Την προηγούμενη εβδομάδα αποπληρώσαμε ένα ομόλογο 25ετούς διάρκειας. Όσοι έχουν καλό μνημονικό, είναι της εποχής «Τσοβόλα, δώσ’ τα όλα». Τώρα είναι η εποχή «Παπακωνσταντίνου, πάρ’ τα όλα».
Τι ωραία όμως εκείνη η εποχή! Αλησμόνητη. Γεμάτοι οι επαρχιακοί δρόμοι με σκυλάδικα, και λεβέντες αγρότες μας να χορεύουν με δίμετρες Ρωσίδες.
Εντάξει, τα χρήματα ήταν για βελτίωση και αναδιάρθρωση καλλιεργειών, αλλά ποιος έλεγχε; Δεν ξεχνώ όμως και την απόσυρση των φρούτων. Ευλογημένο μέτρο. Δεν χρειαζόταν ούτε να μαζεύεις φρούτα, ούτε να χολοσκάς. Έπεφταν κάτω, τα μάζευες με το φτυάρι -χώματα και πέτρες μαζί- και το χρήμα άφθονο.
Εντάξει, τα χρήματα ήταν για βελτίωση και αναδιάρθρωση καλλιεργειών, αλλά ποιος έλεγχε; Δεν ξεχνώ όμως και την απόσυρση των φρούτων. Ευλογημένο μέτρο. Δεν χρειαζόταν ούτε να μαζεύεις φρούτα, ούτε να χολοσκάς. Έπεφταν κάτω, τα μάζευες με το φτυάρι -χώματα και πέτρες μαζί- και το χρήμα άφθονο.
Κι έρχονται τώρα οι δανειστές μας, και ζητούν τα λεφτά τους.
Δεν σας τα δίνουμε, ρε! Να τα πάρετε από τις Ρωσίδες.
Δεν σας τα δίνουμε, ρε! Να τα πάρετε από τις Ρωσίδες.
(Καλά τα λέω, Αλέξη ;)
Καλλισθένης