Αν κρίνουμε από τις τελευταίες δηλώσεις του Γιώργου Παπακωνσταντίνου η κυβέρνηση αντί να αγωνίζεται να ανακόψει την πορεία της χώρας προς την οικονομική και κοινωνική άβυσσο μας προετοιμάζει για τα χειρότερα. Οι πρώιμες εξαγγελίες του υπουργού για χρηματοδότηση της χώρας από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, τον λεγόμενο «μόνιμο μηχανισμό» της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα λειτουργήσει το 2012 αποδεικνύει πως το οικονομικό επιτελείο τροφοδοτεί με απίστευτη αφέλεια ( ή δυσεξήγητη για εμάς σκοπιμότητα) τα χειρότερα σενάρια για το μέλλον της οικονομίας, υπονομεύοντας από μόνη της κάθε προσπάθεια ανάκαμψης.
Πριν ένα χρόνο ακριβώς υποχρέωσε τον ελληνικό λαό να φορέσει τον ζουρλομανδύα του μνημονίου αγνοώντας τις προειδοποιήσεις ότι με περικοπές και φόρους μπαίνουμε στον φαύλο κύκλο της ύφεσης που θα εκτοξεύει τα ελλείμματα και θα μεγαλώνει το χρέος. Τώρα βρισκόμαστε στην διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους και η κυβέρνηση δυσκολεύεται να κρατήσει τα προσχήματα. Από την μια διαψεύδει και δήθεν ζητά εισαγγελικές έρευνες για τα κινδυνολογικά e-mail της Citygroup και από την άλλη με την στάση της δίνει τροφή στα σενάρια. Χθες ο υπουργός οικονομικών προχώρησε ακόμη ένα βήμα ανοίγοντας θέμα για νέο δανεισμό από το μόνιμο ταμείο της τρόικας που θα συγκροτηθεί.
Είναι φανερό πώς η χωρά βαδίζει από το μνημόνιο στην αναδιάρθρωση και ξανά σε νέο μνημόνιο. Το καθένα από αυτά έχει ένα τεράστιο κόστος και τον λογαριασμό θα κληθεί να πληρώσει ο λαός. Περικοπές, φόροι, ανεργία , ύφεση, ξανά περικοπές, φόροι ,αλλαγές εργασιακών σχέσεων , δραματική υποβάθμιση βιοτικού επιπέδου, εξαθλίωση με ορίζοντα εικοσαετίας όπως προέβλεψε ο Κώστας Σημίτης.
Αφού φθάσαμε στο σημείο ο υπουργός οικονομικών να ισχυρίζεται πώς «η ύπαρξη μέτρων όπως οι μακροχρόνιες άδειες άνευ αποδοχών για τους δημοσίους υπαλλήλους αλλά και η ρύθμιση για τα αυθαίρετα που θα εξασφαλίσουν πρόσθετους πόρους διατηρώντας ένα αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης», αποτελούν λύση τότε τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα απ΄ ότι υπολογίζαμε. Η ανάσταση θα αργήσει πολύ.
Είναι φανερό πώς η χωρά βαδίζει από το μνημόνιο στην αναδιάρθρωση και ξανά σε νέο μνημόνιο. Το καθένα από αυτά έχει ένα τεράστιο κόστος και τον λογαριασμό θα κληθεί να πληρώσει ο λαός. Περικοπές, φόροι, ανεργία , ύφεση, ξανά περικοπές, φόροι ,αλλαγές εργασιακών σχέσεων , δραματική υποβάθμιση βιοτικού επιπέδου, εξαθλίωση με ορίζοντα εικοσαετίας όπως προέβλεψε ο Κώστας Σημίτης.
Αφού φθάσαμε στο σημείο ο υπουργός οικονομικών να ισχυρίζεται πώς «η ύπαρξη μέτρων όπως οι μακροχρόνιες άδειες άνευ αποδοχών για τους δημοσίους υπαλλήλους αλλά και η ρύθμιση για τα αυθαίρετα που θα εξασφαλίσουν πρόσθετους πόρους διατηρώντας ένα αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης», αποτελούν λύση τότε τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα απ΄ ότι υπολογίζαμε. Η ανάσταση θα αργήσει πολύ.
protothema.gr