28 Φεβρουαρίου 2011

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΚΟΜΗ ΤΑ ΕΠΑΝΩ ΤΗΣ;

της Ντίνας Δημητρίου

Στη πρόσφατη συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής στα νέα γραφεία της οδού Συγγρού, στη πρώτη γραμμή των καθισμάτων φιγουράριζαν οι κ. Σιούφας, Ζαγορίτης, Παυλόπουλος, Πολύδωρας κλπ. Πρόεδρε Αντώνη Σαμαρά, η πολύ δυνατή ομιλία σου με τα ισχυρά μηνύματά της ότι η Κυβέρνηση παραπαίει με τις αλλεπάλληλες παλινωδίες της και ότι είναι σε κατάσταση ημιδιάλυσης και ημιπαράλυσης και ότι το ΠΑΣΟΚ δε θα πέσει σαν ώριμο φρούτο, αλλά με διαρκή αγώνα, έντονη προσπάθεια και συστράτευση των πατριωτικών κοινωνικών δυνάμεων όλου του πολιτικού φάσματος για να δημιουργήσουν ξανά η ελπίδα αλλά και να υπερασπισθούν το φιλότιμο και την αξιοπρέπεια της Κοινωνίας που χειμάζεται, ασφυκτιά και καταρρέει.

Τα μηνύματα αυτά θόλωσαν, εξατμίστηκαν για να μην πούμε ότι σε μεγάλο βαθμό ακυρώθηκαν από τα πρόσωπα που κάθισαν στην πρώτη άκουσον ακουσον θέση της εν λόγω Συνεδρίασης. Το κάκιστο νωπό κυβερνητικό τους παρελθόνπου θύμωσε και εξαγρίωσε τους απλούς ψηφοφόρους της Παράταξης ξαναζωντάνεψε βλέποντας τα προκλητικά και ανερυθρίαστα να ποζάρουν στις κάμερες. Αυτοί που με τα πεπραγμένα τους, τα λάθη και τις παραλείψεις τους έφθασαν σε ιστορικά χαμηλά τα ποσοστά της Παράταξης κατακρημνίζοντας την αξιοπιστία της. Οι ευθύνες τους ανείπωτες. Αφού δεν κατανοούν μόνοι τους ότι πρέπει να αποσυρθούν Πρόεδρε κάποιος πρέπει να τους αποστρατεύσει.

Τόλμησε και αποφάσισε τη ρήξη με το κακό παλαιό (όχι συλλήβδην με το παρελθόν), υπερασπιζόμαστε ότι θετικό συνέβη και συγκρουόμαστε με τα κακώς κείμενα και εκείνους που το αντιπροσωπεύουν. Η κινηματική εκλογή από τη βάση, τον ανώνυμο ψηφοφόρο λαμβάνει σάρκα και οστά και από αντισυμβατικές κινήσεις ισχυρού πολιτικού και συμβολικού βεληνεκούς και όχι διαχειριστικές λογικές και από εσωκομματικές ισορροπίες που δεν αφορούν την Κοινωνία.

Η μετωπική σύγκρουση με το κακό παρελθόν θα αποτελέσει το εφαλτήριο και την αφετηρία γεωμετρικής γρήγορης ανάκαμψης και της δημιουργίας πλατιάς κοινωνικής συμμαχίας αναγκαίας και ικανής συνθήκης προοπτικής εξουσίας.