη στις 23-12-1997! Δηλαδή μετά την τοποθέτηση Μαντέλη ως υπουργού Μεταφορών-Επικοινωνιών,οπότε «ξεπάγωσε» η διαδικασία των προγραμματικών συμφωνιών, η αξία των οποίων ανερχόταν σε 1,3 τρις. δρχ, και κάλυπτε την επόμενη 5ετία! Ο κ. Μαντέλης, όπως αναγράφεται στην ιστοσελίδα του, είχε διατελέσει πρόεδρος του ΟΤΕ (1985-1988), των ΕΛΤΑ (1985-1989), ενώ μετά τις εκλογές του 1993 είχε τοποθετηθεί από τον τότε υπουργό Βιομηχανίας Κ. Σημίτη ως Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας και από τον Ιανουάριο του 1996, που ο κ. Σημίτης έγινε πρωθυπουργός διορίσθηκε Γενικός Γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου, ενώ μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 1996, που εξελέγη ως βουλευτής Επικρατείας, έγινε υφυπουργός Εσωτερικών.
Προμήθειες 972 δισ δρχ, σε ΟΤΕ και ΟΣΕ επι Μαντέλη…
Το σύνολο των Προγραμματικών συμφωνιών που αφορούσαν τον ΟΤΕ ανέρχονταν σε 612 δις. δρχ., οι συμφωνίες για τον ΟΣΕ σε 360 δις. δρχ. και οι προγραμματικές συμφωνίες της ΔΕΗ ανέρχονταν συνολικά σε 328 περίπου δις. δρχ! Δηλαδή το ύψος των Προγραμματικών Συμφωνιών σε ΟΤΕ και ΟΣΕ, που υπάγονταν στο υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών, ανερχόταν σε 972 δισεκατομμύρια δραχμές! Μάλιστα η τότε διοίκηση του ΟΤΕ , μετά από σχετική έγκριση του υπουργικού συμβουλίου στις αρχές του καλοκαιριολύ του 1997, από το πακέτο των 612 δις. δρχ., ένα ποσό 135 δις. ευρω είχε αποφασίσει να να διαθέσει στη διετία 1997-1998 εφαρμόζοντας ένα «έκτακτο πρόγραμμα» (fast track) όπως το ειχε ονομάσει!
Οσον αφορά τις προγραμματικές συμφωνίες του ΟΣΕ αυτές προέβλεπαν: 200 φορτάμαξες μεταφοράς καυσίμων, 8 δηζελάμαξες, 10 συρμούς προαστιακού σιδηροδρόμου, 20+75 επιβατάμαξες διαφόρων τύπων, 20 συρμούς μεσαίων αποστάσεων για αυτοκινητάμαξες, 14 ηλεκτράμαξες (σ.σ. εν όψει ηλεκτροκίνησης των τρένων που ακόμη δεν λειτουργεί ολοκληρωμένα), 396 φορτάμαξες διαφόρων τύπων, κ.λ.π.! Οσο δε για τη ΔΕΗ οι προμήθειες ήταν αγορά μετασχηματιστών και άλλων σχετικών υλικών.
[....στις 31 Ιανουαρίου 1990, επι «Οικουμενικής Κυβέρνησης» υπό τον Ξενοφώντα Ζολώτα, συνεδριάζει ατύπως το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών (Μητσοτάκης, Παπανδρέου, Φλωράκης) και αποφασίζουν να δώσουν την δουλεια για τις παροχές του ΟΤΕ στην Ζήμενς και την Ιντρακόμ. «Πρέπει να βοηθήσουμε τον γιο του Πέτρου» λέγεται πως είπε στη συνεδρίαση εκείνη ο Χαρίλαος Φλωράκης. Ο Πέτρος Κόκκαλης, υπουργός στην κυβέρνηση του βουνού που κατέφυγε μετά στην Ανατολική Γερμανία ήταν ο πατέρας του Σωκράτη. Έτσι μαζί με τον «γιο του Πέτρου» βοηθήθηκε και η Ζήμενς.]
