15 Απριλίου 2011

Το Πάσχα του (κυβερνητικού) Βουλευτή

Του Βασίλη Εμμανουηλίδη

Αν κάποιοι θα εύχονταν φέτος να' ναι μια χρονιά δίχως Πάσχα σίγουρα αυτοί θα ήταν οι βουλευτές και οι Υπουργοί του ΠΑΣΟΚ. Γιατί πρέπει δυστυχώς να μεταβούν στις ιδιαίτερες πατρίδες τους και έστω και για λίγο να κοιτάξουν στα μάτια τους ψηφοφόρους τους. Ανείπωτο δράμα!

Και τι να πουν και τι να δικαιολογήσουν όταν η μόνη ατάκα που τους έρχεται κατά νου είναι το. «Γλυτώσαμε τη χώρα από τη χρεοκοπία» που πλέον ξίνισε και βρώμησε. Αυτό και τίποτε μα τίποτε άλλο!

Ακόμα και την ευχή για 'καλή ανάσταση' δεν θα μπορούν να δώσουν γιατί μοιραία η απάντηση του κόσμου θα είναι «πως και με τι ρε άχρηστοι;». Αυτό μάλιστα ίσως να το θεωρούν και την πλέον ήπια φραστική επίθεση που θα μπορούσαν να δεχθούν ειδικά αν δεν συνοδεύεται από. γαλακτοκομικά προϊόντα!

Με τις σκέψεις αυτές λοιπόν και με μοναδικό πλέον στόχο την εφαρμογή του ναυτικού προστάγματος «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» (αφού αυτοί ξέρουν καλά ότι το πλοίο τους βυθίστηκε ), οι κυβερνητικοί βουλευτές ετοιμάζουν βαλίτσες.

Βέβαια οι ευφυέστεροι εξ αυτών φρόντισαν τις μέρες αυτές να ρίξουν στον αέρα λίγες ντουφεκιές διαμαρτυρίας έτσι για να 'χουν κάτι να πουν στα καφενεία λίγο πριν τους πάρουν με τα τασάκια.

Άλλος θα πει πως αντιστάθηκε στο νομοσχέδιο για τα φρουτάκια, άλλος ότι χτύπησε τη γροθιά του στο γραφείο του Υπουργού, άλλη ότι σκόπευε να παραιτηθεί προκειμένου να μην ψηφίσει το μνημόνιο αλλά τελικά με βαριά καρδιά το ψήφησε. Να δείτε που όλοι θα έχουν έτοιμη μια ατάκα ηρωισμού να την ξεστομίσουν !

Πόσο δύσκολο τελικά είναι να είσαι βουλευτής μιας λαομίσητης κυβέρνησης. Πώς να ξεχάσουν όλοι αυτοί οι ψηφοφόροι σου την ύφεση, την ανεργία, το μαγαζάκι τους που έκλεισε, το σχολείο του χωριού τους που «συγχωνεύτηκε», το μισθό τους και τη σύνταξη τους που περικόπηκε, τη βενζίνη που κοντεύει τα 2 ευρώ. Πώς να τους πείσεις ότι πρέπει να ζουν χωρίς χαμόγελο χωρίς ελπίδα χωρίς προσδοκίες και να περιμένεις να ξαναπάρεις τα ψηφαλάκια τους;

Δράμα κύριοι βουλευτάδες μου, ένα δράμα. Τέτοιο που ώρες - ώρες σας λυπάμαι αφού και σεις ως ένα βαθμό εξαπατηθήκατε από τον ηγέτη σας και τώρα τρέχετε και δεν φτάνεται. Θα είναι πικρός για σας ο φετινός οβελίας όταν ξέρετε ότι χιλιάδες θα τον στερηθούν και θα σας καταριούνται να σας κάτσει η μπουκιά στο λαιμό.

Υπομονή σας εύχομαι. Πάσχα είναι, θα περάσει!!!