Ο κ. πρωθυπουργός απεκάλεσε «βαρβαρότητες» τις αποδοκιμασίες υπουργών από ένα μέρος του λαού. Και βέβαια στη δημοκρατία ο λόγος είναι ελεύθερος, μόνον εάν δεν συνιστά αξιόποινη πράξη. Το ίδιο και κάθε ανθρώπινη συμπεριφορά και εκδήλωση. Αν όμως οι αποδοκιμασίες των υπουργών είναι βαρβαρότητες, πώς πρέπει να χαρακτηρισθεί η συνήθης εξαπάτηση του λαού, δια ψευδών υποσχέσεων, από τους πολιτικούς του;
Είναι γνωστό και έχει επισημανθεί από πολλούς, ότι ο κ. πρωθυπουργός, προκειμένου να πείσει το λαό να τον ψηφίσει, κατέκρινε το προεκλογικό πρόγραμμα του κ. Καραμανλή, περί παγώματος μισθών και συντάξεων, για μία τριετία και υπεσχέθη στο λαό να αυξήσει αυτές, τουλάχιστον κατά το ποσοστό του πληθωρισμού, προσθέτων μάλιστα και το παροιμιώδες πλέον ψευδές επιχείρημα «λεφτά υπάρχουν»!
Αλλ΄ όταν επέτυχε να ανέλθει στην εξουσία, λησμονήσας τις άνω υποσχέσεις του, διεκήρυττε urbi et orbi ότι η οικονομία της χώρας είναι στα πρόθυρα της πτωχεύσεως και θα έχει την πορεία και τύχη του Τιτανικού, κατηγορούσε δε τον ελληνικό λαό ως διεφθαρμένο, εν γνώσει του ότι οι ισχυρισμοί του αυτοί θα δυσκολεύσουν τα δάνεια της χώρας και θα αυξήσουν τα επιτόκιά τους.
Μάλιστα συγκρότησε και σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, προκειμένου να αντιμετωπισθεί η διαφθορά της ελληνικής κοινωνίας! Ωστόσο ο ίδιος ήταν μέλος όλων των κυβερνήσεων του πατρός του, που υπερχρέωσαν αλογίστως τη χώρα, διακρίθηκαν δε για πρωτοφανή σκάνδαλα (όπως αυτό του Κουτσονόμου). Ενώ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν ένας εκ των εμφανισθέντων ως δανειστής του πατρός του, για την κάλυψη των δαπανών αγοράς και βελτιώσεως τη βίλας της τρίτης συζύγου του, στη δήλωση του «πόθεν έσχες».
Το χειρότερο δε είναι ότι, ο πρωθυπουργός αντί να σπεύσει να δανεισθεί από τις αγορές τα αναγκαία χρήματα, για την λειτουργία και ανάπτυξη της χώρας, όταν τα επιτόκια ήσαν χαμηλά, συζητούσε με τον Ντομινίκ Στρος Καν, για το πώς η Ελλάδα θα δανεισθεί χρήματα από το ΔΝΤ. Αν και ο ίδιος είχε δημόσια παραδεχθεί, ότι οι χώρες που καταφεύγουν στο Ταμείο τούτο περιέρχονται αναποτρέπτως σε ένδεια και απώλεια όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών τους.
Ουδείς εξήγησε ποτέ στο λαό υπευθύνως, γιατί διαλύθηκαν οι βιομηχανίες της Ελλάδας και πολλές βιοτεχνίες της. Οι παλαιότεροι Έλληνες όμως γνωρίζουν, ότι η πατρίδα μας είχε άριστες εριοβιομηχανίες, που κατασκεύαζαν εξαιρετικής ποιότητας κασμήρια και άλλα υφάσματα, όπως και βιομηχανίες κλωστών, υφαντουργικές (Πειραϊκή-Πατραϊκή, Τεγοπούλου, Λαναρά κ.ά.), αλλά και εργοστάσια σακχάρεως, παραγωγής ελαστικών, κατασκευής αγροτικών μηχανημάτων (επιχείρηση Γκλαβάνη στον Βόλο), συναρμολογήσεως αυτοκινήτων (εργοστάσιο Θεοχαράκη στο Βόλο) κλπ.
