«Με ύβρεις και εμφανή έλλειψη επιχειρημάτων, ο κ. Π. Οικονόμου προσπαθεί να κρύψει την πολιτική του μετάλλαξη και να δικαιολογήσει το γεγονός ότι, όσο δεν είχε καρέκλα υπουργού, διαφωνούσε με τις κυβερνητικές επιλογές στα όρια της ανταρσίας και μόλις υπουργοποιήθηκε έγινε, από πολέμιος του Μνημονίου, πρωτεργάτης στην εφαρμογή του.
Έφθασε, μάλιστα, στο σημείο να ισχυρίζεται ότι “με το μεσοπρόθεσμο διασφαλίζεται η έξοδος από το Μνημόνιο”. Ότι, δηλαδή, για να μας βγάλουν από το πρώτο επέλεξαν ένα πιο άδικο και πιο επώδυνο Μνημόνιο, με περισσότερους φόρους, μεγαλύτερες περικοπές μισθών και συντάξεων. Ένα ακόμη Μνημόνιο που βυθίζει την οικονομία ακόμη πιο βαθιά στην ύφεση και φέρνει νέα λουκέτα και νέα έκρηξη ανεργίας, χωρίς ίχνος αναπτυξιακής προοπτικής.
Εάν αυτό εννοούσε ο κ. Π. Οικονόμου όταν, πριν γίνει υπουργός, μιλούσε για έξοδο από το Μνημόνιο, τότε τα κατάφερε και έχει την… κατανόησή μας.
Δεν εξηγεί, όμως, και κάτι ακόμη: Γιατί ψήφισε τελικά τους “παραλογισμούς” του εφαρμοστικού νόμου -όπως ο ίδιος τους χαρακτηρίζει σε συνέντευξή του στην “Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία”- σχετικά με την αύξηση του ΦΠΑ και ιδίως στην εστίαση όπου τονίζει τη διαφωνία του;».
Εάν αυτό εννοούσε ο κ. Π. Οικονόμου όταν, πριν γίνει υπουργός, μιλούσε για έξοδο από το Μνημόνιο, τότε τα κατάφερε και έχει την… κατανόησή μας.
Δεν εξηγεί, όμως, και κάτι ακόμη: Γιατί ψήφισε τελικά τους “παραλογισμούς” του εφαρμοστικού νόμου -όπως ο ίδιος τους χαρακτηρίζει σε συνέντευξή του στην “Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία”- σχετικά με την αύξηση του ΦΠΑ και ιδίως στην εστίαση όπου τονίζει τη διαφωνία του;».