Για 5 μύθους που επικρατούν διεθνή κοινή γνώμη εναντίον της Ελλάδας κάνει λόγο σε δημοσίευμα της η Wall Street Journal επιχειρώντας να καταρρίψει τις απόψεις που εχουν τροφοδοτηθεί σχετικά με τις ευθύνες που έχει χώρα μας για την κρίση που έχει ξεσπάσει στους κόλπους της Ευρωζώνης.Ακολουθεί το άρθρο του Σάιμον Νίξον μεταφρασμένο:
1.Η Ελλάδα είναι αφερέγγυα
Όχι, δεν είναι. Όπως έχουν σημειώσει οι οικονομολόγοι Κάρμεν Ράινχαρτ και Κένεθ Ρόγκοφ, οι πτωχέυσεις αφορούν συνήθως την προθυμία πληρωμής και όχι την ικανότητα πληρωμής. Η Ελλάδα έχει πολλά περιουσιακά στοιχεία και τεράστιες δυνατότητες μείωσης των δαπανών, αύξησης της είσπραξης των φόρων και βελτίωσης της παραγωγικότητας, φυσικά αν είναι διατεθειμένη να κάνει θυσίες. Η πρόκληση για την Ελλάδα δεν είναι η φερεγγυότητα της, αλλά το κατά πόσο οι αλλαγές που απαιτούνται είναι πολιτικά εφικτές.
2.Είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας να πτωχεύσει
Με τίποτα. Η χώρα έχει ένα τεράστιο πρωτογενές έλλειμμα, οπότε ακόμα και αν αυτό προκαλούσε “κούρεμα” κατά 50%, πάλι θα χρειαζόταν δανεισμό αμέσα ή θα βρισκόταν αντιμέτωπη με τεράστιες περικοπές δαπανών εν μια νυκτί για εξισορροπήσει τα βιβλία της. Ακόμη χειρότερα, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα κατέρρεε, αφού το κεφάλαιο θα εξαφανιζόταν και η χρηματοδότηση θα είχε στερέψει. Υπό τους κανονισμούς της ΕΚΤ, τα ελληνικά κρατικά ομόλογα δεν θα ήταν πλέον αποδεκτά ως ασφάλεια.
3.Μια ελληνική πτώχευση δεν θα ήταν ίδια με την πτώχευση της Lehman Brothers
Ακόμα και η γερμανική κυβέρνηση φαίνεται ότι τώρα έχει αποδεχτεί ότι ήταν πολύ “αφελής” που πίστευε ότι η αγορά ήταν προετοιμασμένη για μια ελληνική αναδιάρθρωση του χρέους. Οι αλυσιδωτές επιπτώσεις έχουν εξαπλωθεί στην ευρωζώνη, εμφανώς πιο πολύ στην Ισπανία, όπου οι αποδόσεις ομολόγων έχουν αυξηθεί κατακόρυφα. Το λάθος της Γερμανίας ήταν να εξετάσει μόνο τις επιφανειακές επιπτώσεις στο τραπεζικό κεφάλαιο, ενώ οι δευτερογενείς επιπτώσεις στην κυβέρνηση και το κόστος δανεισμού ήταν αυτές που θα έκαναν την περισσότερη ζημιά. Η Lehman Brothers αποτέλεσαν ένα σοβαρό σοκ, όμως μια ελληνική πτώχευση θα πυροδοτούσε μια παγκόσμια ύφεση.
4.Δεν μπορείς να κερδίζεις πάντα χρόνο
Ναι, μπορείς. Ο χρόνος είναι φοβερός γιατρός. Ακόμα και αν η χρεοκοπία της Ελλάδας γίνει αναπόφευκτη, υπάρχουν πολλοί κάλοι λόγοι για να την καθυστερήσεις: Εν μέρει για να ενθαρρύνεις Πορτογαλία και Ιρλανδία να παραμείνουν μέτρα λιτότητας, αλλά κυρίως να διαβεβαιώσεις τους επενδυτές, προκειμένου να συνεχίσουν να αγοράζουν περιφερειακά κυβερνητικά και τραπεζικά χρέη στην Ευρώπη. Η ευρωζώνη πρέπει να αποφύφει την οποιαδήποτε πτώχευση μέχρι χώρες όπως Ισπανία και Ιταλία να βρουν το δρόμο για να φύγουν από τη ζώνη κινδύνου.
