28 Ιουνίου 2011

Δίκη «Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς»: Απαλλαγή για τρεις και ενοχή για έξι, πρότεινε ο εισαγγελέας

Την ενοχή έξι εκ των κατηγορουμένων και την πλήρη απαλλαγή των υπολοίπων τριών, ζήτησε ο εισαγγελέας Έδρας του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων στην αγόρευσή του για την υπόθεση της οργάνωσης «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς».

Ο εισαγγελέας Δημήτρης Δασούλας ζήτησε από τους δικαστές να απαλλάξουν τους Εμ. Γιόσπα, Ερ. Ράλλη και Νικ. Βογιατζάκη, που είναι ελεύθεροι, από κάθε αποδιδόμενη σε αυτούς κατηγορία.

Σύμφωνα με την εισαγγελική πρόταση, ένοχοι πρέπει να κηρυχθούν οι:

- Χάρης Χατζημιχελάκης, για συγκρότηση τρομοκρατικής οργάνωσης, κατασκευή και κατοχή τριών εκρηκτικών βομβών, απλή συνέργεια στην έκρηξη στην οικία Κατσέλη - Αρσένη και στα γραφεία του υπουργείου Μακεδονίας - Θράκης, καθώς και για απλή συνέργεια σε διακεκριμένη φθορά στο σπίτι του πρώην υφυπουργού Π. Χηνοφώτη.

Ο Χατζημιχελάκης, που έμενε ως ένοικος στο σπίτι στο Χαλάνδρι που κατά την Αστυνομία η Οργάνωση χρησιμοποιούσε ως «γιάφκα», έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη για τη συμμετοχή του στην οργάνωση.

- Παναγιώτης Αργυρού, για συγκρότηση τρομοκρατικής οργάνωσης, κατασκευή και κατοχή εκρηκτικών βομβών και απλή συνέργεια στην έκρηξη στην οικία Αρσένη - Κατσέλη.

- Γιώργος Καραγιαννίδης, για συγκρότηση τρομοκρατικής οργάνωσης και απλή συνέργεια σε κατασκευή μίας εκρηκτικής βόμβας.

- Παναγιώτης Μασούρας, για συγκρότηση και απλή συνέργεια σε κατασκευή δύο εκρηκτικών βομβών.

- Κωνσταντίνα Καρακατσάνη, για συγκρότηση και απλή συνέργεια σε κατασκευή δύο εκρηκτικών βομβών και

- Αλέξανδρος Μητρούσιας, για συγκρότηση τρομοκρατικής οργάνωσης.

Ο κ. Δασούλας με την πρότασή του εισηγείται την αθώωση κατηγορουμένων για πράξεις ή κατηγορίες, ενώ για τη βόμβα στο σπίτι του κ. Χηνοφώτη θεωρεί πως πρέπει η κατηγορία της έκρηξης να μετατραπεί σε διακεκριμένη φθορά. Επισήμανε, επίσης, στην αγόρευσή του πως η συμμετοχή στην οργάνωση δεν σηματοδοτεί απαραίτητα και ενοχή για κάθε εκρηκτικό μηχανισμό που έχει κατασκευάσει και τοποθετήσει η οργάνωση, όπως και ότι η ανάληψη πολιτικής ευθύνης δεν αποτελεί ασφαλές κριτήριο για καταδίκη.