Γιατί η Ελλάδα από χώρα σχεδόν αυτάρκης, έφθασε στο σημείο να εισάγει από το εξωτερικό αγροτικά προϊόντα (λεμόνια, κρεμμύδια, πατάτες, σκόρδα κλπ.), τα οποία παράγει άφθονα και σε αρίστη ποιότητα η ελληνική γη; Ούτε εξήγησε επίσης κανείς, γιατί η Ελλάδα που υπερτερούσε στην παραγωγή εκλεκτών αγροτικών προϊόντων, έχει καταστεί χώρα εισαγωγής αυτών.
Η είσοδος της Ελλάδας στην Ευρωζώνη ενώ πανηγυρίσθηκε ως επιτυχία της τότε κυβερνήσεώς της, απετέλεσε την αιτία της σημερινής οικονομικής καταστάσεώς της. Οι Έλληνες και η ηγεσία τους επίστευσαν στο όνειρο της Ενωμένης Ευρώπης. Αλλά αυτό διαψεύσθηκε εκ των πραγμάτων και απεδείχθη ουτοπία.
Διότι η αμερικανική ηγεσία επιμένει να κυβερνά τον κόσμο και να αναμειγνύεται στις εσωτερικές υποθέσεις της Ευρώπης. Η παρουσία Αμερικανού υφυπουργού κατά την υπογραφή της περιώνυμης συμβάσεως, μεταξύ Ρωσίας και Ελλάδος, για τον αγωγό φυσικού αερίου, είναι χαρακτηριστική και ενδεικτική.
Το ευρώ τελεί υπό την κηδεμονία των Η.Π.Α., που επιμένουν να διατηρείται στα ύψη, για να διευκολύνονται οι εξαγωγές τους, έστω και εάν η υπερτίμησή του δυσκολεύει τις εξαγωγές των ευρωπαϊκών προϊόντων. Και αυτό το δέχονται αδιαμαρτυρήτως οι Ευρωπαίοι ηγέτες, αμιλλώμενοι ποίος θα φανεί περισσότερο αφοσιωμένος στο Λευκό Οίκο.
Η κυβέρνηση διατείνεται ότι έσωσε τον ελληνικό λαό από την πτώχευση. Δια του Μνημονίου επιβάρυνε το δημόσιο χρέος κατά 43 δις ευρώ. Παραμένει άγνωστο το συνολικό ποσό των τοκοχρεολυσίων, καθώς και το ύψος του δημοσίου χρέους κατά την λήξη του Μεσοπροθέσμου Προγράμματος.
Eως τότε όμως η Ελλάδα οφείλει να αναπτύξει την οικονομία της κατά τρόπο ώστε να αντιμετωπίσει τις οικονομικές υποχρεώσεις της. Αντί τούτου η κυβέρνηση δεν προωθεί κανένα αναπτυξιακό νομοσχέδιο και μεθοδεύει μόνο την αύξηση της φορολογίας. Αλλά δι΄ αυτής επιβαρύνονται μονίμως ορισμένες τάξεις, οι οποίες έχουν περιέλθει ήδη σε κατάσταση εξαθλιώσεως.
Εντυπωσίασε η πρόσφατη δημόσια καταγγελία βουλευτού του κυβερνώντος κόμματος, περί του ότι εψήφισε το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα της Κυβερνήσεως κατόπιν απειλών κατά της ζωής του. Η καταγγελία αυτή δημιουργεί πλείστα ερωτηματικά.
- Πρώτον, αν ανταποκρίνεται προς την αλήθεια ή έγινε προς δικαιολόγηση της υπαναχωρήσεως του εν λόγω βουλευτού, από την αρχική δέσμευσή του, προκειμένου να ψηφίσει το άνω πρόγραμμα. Αλλά τότε, γιατί δεν ελέγχεται πειθαρχικώς από το κόμμα του;
- Δεύτερον, σε περίπτωση που είναι αληθής, αν οι απειλές διατυπώθηκαν και εναντίον άλλων βουλευτών. Διότι αν συμβαίνει τούτο, δεν έχουμε πλέον Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, αλλά ένα ιδιότυπο αυταρχικό καθεστώς τύπου Τσαουσέσκου ή δικτατορίας της Λατινικής Αμερικής.
Σε κάθε περίπτωση η αρμόδια Εισαγγελική Αρχή Αθηνών όφειλε να ερευνήσει την άνω καταγγελία και να μη παραμείνει παγερά ασυγκίνητη και απαθής. Εκ του λόγου τούτου διερωτώνται πολλοί πολίτες, αν οι Έλληνες λειτουργοί της Δικαιοσύνης είναι πράγματι αντικειμενικοί και ανεξάρτητοι ή γίνονται περιδεείς ενώπιον των ισχυρών, τυπικοί δε και αυστηροί μόνον κατά των αδυνάτων και των ασημάντων.
