«Η ελληνική Πολιτεία, αφού κατόρθωσε να αναβιώσει το μεταναστευτικό ρεύμα, αναγκάζοντας εκατοντάδες χιλιάδες νέους επιστήμονες να αναζητήσουν το μέλλον τους στο εξωτερικό, φαίνεται πως θέλει να ξεριζώσει και το χαμόγελο που μας προσφέρουν οι μεγάλες επιτυχίες των Ελλήνων αθλητών και αθλητριών, σε πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.Χαρακτηριστικό παράδειγμα, αποτελούν οι εικόνες ντροπής στα κολυμβητήρια της Θεσσαλονίκης.
Ήδη η ομάδα πόλο του ΠΑΟΚ «εξορίστηκε» στην Πτολεμαίδα, η προετοιμασία των αθλητών μας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου διεξάγεται κάτω από τριτοκοσμικές συνθήκες, σε άδειες πισίνες, χωρίς υποδομές και θέρμανση, το Ποσειδώνιο και το Εθνικό Κολυμβητήριο αδυνατούν να πληρώσουν το ρεύμα και το φυσικό αέριο. Η ίδια εικόνα παρακμής επικρατεί σε όλα, σχεδόν, τα αθλητικά κέντρα του τόπου μας.
Εδώ στη Θεσσαλονίκη, στην Κεντρική Μακεδονία, οι ελλιπείς υποδομές σε συνδυασμό με την περικοπή των ήδη «κουτσουρεμένων» κονδυλίων οδηγούν αθλητές και αθλήτριες στην απόγνωση, «ψαλιδίζουν» τα όνειρά τους και στέλνουν χιλιάδες παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με τον αθλητισμό σε άλλα, επικίνδυνα, μονοπάτια.
Καλώ αυτούς που τρέχουν πρώτοι να φωτογραφηθούν με τους αθλητές μας όταν φέρνουν μετάλλια και διακρίσεις στην Πατρίδα, να σταματήσουν να κρύβονται στα δύσκολα πίσω από την οικονομική κρίση και να στηρίξουν έμπρακτα τον ελληνικό αθλητισμό. Ας ακούσουν, τουλάχιστον, την κραυγή αγωνίας τον Παγκόσμιου Πρωταθλητή μας Άρη Γρηγοριάδη, που σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο να μετακομίσει στην Αθήνα για να μπορέσει να προπονείται κανονικά, αφού, όπως δηλώνει: «Είμαι είκοσι χρόνια κολυμβητής και είναι η χειρότερη κατάσταση που έχω δει. Εμείς προσπαθούμε να προπονηθούμε και πάμε όπου βρούμε». Αυτή είναι η κατάντια, η μίζερη πραγματικότητα του αθλητισμού στη Θεσσαλονίκη…
Κύριοι υπεύθυνοι, δεν έχετε το δικαίωμα να βγάζετε στην εφεδρεία τους αθλητές και τις αθλήτριες μας, να υποθηκεύετε το μέλλον του τόπου.
Δώστε λύσεις, τώρα».