Ο κ. Δ. Πιπεργιάς, επαγγελματίας (πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ, 1981 – 1986 και 1993 – 1994), αποτελεί φωτεινό [σκοτεινό για καταναλωτές και προϊόντα] παράδειγμα, στους διαδόχους του συνδικαλιστές, που κληρονόμησαν την "καυτερή" αγωνιστικότητά του και τους "διακόπτες" του ηλεκτρικού.
Δεν προξενεί εντύπωση το γεγονός, ότι στις βουλευτικές εκλογές του 2007 και του 2009 που ήταν υποψήφιος ο κ. Δ. Πιπεργιάς, μεγάλος αριθμός συντρόφων και συνδικαλιστών[Φωτόπουλος, Παναγόπουλος, Πολυζωγόπουλος,κ.α.π] "έτρεχαν" να τον στηρίξουν στις προεκλογικές του συγκεντρώσεις.
Όταν όμως, οι "σύντροφοι" και οι "συντρόφισσες" όπως η Διαμαντοπούλου του ΔΝΤ, των παγκοσμιοποιημένων αγορών και της Λέσχης Μπίντελμπερκ σπεύδουν να στηρίξουν προεκλογικά, τον μαχητικότερο ίσως εκπρόσωπο των εργαζομένων τα τελευταία χρόνια, που τ' όνομά του είχε καταστεί συνώνυμο του σκληρού-αδιαπραγμάτευτου συνδικαλιστή, τότε κάποιο λάκκο έχει η φάβα !...
Ο καθένας ας ενημερωθεί, ας προβληματισθεί και ας βγάλει τα συμπεράσματά του, για όσα συνέβησαν και συμβαίνουν, που μας οδηγούν κατευθείαν στην ταπείνωση, την εξαθλίωση και τον οικονομικό-γιατί όχι και πραγματικό-εξανδραποδισμό.
ΛΕΓΑΜΕ.
Μήπως λοιπόν, η κυβέρνηση, οι εργαζόμενοι, οι επιχειρήσεις, η κοινωνία, και όσοι έντιμοι πολιτικοί απέμειναν, βρίσκονται σε ιδιότυπη πολιτική, εργασιακή και οικονομική "ομηρία"; μήπως....
ΤΩΡΑ ΛΕΜΕ ΜΕ ΒΕΒΑΙΌΤΗΤΑ.
Απόσπασμα από το βιογραφικό του κ. Δημήτρη Πιπεργιά
http://vo.pasok.gr/pipergias/?page_id=25
Είναι μέλος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από το 1974. Το 1975, εξελέγη γραμματέας της κομματικής οργάνωσης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη Δ.Ε.Η. Διετέλεσε μέλος της Επιτροπής Συνδικαλισμού και της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Υπήρξε γενικός γραμματέας του Πανελληνίου Συλλόγου Πτυχιούχων Σχολών Δ.Ε.Η. (1974-1977. Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Τεχνικών Δ.Ε.Η. (1977 – 1981). Α΄ Αντιπρόεδρος του Δ/Σ της ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ, Γενικός Γραμματέας της (1986 – 1988) και πρόεδρος της (1981 – 1986 και 1993 – 1994).
Το 1982 εξελέγη μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Γ.Σ.Ε.Ε. Επανεξελέγη στο ίδιο Όργανο μετά το 22ο Συνέδριο.
Όταν όμως, οι "σύντροφοι" και οι "συντρόφισσες" όπως η Διαμαντοπούλου του ΔΝΤ, των παγκοσμιοποιημένων αγορών και της Λέσχης Μπίντελμπερκ σπεύδουν να στηρίξουν προεκλογικά, τον μαχητικότερο ίσως εκπρόσωπο των εργαζομένων τα τελευταία χρόνια, που τ' όνομά του είχε καταστεί συνώνυμο του σκληρού-αδιαπραγμάτευτου συνδικαλιστή, τότε κάποιο λάκκο έχει η φάβα !...
Ο καθένας ας ενημερωθεί, ας προβληματισθεί και ας βγάλει τα συμπεράσματά του, για όσα συνέβησαν και συμβαίνουν, που μας οδηγούν κατευθείαν στην ταπείνωση, την εξαθλίωση και τον οικονομικό-γιατί όχι και πραγματικό-εξανδραποδισμό.
ΛΕΓΑΜΕ.
Μήπως λοιπόν, η κυβέρνηση, οι εργαζόμενοι, οι επιχειρήσεις, η κοινωνία, και όσοι έντιμοι πολιτικοί απέμειναν, βρίσκονται σε ιδιότυπη πολιτική, εργασιακή και οικονομική "ομηρία"; μήπως....
ΤΩΡΑ ΛΕΜΕ ΜΕ ΒΕΒΑΙΌΤΗΤΑ.
Ότι η κυβέρνηση,(ακόμη και η ΤΡΟΪΚΑ), οι εργαζόμενοι,οι συνταξιούχοι, οι επιχειρήσεις, η κοινωνία και όσοι έντιμοι πολιτικοί απέμειναν, βρίσκονται σε ιδιότυπη πολιτική, εργασιακή και οικονομική "ομηρία".
Απόσπασμα από το βιογραφικό του κ. Δημήτρη Πιπεργιά
http://vo.pasok.gr/pipergias/?page_id=25
Είναι μέλος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από το 1974. Το 1975, εξελέγη γραμματέας της κομματικής οργάνωσης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη Δ.Ε.Η. Διετέλεσε μέλος της Επιτροπής Συνδικαλισμού και της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Υπήρξε γενικός γραμματέας του Πανελληνίου Συλλόγου Πτυχιούχων Σχολών Δ.Ε.Η. (1974-1977. Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Τεχνικών Δ.Ε.Η. (1977 – 1981). Α΄ Αντιπρόεδρος του Δ/Σ της ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ, Γενικός Γραμματέας της (1986 – 1988) και πρόεδρος της (1981 – 1986 και 1993 – 1994).
Το 1982 εξελέγη μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Γ.Σ.Ε.Ε. Επανεξελέγη στο ίδιο Όργανο μετά το 22ο Συνέδριο.