Η Ελλάδα για να είναι μέλος της Ευρωζώνης, έγινε μαύρο πρόβατο των αγορών. Ενώ άλλες χώρες οικονομικώς ασθενέστερες, όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία κλπ., δεν επλήγησαν από τους μηχανισμούς του καπιταλισμού, που θέλουν την Ελλάδα χωρίς εθνική κυριαρχία, προκειμένου να διασφαλισθούν οι δανειστές της για την είσπραξη των τοκογλυφικών απαιτήσεών τους.
http://www.xronos.gr/detail.php?ID=70553
Αλλ΄ όταν επέτυχε να ανέλθει στην εξουσία, λησμονήσας τις άνω υποσχέσεις του, διεκήρυττε urbi et orbi ότι η οικονομία της χώρας είναι στα πρόθυρα της πτωχεύσεως και θα έχει την πορεία και τύχη του Τιτανικού, κατηγορούσε δε τον ελληνικό λαό ως διεφθαρμένο, εν γνώσει του ότι οι ισχυρισμοί του αυτοί θα δυσκολεύσουν τα δάνεια της χώρας και θα αυξήσουν τα επιτόκιά τους.
Μάλιστα συγκρότησε και σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, προκειμένου να αντιμετωπισθεί η διαφθορά της ελληνικής κοινωνίας! Ωστόσο ο ίδιος ήταν μέλος όλων των κυβερνήσεων του πατρός του, που υπερχρέωσαν αλογίστως τη χώρα, διακρίθηκαν δε για πρωτοφανή σκάνδαλα (όπως αυτό του Κουτσονόμου). Ενώ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν ένας εκ των εμφανισθέντων ως δανειστής του πατρός του, για την κάλυψη των δαπανών αγοράς και βελτιώσεως τη βίλας της τρίτης συζύγου του, στη δήλωση του «πόθεν έσχες».
Το χειρότερο δε είναι ότι, ο πρωθυπουργός αντί να σπεύσει να δανεισθεί από τις αγορές τα αναγκαία χρήματα, για την λειτουργία και ανάπτυξη της χώρας, όταν τα επιτόκια ήσαν χαμηλά, συζητούσε με τον Ντομινίκ Στρος Καν, για το πώς η Ελλάδα θα δανεισθεί χρήματα από το ΔΝΤ. Αν και ο ίδιος είχε δημόσια παραδεχθεί, ότι οι χώρες που καταφεύγουν στο Ταμείο τούτο περιέρχονται αναποτρέπτως σε ένδεια και απώλεια όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών τους.
Ουδείς εξήγησε ποτέ στο λαό υπευθύνως, γιατί διαλύθηκαν οι βιομηχανίες της Ελλάδας και πολλές βιοτεχνίες της. Οι παλαιότεροι Έλληνες όμως γνωρίζουν, ότι η πατρίδα μας είχε άριστες εριοβιομηχανίες, που κατασκεύαζαν εξαιρετικής ποιότητας κασμήρια και άλλα υφάσματα, όπως και βιομηχανίες κλωστών, υφαντουργικές (Πειραϊκή-Πατραϊκή, Τεγοπούλου, Λαναρά κ.ά.), αλλά και εργοστάσια σακχάρεως, παραγωγής ελαστικών, κατασκευής αγροτικών μηχανημάτων (επιχείρηση Γκλαβάνη στον Βόλο), συναρμολογήσεως αυτοκινήτων (εργοστάσιο Θεοχαράκη στο Βόλο) κλπ.
Γιατί η Ελλάδα από χώρα σχεδόν αυτάρκης, έφθασε στο σημείο να εισάγει από το εξωτερικό αγροτικά προϊόντα (λεμόνια, κρεμμύδια, πατάτες, σκόρδα κλπ.), τα οποία παράγει άφθονα και σε αρίστη ποιότητα η ελληνική γη; Ούτε εξήγησε επίσης κανείς, γιατί η Ελλάδα που υπερτερούσε στην παραγωγή εκλεκτών αγροτικών προϊόντων, έχει καταστεί χώρα εισαγωγής αυτών.
Η είσοδος της Ελλάδας στην Ευρωζώνη ενώ πανηγυρίσθηκε ως επιτυχία της τότε κυβερνήσεώς της, απετέλεσε την αιτία της σημερινής οικονομικής καταστάσεώς της. Οι Έλληνες και η ηγεσία τους επίστευσαν στο όνειρο της Ενωμένης Ευρώπης. Αλλά αυτό διαψεύσθηκε εκ των πραγμάτων και απεδείχθη ουτοπία.
