Ότι ο πολιτικός εντυπωσιασμός δεν γνωρίζει όρια είναι γνωστό. Ότι σε αυτόν μπορεί να εμπλέκονται άθελα τους μαθητές και καθηγητές, επίσης δεν προκαλεί ενδιαφέρον. Όταν όμως και τα δύο συνδέονται με την οικονομική κατάσταση της χώρας, τότε τα πράγματα γίνονται αυτομάτως σοβαρά. Αναφερόμαστε, φυσικά, στην επικείμενη απόφαση του Υπουργείου Οικονομικών για διάθεση 300.000 υπολογιστών tablets αξίας 90 εκατομμυρίων ευρώ ανά έτος σε μαθητές του Λυκείου.Κανείς δεν διαφωνεί ότι οι τεχνολογικές εξελίξεις πρέπει να εντάσσονται στην εκπαιδευτική διαδικασία, σε μία προσπάθεια μαθητές και καθηγητές να αποκτούν περισσότερα εφόδια. Όμως μόνο περί αυτού δεν πρόκειται, αφού οι υπολογιστές δεν θα έχουν κανένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα και ούτε θα έχει προηγηθεί σχετική προετοιμασία των καθηγητών σε οτιδήποτε σχετικό. Η υπόθεση θυμίζει παρόμοια προσπάθεια πρώην Υπουργού Παιδείας προ διετίας και μάλιστα τότε η Άννα Διαμαντοπούλου είχε κατηγορήσει την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου ότι λίγο πολύ πουλάει «καθρεφτάκια ιθαγενών»!!
Μάλιστα η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε αρνηθεί τη χρηματοδότηση της συγκεκριμένης δαπάνης θεωρώντας ότι απλά επιδοτεί την απόκτηση καταναλωτικού αγαθού, καθώς θα έπρεπε να προηγείται η στοιχειώδης εκπαίδευση μαθητών και δασκάλων. Το «μπάχαλο» ενισχύεται αν σκεφτεί κανείς ότι το Υπουργείο Παιδείας «τρέχει» ήδη ψηφιακές πρωτοβουλίες για τα σχολεία σε τελειως διαφορετικη κατευθυνση. Και μπορεί η αγάπη μελών της Κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού προσωπικά για gadgets να είναι γνωστή και αποδεκτή σε προσωπικό επίπεδο, αυτό όμως δεν μπορεί να σημαίνει την επιβάρυνση των δημοσιονομικών της χώρας με υπολογιστές που καταντούν παιγνιδομηχανές.
olympia.gr