Του Στεφ. Β. Αναγνώστου
Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Πέμπτη 13-1-2011
σελίδα 19
Ενώ αυτό το κλίμα επικρατούσε στον τομέα των επιτοκίων δανεισμού του κράτους με αποτέλεσμα να διογκώνεται το δημόσιο χρέος και κατά συνέπεια να διευρύνεται και το έλλειμμα, στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1997, εμφανίζεται και πάλι το θέμα της υπογραφής των υπολοίπων περίφημων Προγραμματικών Συμφωνιών. Ωστόσο, βέβαια το θέμα στα επιχειρηματικά συμφέροντα υπήρχε και «έκαιγε», καθώς θα πρέπει να σημειωθεί ότι από τα τέλη του Ιουνίου του 1997, ο πρόεδρος της ΙΝΤΡΑΚΟΜ και της ΙΝΤΡΑΣΟΦΤ Σωκ. Κόκκαλης με ομιλία του κατά την διάρκεια των γενικών συνελεύσεων των συγκεκριμένων εταιριών, έθεσε το θέμα των υπολοίπων προγραμματικών συμφωνιών, αφού εξαπέλυσε προσωπική επίθεση κατά της τότε υπουργού Ανάτυξης κυρίας Βάσως Παπανδρέου για ανυπαρξία έργου στο υπουργείο της, λέγοντας ότι: «Η Κυβέρνηση καθυστέρησε την υπογραφή των προγραμματικών συμφωνιών»! Και υπογραμμίζοντας, σύμφωνα με τα τότε δημοσιεύματα των εφημερίδων (1-7-1997), ότι «ενώ απομένουν 180 ημέρες γιά να τελειώσει το 1997, η κυβέρνηση προχωρεί με πολύ αργά βήματα στην υπογραφή και νέων προγραμματικών συμφωνιών γιά ψηφιακές παροχές του OTE, παρά το γεγονός ότι μέχρι στιγμής έχει εκτελεσθεί μόνο το 30% του προγράμματος του Oργανισμού»!
Η τότε υπουργός Ανάπτυξης κυρία Bάσω Παπανδρέου, αν και ενημερώθηκε, απέφυγε να απαντήσει! Αντ αυτής όμως απάντησε ο εκτελών τότε χρέη κυβερνητικού εκπροσώπου, Γενικός Γραμματέας Eνημέρωσης του τότε υπουργείου Tύπου και MME κ. Γ. Nικολάου, με την ακόλουθη δήλωση: «H Kυβέρνηση υλοποιεί με επιτυχία και αποτελεσματικότητα την αναπτυξιακή της πολιτική, με στόχο την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής Oικονομίας, την ενίσχυση της ελληνικής βιομηχανίας και γνώμονα το συμφέρον των Eλλήνων πολιτών, σταθερά προσανατολισμένη στις προγραμματικές της δηλώσεις», σύμφωνα με τις οποίες ο κ. Σημίτης είχε δεσμευθεί ότι θα υπογράφονταν οι προγραμματικές συμφωνίες!
Παραίτηση Καστανίδη- ο Μαντέλης υπουργός αναθέσεων δίς!
Ωστόσο μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου οι συμφωνίες δεν προχωρούσαν. Ετσι περί τα μέσα Σεπτεμβρίου υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών τοποθετήθηκε ο «εκλεκτός» του κ. Σημίτη, Αναστ. Μαντέλης, που είχε εκλεγεί βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 1996. Η τοποθέτηση του κ. Μαντέλη στο υπουργείο Μεταφορών-Επικοινωνιών έινε μετά την αιφνίδια παραίτηση του Χάρη Καστανίδη, για τους λόγους τους οποίους ο ίδιος δεν θέλησε να δώσει δημοσίως εξηγήσεις, ωστόσο σύμφωνα με τα σχετικά δημοσιεύματα παραιτήθηκε γιατί ήταν αντίθετος στις προγραμματικές συμφωνίες. Η εξήγηση αυτή άλλωστε δίνεται και σε δημοσίευμα της Κυριακής 9 Ιανουαρίου 2011 στο «Βήμα της Κυριακής»(σελ. Α39) όπου αναφέρεται ότι ο κ. Καστανίδης στην επιστολή παραίτησής του προς τον κ. Σημίτη παραιτήθηκε από υπουργός γιατι διαφωνούσε με την περίφημη σύμβαση 8002 τουΟΤΕ-Siemens, ύψους 158.018.800.000 δρχ. η οποία υπεγράφη στις 23-12-1997! Δηλαδή μετά την τοποθέτηση Μαντέλη ως υπουργού Μεταφορών-Επικοινωνιών,οπότε «ξεπάγωσε» η διαδικασία των προγραμματικών συμφωνιών, η αξία των οποίων ανερχόταν σε 1,3 τρις. δρχ, και κάλυπτε την επόμενη 5ετία! Ο κ. Μαντέλης, όπως αναγράφεται στην ιστοσελίδα του, είχε διατελέσει πρόεδρος του ΟΤΕ (1985-1988), των ΕΛΤΑ (1985-1989), ενώ μετά τις εκλογές του 1993 είχε τοποθετηθεί από τον τότε υπουργό Βιομηχανίας Κ. Σημίτη ως Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας και από τον Ιανουάριο του 1996, που ο κ. Σημίτης έγινε πρωθυπουργός διορίσθηκε Γενικός Γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου, ενώ μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 1996, που εξελέγη ως βουλευτής Επικρατείας, έγινε υφυπουργός Εσωτερικών.