Διότι η αμερικανική ηγεσία επιμένει να κυβερνά τον κόσμο και να αναμειγνύεται στις εσωτερικές υποθέσεις της Ευρώπης. Η παρουσία Αμερικανού υφυπουργού κατά την υπογραφή της περιώνυμης συμβάσεως, μεταξύ Ρωσίας και Ελλάδος, για τον αγωγό φυσικού αερίου, είναι χαρακτηριστική και ενδεικτική.
Το ευρώ τελεί υπό την κηδεμονία των Η.Π.Α., που επιμένουν να διατηρείται στα ύψη, για να διευκολύνονται οι εξαγωγές τους, έστω και εάν η υπερτίμησή του δυσκολεύει τις εξαγωγές των ευρωπαϊκών προϊόντων. Και αυτό το δέχονται αδιαμαρτυρήτως οι Ευρωπαίοι ηγέτες, αμιλλώμενοι ποίος θα φανεί περισσότερο αφοσιωμένος στο Λευκό Οίκο.
Η κυβέρνηση διατείνεται ότι έσωσε τον ελληνικό λαό από την πτώχευση. Δια του Μνημονίου επιβάρυνε το δημόσιο χρέος κατά 43 δις ευρώ. Παραμένει άγνωστο το συνολικό ποσό των τοκοχρεολυσίων, καθώς και το ύψος του δημοσίου χρέους κατά την λήξη του Μεσοπροθέσμου Προγράμματος.
Eως τότε όμως η Ελλάδα οφείλει να αναπτύξει την οικονομία της κατά τρόπο ώστε να αντιμετωπίσει τις οικονομικές υποχρεώσεις της. Αντί τούτου η κυβέρνηση δεν προωθεί κανένα αναπτυξιακό νομοσχέδιο και μεθοδεύει μόνο την αύξηση της φορολογίας. Αλλά δι΄ αυτής επιβαρύνονται μονίμως ορισμένες τάξεις, οι οποίες έχουν περιέλθει ήδη σε κατάσταση εξαθλιώσεως.
Εντυπωσίασε η πρόσφατη δημόσια καταγγελία βουλευτού του κυβερνώντος κόμματος, περί του ότι εψήφισε το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα της Κυβερνήσεως κατόπιν απειλών κατά της ζωής του. Η καταγγελία αυτή δημιουργεί πλείστα ερωτηματικά.
- Πρώτον, αν ανταποκρίνεται προς την αλήθεια ή έγινε προς δικαιολόγηση της υπαναχωρήσεως του εν λόγω βουλευτού, από την αρχική δέσμευσή του, προκειμένου να ψηφίσει το άνω πρόγραμμα. Αλλά τότε, γιατί δεν ελέγχεται πειθαρχικώς από το κόμμα του;
- Δεύτερον, σε περίπτωση που είναι αληθής, αν οι απειλές διατυπώθηκαν και εναντίον άλλων βουλευτών. Διότι αν συμβαίνει τούτο, δεν έχουμε πλέον Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, αλλά ένα ιδιότυπο αυταρχικό καθεστώς τύπου Τσαουσέσκου ή δικτατορίας της Λατινικής Αμερικής.
Σε κάθε περίπτωση η αρμόδια Εισαγγελική Αρχή Αθηνών όφειλε να ερευνήσει την άνω καταγγελία και να μη παραμείνει παγερά ασυγκίνητη και απαθής. Εκ του λόγου τούτου διερωτώνται πολλοί πολίτες, αν οι Έλληνες λειτουργοί της Δικαιοσύνης είναι πράγματι αντικειμενικοί και ανεξάρτητοι ή γίνονται περιδεείς ενώπιον των ισχυρών, τυπικοί δε και αυστηροί μόνον κατά των αδυνάτων και των ασημάντων.
Η Ελλάδα για να είναι μέλος της Ευρωζώνης, έγινε μαύρο πρόβατο των αγορών. Ενώ άλλες χώρες οικονομικώς ασθενέστερες, όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία κλπ., δεν επλήγησαν από τους μηχανισμούς του καπιταλισμού, που θέλουν την Ελλάδα χωρίς εθνική κυριαρχία, προκειμένου να διασφαλισθούν οι δανειστές της για την είσπραξη των τοκογλυφικών απαιτήσεών τους.
http://www.xronos.gr/detail.