Διακρίθηκε στις πολιορκίες της Πάτρας και του Μεσολογγίου, αλλά μετά την άλωση του, συνεργάστηκε με τον Ιμπραήμ, ο οποίος του προσέφερε ορισμένα προνόμια. Το 1826 προσκύνησε. Το 1827, επικεφαλής των Τουρκοπροσκυνημένων πολέμησε εναντίον των Ελλήνων και τους νίκησε. Για αυτά τα «κατορθώματα» του και με τη μεσολάβηση του Ιμπραήμ, έγινε με διαταγή του Σουλτάνου, μπέης.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ως αρχηγός των δυνάμεων της Πελοποννήσου, επικήρυξε αυτόν και άλλους προσκυνημένους (διακηρύσσοντας: «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους», με στόχο να ανακόψει το κύμα υποταγής στον Ιμπραήμ, που απειλούσε την έκβαση της επανάστασης.) και στη συνέχεια ανέθεσε στον αδελφό του δολοφονημένου Σαγιά, την εκτέλεση του Νενέκου, που έγινε το 1828.
Βάσει των παραπάνω, το όνομα του Νενέκου ταυτίστηκε με τον προσκυνημένο, το δουλοπρεπή άνθρωπο, το μίασμα, τον προδότη (γι’ αυτό κι όπως φαίνεται και στα παραδείγματα ταυτίζεται, από πλευρά δράσης, με τον Πήλιο Γούση, τον Ιούδα, τον Εφιάλτη κι άλλα άτομα που στιγματίστηκαν ως προδότες).
Ως νενέκο θεωρούν κάποιοι, τον άνθρωπο που δεν έχει σε τίποτα να ξεπουλήσει τις ιδέες του, την αξιοπρέπεια του, την εθνική, τη θρησκευτική, την αγωνιστική του ταυτότητα, πουλώντας τους παλιούς συναγωνιστές του και κάνοντας τα πλακάκια με παλιούς αντιπάλους του προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συγκυριακά του συμφέροντα. Θεωρούν έτσι, τον άνθρωπο που με την παραπάνω στάση του μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην πολιτική του παράταξη, στην πατρίδα του, κ.λπ.
Σημείωση: Ο όρος συνηθίζεται κυρίως στην πολιτική.
Πηγή: http://www.slang.gr
Υ.Γ. Οποιαδήποτε ομοιότητα με σημερινούς πολιτικούς είναι τυχαία και συμπτωματική.
ΝΑΙνέκοι…
Σ.Δ.