Σε μεταγενέστερο χρόνο, το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θα εκδώσει την τελεσίδικη απόφαση του, για καταδίκη ή μη της Ελλάδος, σχετικά με την επί τριακονταετία αδυναμία των ελληνικών αρχών, να επιτρέψουν στους Ελληνες ομογενείς να ψηφίζουν στον τόπο διαμονής τους.Η Ολομέλεια του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εξέτασε σήμερα, σε δημόσια ακρόαση, την υπόθεση της προσφυγής δύο Ελλήνων, μόνιμων κάτοικων Στρασβούργου, που είναι ανώτατοι υπαλλήλοι του Συμβουλίου της Ευρώπης, σχετικά με το αν η αδυναμία των ελληνικών αρχών να επιτρέψουν στους Έλληνες ομογενείς να ψηφίζουν στον τόπο διαμονής τους, συνιστά παραβίαση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ή όχι.
Η προσφυγή των Νικόλαου Σιταρόπουλου και Χρήστου Γιακουμόπουλου, υποβλήθηκε στο Δικαστήριο, στις 20 Σεπτεμβρίου 2007 και αναφέρονταν στο ότι, κατά τη διάρκεια των βουλευτικών εκλογών του 2007 στην Ελλάδα, δεν μπόρεσαν να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα, στον τόπο διαμονής τους, το Στρασβούργο, γιατί οι ελληνικές αρχές δεν είχαν θεσμοθετήσει κανόνες που να τους επιτρέψουν να ψηφίσουν στο τόπο της μόνιμης διαμονής τους.
Εκδικάζοντας την προσφυγή τους, στις 8 Ιουλίου 2010, το Δικαστήριο είχε εκδώσει καταδικαστική απόφαση για την Ελλάδα, κρίνοντας ότι η έλλειψη μέτρων που να επιτρέπουν την άσκηση του δικαιώματος του εκλέγειν από Ελληνες στο εξωτερικό, είναι αντίθετη με τις διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και ότι, εξαιτίας αυτής της έλλειψης, παραβιάζεται το δικαίωμα συμμετοχής σε ελεύθερες εκλογές.
Είχε, μάλιστα, επιδικάσει και αποζημίωση 2.000 ευρώ για δικαστικά έξοδα.
Στις 22 Νοεμβρίου 2010 και ύστερα από αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης, η υπόθεση παραπέμφθηκε να εκδικασθεί από την Ολομέλεια του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σε δημόσια ακρόαση, σήμερα.
Η προσφυγή των Νικόλαου Σιταρόπουλου και Χρήστου Γιακουμόπουλου, υποβλήθηκε στο Δικαστήριο, στις 20 Σεπτεμβρίου 2007 και αναφέρονταν στο ότι, κατά τη διάρκεια των βουλευτικών εκλογών του 2007 στην Ελλάδα, δεν μπόρεσαν να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα, στον τόπο διαμονής τους, το Στρασβούργο, γιατί οι ελληνικές αρχές δεν είχαν θεσμοθετήσει κανόνες που να τους επιτρέψουν να ψηφίσουν στο τόπο της μόνιμης διαμονής τους.
Εκδικάζοντας την προσφυγή τους, στις 8 Ιουλίου 2010, το Δικαστήριο είχε εκδώσει καταδικαστική απόφαση για την Ελλάδα, κρίνοντας ότι η έλλειψη μέτρων που να επιτρέπουν την άσκηση του δικαιώματος του εκλέγειν από Ελληνες στο εξωτερικό, είναι αντίθετη με τις διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και ότι, εξαιτίας αυτής της έλλειψης, παραβιάζεται το δικαίωμα συμμετοχής σε ελεύθερες εκλογές.
Είχε, μάλιστα, επιδικάσει και αποζημίωση 2.000 ευρώ για δικαστικά έξοδα.
Στις 22 Νοεμβρίου 2010 και ύστερα από αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης, η υπόθεση παραπέμφθηκε να εκδικασθεί από την Ολομέλεια του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σε δημόσια ακρόαση, σήμερα.