«Ο κ. Πεταλωτής, αφού ομολόγησε, τον περασμένο Φεβρουάριο, τις μυστικές επαφές με τον Στρος Καν, λέγοντας ότι “ο Γ. Παπανδρέου έπραξε το αυτονόητο πατριωτικό καθήκον του να συνομιλεί με όλους και να αξιολογεί τις προτάσεις τους”, σήμερα προσπαθεί να αναιρέσει όσα έλεγε και κατηγορεί τον επικεφαλής του Δ.Ν.Τ. ότι “για δικούς του λόγους παραθέτει την κατάσταση έτσι όπως υποτίθεται ότι έγινε”.
Δυστυχώς για τον ίδιο και τον Αρχηγό του, τα γεγονότα δεν τους βοηθούν, ούτε στην τελευταία πιρουέτα.
Την ίδια ώρα που συζητούσαν υπόγεια -όπως λέει ο Στρος Καν- εξαπατούσαν το λαό διαβεβαιώνοντας για τα ακριβώς αντίθετα. Το Δεκέμβριο του 2009, ο Γ. Παπανδρέου βεβαίωνε ότι “τα σενάρια προσφυγής μας στο Δ.Ν.Τ. δεν υπάρχουν”, ενώ τον Ιανουάριο του 2010 δήλωνε κατηγορηματικά ότι “δεν υπάρχει περίπτωση να προσφύγουμε στο Δ.Ν.Τ.”.
Όσο, λοιπόν, κι αν προσπαθούν να αμφισβητήσουν το συνομιλητή τους, το σκηνικό παραμένει ίδιο και τα ερωτήματα που υποβάλαμε παραμένουν αναπάντητα:
- Γιατί, αφού -όπως λένε- πάλευαν, για να σώσουν τη χώρα από τη χρεοκοπία, εξακολουθούσαν να λένε ότι “λεφτά υπάρχουν”;
- Γιατί τον Ιανουάριο του 2010, στην έκδοση του ομολογιακού δανείου όταν προσφέρθηκαν 25 δισ. ευρώ, όσα περίπου θα έδινε και το Δ.Ν.Τ., δεν τα πήραν;
- Γιατί φούσκωσαν το έλλειμμα του 2009;
- Γιατί απαξίωναν την ελληνική οικονομία με δηλώσεις για “Τιτανικό” και επικείμενη “χρεοκοπία”;
- Γιατί, ενώ προεκλογικά απέκλειαν προσφυγή στο Δ.Ν.Τ., μετεκλογικά -και μάλιστα από την πρώτη στιγμή- όπως αποκάλυψε ο κ. Σαχινίδης- αποφάσισαν ότι αυτή ήταν “η πρώτη και μόνη επιλογή τους”;
- Τι, επιτέλους, κρύβεται πίσω από την απόφαση εκείνη;
Αυτό είναι πλέον το ερώτημα.
Και το ερώτημα αυτό δεν απαντάται με βολές εναντίον του Στρος Καν».
Όσο, λοιπόν, κι αν προσπαθούν να αμφισβητήσουν το συνομιλητή τους, το σκηνικό παραμένει ίδιο και τα ερωτήματα που υποβάλαμε παραμένουν αναπάντητα:
- Γιατί, αφού -όπως λένε- πάλευαν, για να σώσουν τη χώρα από τη χρεοκοπία, εξακολουθούσαν να λένε ότι “λεφτά υπάρχουν”;
- Γιατί τον Ιανουάριο του 2010, στην έκδοση του ομολογιακού δανείου όταν προσφέρθηκαν 25 δισ. ευρώ, όσα περίπου θα έδινε και το Δ.Ν.Τ., δεν τα πήραν;
- Γιατί φούσκωσαν το έλλειμμα του 2009;
- Γιατί απαξίωναν την ελληνική οικονομία με δηλώσεις για “Τιτανικό” και επικείμενη “χρεοκοπία”;
- Γιατί, ενώ προεκλογικά απέκλειαν προσφυγή στο Δ.Ν.Τ., μετεκλογικά -και μάλιστα από την πρώτη στιγμή- όπως αποκάλυψε ο κ. Σαχινίδης- αποφάσισαν ότι αυτή ήταν “η πρώτη και μόνη επιλογή τους”;
- Τι, επιτέλους, κρύβεται πίσω από την απόφαση εκείνη;
Αυτό είναι πλέον το ερώτημα.
Και το ερώτημα αυτό δεν απαντάται με βολές εναντίον του Στρος Καν».