Οι χώρες της Ευρωζώνης και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα πρέπει να προσφέρουν ένα επιπλέον ποσό της τάξης των 30 δισ. ευρώ στην Ελλάδα για να καλύψει τις δανειακές της ανάγκες τη διετία 2012-2013, δήλωσε το μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Λορέντσο Μπίνι Σμάγκι, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Financial Times.
Ο κ. Σμάγκι πρόσθεσε ότι οι υπόλοιπες δανειακές ανάγκες της Ελλάδας σε αυτό το χρονικό διάστημα θα καλυφθούν από τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις και άλλα μέτρα. Παράλληλα, ο Ιταλός κεντρικός τραπεζίτης υπαινίχθηκε ότι η ΕΚΤ θα συνεχίσει να προσφέρει με κάποια μορφή βοήθεια στην Ελλάδα, όπως και στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία.
«Δεν είμαι βέβαιος ότι έχουμε επαρκή στοιχεία για να πάρουμε μία απόφαση», δηλώνει σε σχέση με την επιλογή που έχει η ΕΚΤ στην επόμενη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της, για να μειώσει την χωρίς περιορισμούς ρευστότητα που χορηγεί στις τράπεζες της Ευρωζώνης. Ο κεντρικός τραπεζίτης διαφωνεί με την άποψη του πρώην επικεφαλής οικονομολόγου της ΕΚΤ Ότμαρ Ίσινγκ ότι η Ελλάδα είναι αναξιόχρεη (insolvent) και ότι είναι απίθανο να αποπληρώσει τα χρέη της. «Οι Έλληνες έχουν περιουσία, την οποία μπορούν να πουλήσουν και να περιορίσουν το χρέος τους και έχουν και τα εργαλεία να αλλάξουν το φορολογικό σύστημα και το σύστημα δαπανών τους. Αν κοιτάξεις τον ισολογισμό της Ελλάδας, δεν είναι αναξιόχρεος», δήλωσε.
Ο κ. Σμάγκι τάσσεται για μία ακόμη φορά κατηγορηματικά αντίθετος σε κάθε μορφής αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας, τονίζοντας τις αρνητικές συνέπειες μίας τέτοιας απόφασης για την ίδια αλλά και την Ευρωζώνη. Θεωρεί ότι η κρίση είναι σε μεγάλο βαθμό θέμα της Ελλάδας να αντιμετωπισθεί με ένα νέο διαρθρωτικό και δημοσιονομικό πρόγραμμα.
«Η συντεταγμένη αναδιάρθρωση του χρέους είναι ένα παραμύθι», λέει για την περίπτωση της Ελλάδας, απαντώντας σε όσους επικρίνουν την ΕΚΤ ότι δεν έχει λάβει υπόψη της ότι η κρίση χρέους των χωρών της Λατινικής Αμερική αντιμετωπίστηκε με τη μετατροπή του χρέους τους σε εγγυημένα ομόλογα, τα λεγόμενα «ομόλογα Μπρέιντι». Η περίπτωση της Ελλάδας είναι «εντελώς διαφορετική», λέει ο κ. Σμάγκι, σημειώνοντας ότι το χρέος των χωρών της Λατινικής Αμερικής ήταν σε δολάρια και κυρίως έναντι ξένων επενδυτών, ενώ ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους είναι έναντι Ελλήνων. «Αν η Ελλάδα χρεοκοπούσε, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα κατέρρεε. Θα χρειαζόταν τότε μία τεράστια αύξηση κεφαλαίων - αλλά από πού θα δίνονταν τα χρήματα», αναρωτήθηκε. Επιπλέον, ανέφερε ότι οι χώρες της Λατινικής Αμερικής είχαν κεντρικές τράπεζες, οι οποίες μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν τις Κυβερνήσεις και να χρησιμοποιήσουν τον πληθωρισμό για να διαφύγουν από την κρίση, κάτι που δεν ισχύει για την Ελλάδα, όπου η Κυβέρνηση θα έπρεπε να βάλει εν μέρει «λουκέτο». Ο κ. Σμάγκι πρόσθεσε και ότι οι έλεγχοι στην κίνηση κεφαλαίων δεν επιτρέπονται στην ΕΕ.
Η συζήτηση για το ενδεχόμενο να αθετήσει η Ελλάδα το χρέος της «υπήρξε πολύ καταστρεπτική» , είπε ο κεντρικός τραπεζίτης, και προειδοποιεί ότι αυτό υποδηλώνει ότι «οι επενδύσεις στην Ευρωζώνη δεν είναι ασφαλείς». Για την Ελλάδα, «μία αναδιάρθρωση του χρέους ή η έξοδος από το ευρώ θα ήταν σαν τη θανατική ποινή, την οποία έχουμε καταργήσει στην ΕΕ», πρόσθεσε. Για όλη την Ευρωζώνη και πέρα από αυτή, «η αποσταθεροποιητική επίπτωση μπορεί να είναι δραματική», συνεχίζει, προσθέτοντας ότι οι οικονομολόγοι που φαντάζονται ότι η επίπτωση της αναδιάρθρωσης μπορεί να περιορισθεί, είναι «σαν εκείνους που στα μέσα του Σεπτεμβρίου του 2008 έλεγαν ότι οι αγορές είχαν προετοιμασθεί πλήρως για τη χρεοκοπία της Lehman Brothers».
