«Τον προγραμματικό του λόγο και τις νέες του προτάσεις για την ελληνική κοινωνία. Για τη βελτίωση της αγοραστικής δύναμης της μέσης Ελληνικής οικογένειας. Για την υπεράσπιση των δημοσίων αγαθών της παιδείας και της υγείας. Για περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας. Για το μετασχηματισμό του κράτους με περισσότερη αποτελεσματικότητα, λογοδοσία και διαφάνεια. Για ένα καλύτερο κοινωνικό κράτος με συνοχή και αλληλεγγύη».
-Ταξιδεύετε στις Κυκλάδες;
«Ξεκίνησα σαν έφηβος σε καλοκαιρινές – και αξέχαστες! - εξορμήσεις και συνεχίζω σήμερα με την οικογένειά μου τα καλοκαίρια και όποτε άλλοτε μπορώ. Με πλοίο της γραμμής, ζηλεύοντας όσους απολαμβάνουν τα ταξίδια αυτά με φουσκωτό».
-Έχετε καλοκαιρινές αναμνήσεις από τις Κυκλάδες;
-Έχετε καλοκαιρινές αναμνήσεις από τις Κυκλάδες;
-Ένα όνειρό σας;
«Να καταφέρω κάποια στιγμή να ζήσω έναν ολόκληρο χρόνο στη Σέριφο».
- Τον Θεόδωρο Ρουσόπουλο σε ποιο νησί των Κυκλάδων θα τον προσκαλούσατε και γιατί;
«Στα μικρά Κυκλαδονήσια για να δει την απομόνωση και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι όταν περάσει το καλοκαίρι».
- Η καλύτερη παρέα από το ΠΑΣΟΚ για διακοπές;
«Μία παρέα από νέους - και περίπου συνομήλικούς μου - βουλευτές που εκλεγήκαμε όλοι για πρώτη φορά το 2007, και με τους οποίους μοιράζομαι κοινές απόψεις, οράματα και ανησυχίες. Εναλλακτικά, το Θόδωρο Πάγκαλο και το Μίμη Ανδρουλάκη να ανταλλάσσουν ανέκδοτα και επιχειρήματα πίνοντας και τρώγοντας δίπλα στη θάλασσα».
-Είναι εθνικό μας κεφάλαιο τα νησιά;
«Δεν υπάρχει άλλη χώρα με παρόμοιο αρχιπέλαγος σε έκταση, ποικιλία, πολιτιστική παράδοση και φυσική ομορφιά. Αλλά και ούτε ίσως άλλη χώρα που να έχει πάρει τόσα πολλά από τα νησιά της δίνοντας τόσα λίγα».
-Πως μπήκατε στην πολιτική;
«Στην πολιτική με την έννοια της ενασχόλησης με τα κοινά ήμουν από μικρός, από το σχολείο και τις μαθητικές οργανώσεις και μετά στο πανεπιστήμιο. Στην ενεργό πολιτική με την έννοια της έκθεσης στη λαϊκή ψήφο μπήκα το 2000, όταν μου έγινε η ξαφνική πρόταση να συμμετάσχω στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ στο Νομό Κοζάνης από όπου κατάγομαι.
-Ο κόσμος έχει κουραστεί από πρόσωπα που θα έπρεπε να είχαν συνταξιοδοτηθεί. Η νέα γενιά τι φέρνει;
«Πιστεύω πως η ελληνική κοινωνία αναζητά νέα πρόσωπα. Και τα πολιτικά κόμματα που δεν ανανεώνονται πεθαίνουν. Όμως το τεκμήριο της ηλικίας από μόνο του δεν αρκεί, γιατί αυτό που ζητά κυρίως η κοινωνία είναι έναν σύγχρονο και οικείο πολιτικό λόγο, κατεξοχήν μη ξύλινο. Θέλει πολιτικούς που μιλούν απλά, κατανοητά και τεκμηριωμένα, πολιτικούς που αντιλαμβάνονται τα προβλήματα και προτείνουν πρακτικές λύσεις αντί για ιδεολογήματα. Το στοίχημα λοιπόν για τη νέα γενιά πολιτικών είναι ακριβώς αυτό – να ξεπεράσει το lifestyle και να μπει πειστικά στην ουσία της πολιτικής».
Δε μασούσε τα λόγια του ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου βουλευτής Κοζάνης.
Επιλογή σπουδαία για έναν νέο πολιτικό. Ο θείος, ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου, πρώην υπουργός Εξωτερικών, υπηρέτησε τον Γεώργιο Παπανδρέου στην Ένωση Κέντρου και του έμεινε πιστός στην περίοδο της αποστασίας του 1965. (;)
Ο ανιψιός, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, καλείται τώρα να υπηρετήσει τον Γιώργο Παπανδρέου, τον εγγονό τού επικεφαλής της «δυναστείας».