19 Ιουλίου 2011

Τσίπρας: Απουσία της Ελλάδας από τις διαπραγματεύσεις για το ελληνικό χρέος και τα μέτρα αποφυγής αργεντινοποίησης

«Επίκαιρη ερώτηση προς τον κ. Πρωθυπουργό

Θέμα : «Απουσία της Ελλάδας από τις διαπραγματεύσεις για το ελληνικό χρέος και τα μέτρα αποφυγής αργεντινοποίησης »

Τα τελευταία δύο χρόνια η κυβέρνηση έχει πρωταγωνιστήσει στη διαμόρφωση υποτιθέμενων λύσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι οποίες επιτείνουν το πρόβλημα του ελληνικού δημόσιου χρέους και φτωχοποιούν τον ελληνικό λαό. Στην Ρώμη τις τελευταίες ημέρες, κυβερνήσεις άλλων κρατών, τράπεζες και αγορές συζητούν για το ελληνικό χρέος και την πανευρωπαϊκή οικονομική κρίση, με την Ελλάδα ουσιαστικά απούσα από τη διαπραγμάτευση.

Ενώ καμία κυβέρνηση δεν έχει δεσμευτεί για λύση στο θέμα του χρέους, η ελληνική κυβέρνηση είναι η μόνη που έχει δεσμευτεί σε ένα καταστροφικό μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και σε γενικευμένο ξεπούλημα. Η ελληνική κυβέρνηση βλέπει τον κίνδυνο της επερχόμενης χρεοκοπίας και συμπεριφέρεται ως παρατηρητής, με αποτέλεσμα η επικείμενη Σύνοδος Κορυφής να προετοιμάζει αποφάσεις και λύσεις αποσπασματικές, που θα δίνουν μία μικρή παράταση στο πρόβλημα, μία λύση «μπάλωμα» με κύριο στόχο τη διάσωση των τραπεζών και όχι τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας όπως ακριβώς συνέβη με το Μνημόνιο 1.

Επειδή τα διαπραγματευτικά πλεονεκτήματα της χώρας διαρκώς λιγοστεύουν και ο πολύτιμος χρόνος που δώσαμε στους πιστωτές, τους έδωσε τη δυνατότητα να περιορίσουν τις συνέπειες στο χρηματοπιστωτικό τους πρόβλημα.

Επειδή παρόλο που πριν 15 μέρες, 155 βουλευτές ψήφισαν το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα υπό την απειλή της χρεοκοπίας, σήμερα η χρεοκοπία είναι πιο κοντά από κάθε άλλη φορά.



Ερωτάται ο κ. Πρωθυπουργός

v Γιατί η κυβέρνηση είναι ουσιαστικά απούσα από τις διαπραγματεύσεις εκπροσώπων κυβερνήσεων της Ε.Ε. και τραπεζικών ομίλων, που αφορούν στα σενάρια διαχείρισης του ελληνικού χρέους;

v Γιατί έστω και την ύστατη στιγμή δεν δίνει την μάχη για μια δομική ευρωπαϊκή λύση στο πρόβλημα του χρέους, που θα περιλαμβάνει τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του, μεταφορά χρέους στην ΕΚΤ, χωρίς συνέπειες για τα ασφαλιστικά ταμεία, χωρίς νέα βάρη για τους εργαζόμενους;

v Προτίθεται να διεκδικήσει ευρωπαϊκή εγγύηση των λαϊκών αποταμιεύσεων, ώστε να αποφευχθεί το απευκταίο ενδεχόμενο «αργεντινοποίησης» του ελληνικού προβλήματος;»