«Η Νέα Δημοκρατία έχει υποστηρίξει εξ αρχής, ότι η κρίση χρέους της ευρωζώνης απαιτεί άμεση έκδοση ευρωομολόγου.
Έχει ακόμα υποστηρίξει ότι όσο δεν αποφασίζεται το ευρωομόλογο, πρέπει να ενισχυθεί το Ταμείο Στήριξης (το EFSF ) με επαρκή κεφάλαια, ώστε να παρεμβαίνει και στη δευτερογενή αγορά ομολόγων και να αποθαρρύνει τις επιθέσεις των κερδοσκόπων.
Παρόμοιες απόψεις έχουν υποστηρίξει οι περισσότεροι αναλυτές εντός κι εκτός Ευρώπης, προειδοποιώντας πως, αν δεν ληφθούν άμεσα τέτοιες αποφάσεις, η κρίση στην ευρωζώνη είναι πολύ πιθανό να επιδεινωθεί…
Η χθεσινή ανακοίνωση Μέρκελ-Σαρκοζί δεν κατάληξε σε τέτοιες αποφάσεις! Το ευρωομόλογο μετατέθηκε για το απώτερο μέλλον και τα διαθέσιμα του Ταμείου Στήριξης κρίθηκαν “επαρκή”. Το αποτέλεσμα αυτό αποδοκιμάστηκε από τις διεθνείς αγορές, όπως ήταν αναμενόμενο. Για μια ακόμα φορά, δεν υπήρξε η απαραίτητη αποφασιστικότητα για την αντιμετώπιση της κρίσης, που έχει πλέον ευρωπαϊκές διαστάσεις.
Τελικώς, αποδεικνύεται ότι η απόφαση της 21ης Ιουλίου οδηγεί σε όλο και πιο ασφυκτικές δεσμεύσεις για την Ελλάδα, ενώ απομακρύνεται η πραγματική διέξοδος από την κρίση της Ευρώπης.
Και η ελληνική κυβέρνηση προσφέρει το θλιβερό θέαμα να… πανηγυρίζει (!) που απορρίφθηκαν όσα και εκείνη επιδίωκε (όπως το ευρωομόλογο), ενώ προχώρησαν όσα και εκείνη ήθελε να αποφύγει (όπως οι “εγγυήσεις” του νέου δανεισμού).
Η κυβέρνηση δεν μπορεί, δυστυχώς, να βάλει τέλος στον κατήφορο. Ή, ακόμα χειρότερα, δεν καταλαβαίνει τον κατήφορο στον οποίο έχει οδηγήσει τα πράγματα».
Η χθεσινή ανακοίνωση Μέρκελ-Σαρκοζί δεν κατάληξε σε τέτοιες αποφάσεις! Το ευρωομόλογο μετατέθηκε για το απώτερο μέλλον και τα διαθέσιμα του Ταμείου Στήριξης κρίθηκαν “επαρκή”. Το αποτέλεσμα αυτό αποδοκιμάστηκε από τις διεθνείς αγορές, όπως ήταν αναμενόμενο. Για μια ακόμα φορά, δεν υπήρξε η απαραίτητη αποφασιστικότητα για την αντιμετώπιση της κρίσης, που έχει πλέον ευρωπαϊκές διαστάσεις.
Τελικώς, αποδεικνύεται ότι η απόφαση της 21ης Ιουλίου οδηγεί σε όλο και πιο ασφυκτικές δεσμεύσεις για την Ελλάδα, ενώ απομακρύνεται η πραγματική διέξοδος από την κρίση της Ευρώπης.
Και η ελληνική κυβέρνηση προσφέρει το θλιβερό θέαμα να… πανηγυρίζει (!) που απορρίφθηκαν όσα και εκείνη επιδίωκε (όπως το ευρωομόλογο), ενώ προχώρησαν όσα και εκείνη ήθελε να αποφύγει (όπως οι “εγγυήσεις” του νέου δανεισμού).
Η κυβέρνηση δεν μπορεί, δυστυχώς, να βάλει τέλος στον κατήφορο. Ή, ακόμα χειρότερα, δεν καταλαβαίνει τον κατήφορο στον οποίο έχει οδηγήσει τα πράγματα».