5.Για όλα φταίει η Ελλάδα
Όχι εντελώς. Τώρα που η ευρωζώνη αποδέχεται ότι δεν μπορεί παρά να σώσει την Ελλάδα, πρέπει να διασφαλίσει ότι το πρόγραμμα διάσωσης θα λειτουργήσει. Αντί γι’ αυτό, η ευρωζώνη τιμωρεί την Ελλάδα με επιτόκιο σχεδόν διπλάσιο από αυτό που πληρώνει το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για να δανείζεται, ή αυτό που χρεώνει το ΔΝΤ- δυσχεραίνοντας έτσι το έργο της Ελλάδας. Αυτό είναι παράλογο. Η μόνη διέξοδος για την ευρωζώνη είναι η πολιτική συναίνεση. Αργά ή γρήγορα, οι ηγέτες της Ευρώπης θα πρέπει να αντιμετωπίσουν αυτή την πραγματικότητα.
http://www.cosmo.gr/Finance/USA/329619.html
2.Είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας να πτωχεύσει
Με τίποτα. Η χώρα έχει ένα τεράστιο πρωτογενές έλλειμμα, οπότε ακόμα και αν αυτό προκαλούσε “κούρεμα” κατά 50%, πάλι θα χρειαζόταν δανεισμό αμέσα ή θα βρισκόταν αντιμέτωπη με τεράστιες περικοπές δαπανών εν μια νυκτί για εξισορροπήσει τα βιβλία της. Ακόμη χειρότερα, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα κατέρρεε, αφού το κεφάλαιο θα εξαφανιζόταν και η χρηματοδότηση θα είχε στερέψει. Υπό τους κανονισμούς της ΕΚΤ, τα ελληνικά κρατικά ομόλογα δεν θα ήταν πλέον αποδεκτά ως ασφάλεια.
3.Μια ελληνική πτώχευση δεν θα ήταν ίδια με την πτώχευση της Lehman Brothers
Ακόμα και η γερμανική κυβέρνηση φαίνεται ότι τώρα έχει αποδεχτεί ότι ήταν πολύ “αφελής” που πίστευε ότι η αγορά ήταν προετοιμασμένη για μια ελληνική αναδιάρθρωση του χρέους. Οι αλυσιδωτές επιπτώσεις έχουν εξαπλωθεί στην ευρωζώνη, εμφανώς πιο πολύ στην Ισπανία, όπου οι αποδόσεις ομολόγων έχουν αυξηθεί κατακόρυφα. Το λάθος της Γερμανίας ήταν να εξετάσει μόνο τις επιφανειακές επιπτώσεις στο τραπεζικό κεφάλαιο, ενώ οι δευτερογενείς επιπτώσεις στην κυβέρνηση και το κόστος δανεισμού ήταν αυτές που θα έκαναν την περισσότερη ζημιά. Η Lehman Brothers αποτέλεσαν ένα σοβαρό σοκ, όμως μια ελληνική πτώχευση θα πυροδοτούσε μια παγκόσμια ύφεση.
4.Δεν μπορείς να κερδίζεις πάντα χρόνο
Ναι, μπορείς. Ο χρόνος είναι φοβερός γιατρός. Ακόμα και αν η χρεοκοπία της Ελλάδας γίνει αναπόφευκτη, υπάρχουν πολλοί κάλοι λόγοι για να την καθυστερήσεις: Εν μέρει για να ενθαρρύνεις Πορτογαλία και Ιρλανδία να παραμείνουν μέτρα λιτότητας, αλλά κυρίως να διαβεβαιώσεις τους επενδυτές, προκειμένου να συνεχίσουν να αγοράζουν περιφερειακά κυβερνητικά και τραπεζικά χρέη στην Ευρώπη. Η ευρωζώνη πρέπει να αποφύφει την οποιαδήποτε πτώχευση μέχρι χώρες όπως Ισπανία και Ιταλία να βρουν το δρόμο για να φύγουν από τη ζώνη κινδύνου.
5.Για όλα φταίει η Ελλάδα
Όχι εντελώς. Τώρα που η ευρωζώνη αποδέχεται ότι δεν μπορεί παρά να σώσει την Ελλάδα, πρέπει να διασφαλίσει ότι το πρόγραμμα διάσωσης θα λειτουργήσει. Αντί γι’ αυτό, η ευρωζώνη τιμωρεί την Ελλάδα με επιτόκιο σχεδόν διπλάσιο από αυτό που πληρώνει το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για να δανείζεται, ή αυτό που χρεώνει το ΔΝΤ- δυσχεραίνοντας έτσι το έργο της Ελλάδας. Αυτό είναι παράλογο. Η μόνη διέξοδος για την ευρωζώνη είναι η πολιτική συναίνεση. Αργά ή γρήγορα, οι ηγέτες της Ευρώπης θα πρέπει να αντιμετωπίσουν αυτή την πραγματικότητα.
http://www.cosmo.gr/Finance/USA/329619.html