Φίλοι μου, εγώ δεν ήμουν ποτέ δημοσιογράφος... Τι και αν κάλυπτα το ρεπορτάζ μιας ομάδας για δυόμιση χρόνια; Τι και αν δούλευα αρκετές ώρες της ημέρας, καλύπτοντας ξένα πρωταθλήματα και ειδήσεις από την ελληνική πραγματικότητα; Όχι φυσικά... Δεν αναγνωρίστηκα σαν δημοσιογράφος γιατί δούλεψα σε σάιτ... Όχι σε μια εφημερίδα...
Γιατί σε ένα κλειστό κύκλωμα όπως αυτό της ΕΣΗΕΑ για να μπεις πρέπει να ξεφτιλιστείς... Θα πρέπει να δουλέψεις σε μια εφημερίδα, κάνοντας το παιδί για όλες τις δουλειές, καθισμένος για δέκα ώρες σε μια καρέκλα, κοιτώντας το ταβάνι και ελπίζοντας να σε αφήσουν να γράψεις για το ρεπορτάζ της Δόξας Κρανούλας...
Δυστυχώς, αυτός που δουλεύει για δέκα ώρες στο σάιτ, παίρνει το μετρό και τρέχει γρήγορα στο γήπεδο για να καλύψει ένα παιχνίδι, κάθεται εκεί πέντε ώρες και τρώει το κρύο της αρκούδας, δεν είναι δημοσιογράφος... Ή έτσι θέλουν να μας πουν...
Πηγή: milamegiampala.blogspot.com