«Δεν είμαι βέβαιος ότι έχουμε επαρκή στοιχεία για να πάρουμε μία απόφαση», δηλώνει σε σχέση με την επιλογή που έχει η ΕΚΤ στην επόμενη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της, για να μειώσει την χωρίς περιορισμούς ρευστότητα που χορηγεί στις τράπεζες της Ευρωζώνης. Ο κεντρικός τραπεζίτης διαφωνεί με την άποψη του πρώην επικεφαλής οικονομολόγου της ΕΚΤ Ότμαρ Ίσινγκ ότι η Ελλάδα είναι αναξιόχρεη (insolvent) και ότι είναι απίθανο να αποπληρώσει τα χρέη της. «Οι Έλληνες έχουν περιουσία, την οποία μπορούν να πουλήσουν και να περιορίσουν το χρέος τους και έχουν και τα εργαλεία να αλλάξουν το φορολογικό σύστημα και το σύστημα δαπανών τους. Αν κοιτάξεις τον ισολογισμό της Ελλάδας, δεν είναι αναξιόχρεος», δήλωσε.
Ο κ. Σμάγκι τάσσεται για μία ακόμη φορά κατηγορηματικά αντίθετος σε κάθε μορφής αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας, τονίζοντας τις αρνητικές συνέπειες μίας τέτοιας απόφασης για την ίδια αλλά και την Ευρωζώνη. Θεωρεί ότι η κρίση είναι σε μεγάλο βαθμό θέμα της Ελλάδας να αντιμετωπισθεί με ένα νέο διαρθρωτικό και δημοσιονομικό πρόγραμμα.
«Η συντεταγμένη αναδιάρθρωση του χρέους είναι ένα παραμύθι», λέει για την περίπτωση της Ελλάδας, απαντώντας σε όσους επικρίνουν την ΕΚΤ ότι δεν έχει λάβει υπόψη της ότι η κρίση χρέους των χωρών της Λατινικής Αμερική αντιμετωπίστηκε με τη μετατροπή του χρέους τους σε εγγυημένα ομόλογα, τα λεγόμενα «ομόλογα Μπρέιντι». Η περίπτωση της Ελλάδας είναι «εντελώς διαφορετική», λέει ο κ. Σμάγκι, σημειώνοντας ότι το χρέος των χωρών της Λατινικής Αμερικής ήταν σε δολάρια και κυρίως έναντι ξένων επενδυτών, ενώ ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους είναι έναντι Ελλήνων. «Αν η Ελλάδα χρεοκοπούσε, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα κατέρρεε. Θα χρειαζόταν τότε μία τεράστια αύξηση κεφαλαίων - αλλά από πού θα δίνονταν τα χρήματα», αναρωτήθηκε. Επιπλέον, ανέφερε ότι οι χώρες της Λατινικής Αμερικής είχαν κεντρικές τράπεζες, οι οποίες μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν τις Κυβερνήσεις και να χρησιμοποιήσουν τον πληθωρισμό για να διαφύγουν από την κρίση, κάτι που δεν ισχύει για την Ελλάδα, όπου η Κυβέρνηση θα έπρεπε να βάλει εν μέρει «λουκέτο». Ο κ. Σμάγκι πρόσθεσε και ότι οι έλεγχοι στην κίνηση κεφαλαίων δεν επιτρέπονται στην ΕΕ.
Η συζήτηση για το ενδεχόμενο να αθετήσει η Ελλάδα το χρέος της «υπήρξε πολύ καταστρεπτική» , είπε ο κεντρικός τραπεζίτης, και προειδοποιεί ότι αυτό υποδηλώνει ότι «οι επενδύσεις στην Ευρωζώνη δεν είναι ασφαλείς». Για την Ελλάδα, «μία αναδιάρθρωση του χρέους ή η έξοδος από το ευρώ θα ήταν σαν τη θανατική ποινή, την οποία έχουμε καταργήσει στην ΕΕ», πρόσθεσε. Για όλη την Ευρωζώνη και πέρα από αυτή, «η αποσταθεροποιητική επίπτωση μπορεί να είναι δραματική», συνεχίζει, προσθέτοντας ότι οι οικονομολόγοι που φαντάζονται ότι η επίπτωση της αναδιάρθρωσης μπορεί να περιορισθεί, είναι «σαν εκείνους που στα μέσα του Σεπτεμβρίου του 2008 έλεγαν ότι οι αγορές είχαν προετοιμασθεί πλήρως για τη χρεοκοπία της Lehman Brothers».