Προμήθειες 972 δισ δρχ, σε ΟΤΕ και ΟΣΕ επι Μαντέλη…
Το σύνολο των Προγραμματικών συμφωνιών που αφορούσαν τον ΟΤΕ ανέρχονταν σε 612 δις. δρχ., οι συμφωνίες για τον ΟΣΕ σε 360 δις. δρχ. και οι προγραμματικές συμφωνίες της ΔΕΗ ανέρχονταν συνολικά σε 328 περίπου δις. δρχ! Δηλαδή το ύψος των Προγραμματικών Συμφωνιών σε ΟΤΕ και ΟΣΕ, που υπάγονταν στο υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών, ανερχόταν σε 972 δισεκατομμύρια δραχμές! Μάλιστα η τότε διοίκηση του ΟΤΕ , μετά από σχετική έγκριση του υπουργικού συμβουλίου στις αρχές του καλοκαιριολύ του 1997, από το πακέτο των 612 δις. δρχ., ένα ποσό 135 δις. ευρω είχε αποφασίσει να να διαθέσει στη διετία 1997-1998 εφαρμόζοντας ένα «έκτακτο πρόγραμμα» (fast track) όπως το ειχε ονομάσει!
Οσον αφορά τις προγραμματικές συμφωνίες του ΟΣΕ αυτές προέβλεπαν: 200 φορτάμαξες μεταφοράς καυσίμων, 8 δηζελάμαξες, 10 συρμούς προαστιακού σιδηροδρόμου, 20+75 επιβατάμαξες διαφόρων τύπων, 20 συρμούς μεσαίων αποστάσεων για αυτοκινητάμαξες, 14 ηλεκτράμαξες (σ.σ. εν όψει ηλεκτροκίνησης των τρένων που ακόμη δεν λειτουργεί ολοκληρωμένα), 396 φορτάμαξες διαφόρων τύπων, κ.λ.π.! Οσο δε για τη ΔΕΗ οι προμήθειες ήταν αγορά μετασχηματιστών και άλλων σχετικών υλικών.
[....στις 31 Ιανουαρίου 1990, επι «Οικουμενικής Κυβέρνησης» υπό τον Ξενοφώντα Ζολώτα, συνεδριάζει ατύπως το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών (Μητσοτάκης, Παπανδρέου, Φλωράκης) και αποφασίζουν να δώσουν την δουλεια για τις παροχές του ΟΤΕ στην Ζήμενς και την Ιντρακόμ. «Πρέπει να βοηθήσουμε τον γιο του Πέτρου» λέγεται πως είπε στη συνεδρίαση εκείνη ο Χαρίλαος Φλωράκης. Ο Πέτρος Κόκκαλης, υπουργός στην κυβέρνηση του βουνού που κατέφυγε μετά στην Ανατολική Γερμανία ήταν ο πατέρας του Σωκράτη. Έτσι μαζί με τον «γιο του Πέτρου» βοηθήθηκε και η Ζήμενς.]
Του Στεφ. Β. Αναγνώστου
Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Πέμπτη 13-1-2011
σελίδα 19