Πιο πιθανό είναι ένα ζευγάρι να ψηφίζει το ίδιο πολιτικό κόμμα, παρά να έχει παρόμοια προσωπικότητα, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που δείχνει ότι οι άνθρωποι τείνουν να παντρεύονται -ή να δημιουργούν μόνιμους δεσμούς- με ομοϊδεάτες τους στα πολιτικά ζητήματα. Μάλιστα, οι σύζυγοι είναι πιθανότερο να ταιριάζουν εξ αρχής πολιτικά, παρά σαν χαρακτήρες.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον πολιτικό επιστήμονα Τζον Χίμπινγκ του πανεπιστημίου της Νεμπράσκα, που δημοσιεύουν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό πολιτικής επιστήμης “Journal of Politics”, σύμφωνα με το Live Science, κατέληξαν στο μέλλον απροσδόκητο συμπέρασμα ότι «οι άνθρωποι δεν θεωρούν τόσο σημαντική την προσωπικότητα του άλλου, όσο τις γενικότερες πεποιθήσεις του για το πώς θα έπρεπε να συμπεριφέρονται οι άνθρωποι και πώς θα έπρεπε να είναι δομημένη η κοινωνία».
Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι άνθρωποι με παραπλήσιες απόψεις τείνουν να μένουν σε ίδιες γειτονιές και να δουλεύουν σε ίδιες εργασίες, όπου υπάρχουν κι άλλα άτομα παρόμοιων πεποιθήσεων. Όμως η νέα μελέτη πάει ένα βήμα παραπέρα και διαπιστώνει ότι τα ζευγάρια που καταλήγουν να ζουν μαζί, τα «έχουν βρει» ήδη στις πολιτικές αντιλήψεις μεταξύ τους.
Η κοινή πεποίθηση, σύμφωνα με τον Χίμπινγκ, είναι ότι όσο περνάει ο καιρός, το ζευγάρι τείνει να μοιάζει όλο και περισσότερο στις αντιλήψεις του (πολιτικές, κοινωνικές κλπ), καθώς οι δύο σύντροφοι μοιράζονται κοινές εμπειρίες και έχουν συνεχώς την ευκαιρία ο ένας να επηρεάζει τον άλλο. Όμως η νέα έρευνα δείχνει ότι, στην πραγματικότητα, σε μεγάλο βαθμό -όσο κι αν αυτό δεν γίνεται πάντα αντιληπτό- πριν καν παντρευτούν, οι δύο σύντροφοι έχουν φροντίσει, λιγότερο ή περισσότερο συνειδητά, να διαλέξουν ο ένας τον άλλο για τις πολιτικές και γενικότερες ιδεολογικές πεποιθήσεις του.
Οι ερευνητές μελέτησαν τις περιπτώσεις περίπου 5.200 ζευγαριών, διαπιστώνοντας ότι η προσωπικότητα, ακόμα και η εξωτερική εμφάνιση, είχαν ένα βαθμό ομοιότητας στα δύο μέλη του ζευγαριού. Όμως πολύ περισσότερη ομοιότητα είχαν άλλα πράγματα, όπως οι πολιτικές απόψεις, το μορφωτικό επίπεδο, η στάση απέναντι στην θρησκεία και την εκκλησία, καθώς και οι ευρύτερες κοινωνικές αντιλήψεις (για τους ομοφυλόφιλους, την άμβλωση, τη συμβίωση εκτός γάμου κ.α.).
Έτσι, ειδικά στις ΗΠΑ, σύμφωνα με την έρευνα, το χάσμα μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων αναπαράγεται συνεχώς, επειδή οι Δημοκρατικοί τείνουν να παντρεύονται Δημοκρατικούς και οι Ρεπουμπλικάνοι αντίστοιχα Ρεπουμπλικάνους. Μάλιστα το «ταίριασμα» αφορά και τις επιμέρους «αποχρώσεις» στο εσωτερικό των κομμάτων. Έτσι, για παράδειγμα, οι πιο μετριοπαθείς δημοκρατικοί Δημοκρατικοί παντρεύονται συνήθως μεταξύ τους, οι πιο σκληροπυρηνικοί Ρεπουμπλικάνοι το ίδιο κ.ο.κ.
Οι αιτίες που αυτό συμβαίνει, κατά τους ερευνητές, είναι κυρίως δύο: Πρώτον, είναι καθαρά θέμα επιλογής και προτίμησης, επειδή οι άνθρωποι θέλουν δίπλα τους ανθρώπους να τους καταλαβαίνουν. Δεύτερον, οι άνθρωποι διαλέγουν ομοϊδεάτη σύντροφο επηρεασμένοι από τον τρόπο που έχουν ανατραφεί από τους γονείς τους και τις πολιτικές και ιδεολογικές αντιλήψεις που τους εμφύσησαν από την παιδική ηλικία τους.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι είναι πολύ μικρότερη η αμοιβαία επίδραση της κοινής ζωής μετά το γάμο, στο να διαμορφώσουν οι δύο σύζυγοι κοινές πολιτικές πεποιθήσεις. Αντίθετα, τονίζουν ότι, ήδη από την αρχή του γάμου, υπάρχει λιγότερο ή περισσότερη ορατή πολιτική…συναίνεση στο ζευγάρι. Με το πέρασμα του χρόνου, δεν είναι πολύ πιο πιθανό να συμφωνήσουν οι δύο σύντροφοι πολιτικά μεταξύ τους, αν και η σύγκλιση απόψεων οπωσδήποτε διευκολύνεται από την κοινή ζωή τους.
Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι άνθρωποι με παραπλήσιες απόψεις τείνουν να μένουν σε ίδιες γειτονιές και να δουλεύουν σε ίδιες εργασίες, όπου υπάρχουν κι άλλα άτομα παρόμοιων πεποιθήσεων. Όμως η νέα μελέτη πάει ένα βήμα παραπέρα και διαπιστώνει ότι τα ζευγάρια που καταλήγουν να ζουν μαζί, τα «έχουν βρει» ήδη στις πολιτικές αντιλήψεις μεταξύ τους.
Η κοινή πεποίθηση, σύμφωνα με τον Χίμπινγκ, είναι ότι όσο περνάει ο καιρός, το ζευγάρι τείνει να μοιάζει όλο και περισσότερο στις αντιλήψεις του (πολιτικές, κοινωνικές κλπ), καθώς οι δύο σύντροφοι μοιράζονται κοινές εμπειρίες και έχουν συνεχώς την ευκαιρία ο ένας να επηρεάζει τον άλλο. Όμως η νέα έρευνα δείχνει ότι, στην πραγματικότητα, σε μεγάλο βαθμό -όσο κι αν αυτό δεν γίνεται πάντα αντιληπτό- πριν καν παντρευτούν, οι δύο σύντροφοι έχουν φροντίσει, λιγότερο ή περισσότερο συνειδητά, να διαλέξουν ο ένας τον άλλο για τις πολιτικές και γενικότερες ιδεολογικές πεποιθήσεις του.
Οι ερευνητές μελέτησαν τις περιπτώσεις περίπου 5.200 ζευγαριών, διαπιστώνοντας ότι η προσωπικότητα, ακόμα και η εξωτερική εμφάνιση, είχαν ένα βαθμό ομοιότητας στα δύο μέλη του ζευγαριού. Όμως πολύ περισσότερη ομοιότητα είχαν άλλα πράγματα, όπως οι πολιτικές απόψεις, το μορφωτικό επίπεδο, η στάση απέναντι στην θρησκεία και την εκκλησία, καθώς και οι ευρύτερες κοινωνικές αντιλήψεις (για τους ομοφυλόφιλους, την άμβλωση, τη συμβίωση εκτός γάμου κ.α.).
Έτσι, ειδικά στις ΗΠΑ, σύμφωνα με την έρευνα, το χάσμα μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων αναπαράγεται συνεχώς, επειδή οι Δημοκρατικοί τείνουν να παντρεύονται Δημοκρατικούς και οι Ρεπουμπλικάνοι αντίστοιχα Ρεπουμπλικάνους. Μάλιστα το «ταίριασμα» αφορά και τις επιμέρους «αποχρώσεις» στο εσωτερικό των κομμάτων. Έτσι, για παράδειγμα, οι πιο μετριοπαθείς δημοκρατικοί Δημοκρατικοί παντρεύονται συνήθως μεταξύ τους, οι πιο σκληροπυρηνικοί Ρεπουμπλικάνοι το ίδιο κ.ο.κ.
Οι αιτίες που αυτό συμβαίνει, κατά τους ερευνητές, είναι κυρίως δύο: Πρώτον, είναι καθαρά θέμα επιλογής και προτίμησης, επειδή οι άνθρωποι θέλουν δίπλα τους ανθρώπους να τους καταλαβαίνουν. Δεύτερον, οι άνθρωποι διαλέγουν ομοϊδεάτη σύντροφο επηρεασμένοι από τον τρόπο που έχουν ανατραφεί από τους γονείς τους και τις πολιτικές και ιδεολογικές αντιλήψεις που τους εμφύσησαν από την παιδική ηλικία τους.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι είναι πολύ μικρότερη η αμοιβαία επίδραση της κοινής ζωής μετά το γάμο, στο να διαμορφώσουν οι δύο σύζυγοι κοινές πολιτικές πεποιθήσεις. Αντίθετα, τονίζουν ότι, ήδη από την αρχή του γάμου, υπάρχει λιγότερο ή περισσότερη ορατή πολιτική…συναίνεση στο ζευγάρι. Με το πέρασμα του χρόνου, δεν είναι πολύ πιο πιθανό να συμφωνήσουν οι δύο σύντροφοι πολιτικά μεταξύ τους, αν και η σύγκλιση απόψεων οπωσδήποτε διευκολύνεται από την κοινή ζωή τους.