Η Ελλάδα διαθέτει ενεργειακούς πόρους οι οποίοι μπορούν να αποφέρουν 20 δις ευρώ ετησίως επί 25 χρόνια, υποστήριξε ο καθηγητής στο Τμήμα Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης Αντώνης Φώσκολος, καταλογίζοντας αδικαιολόγητη ολιγωρία στις ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών. Στο περιθώριο συνεδρίου του Economist στη Λευκωσία, με αντικείμενο τις έρευνες στην ανατολική Μεσόγειο, ο ίδιος εξέφρασε την εκτίμηση ότι σε τελική ανάλυση τις εξελίξεις θα δρομολογήσουν οι μεγάλες ενεργειακές ανάγκες της ΕΕ.
Ποια είναι η εικόνα της επιστημονικής κοινότητας αναφορικά με τον ενεργειακό πλούτο της Ελλάδας;
Βάσει μελετών γαλλικών (Beicip) και νορβηγικών εταιρειών, τα ευρήματα των οποίων έχουν διατεθεί στις ελληνικές αρχές, αλλά και Ελλήνων επιστημόνων, οι ενεργειακοί πόροι της χώρας είναι -σκεφτείτε- 3 φορές μεγαλύτεροι από τα αντίστοιχα της Νορβηγίας (6 τρις κ.μ. φυσικού αερίου έναντι 2 τρις κ.μ.). Τα μεγαλύτερα αποθέματα βρίσκονται νοτίως της Κρήτης και σε ένα μικρότερο ποσοστό στη δυτική Ελλάδα και το Ιόνιο. Η οργανική ουσία η οποία «γεννάει» τους υδρογονάνθρακες στο Ιόνιο περισσότερο παράγει πετρέλαιο, σε αντίθεση με την αντίστοιχη κάτω από την Κρήτη που παράγει κυρίως φυσικό αέριο. Και μην ξεχνάμε τους πόρους οι οποίοι έχουν εντοπιστεί νοτίως των Γρεβενών, όπως και το βαρύ πετρέλαιο ανατολικώς της Θάσου (εκεί λόγω της εγγύτητας με την Τουρκία αλλά και της κακής ποιότητας καθίσταται δυσκολότερη η παραγωγή).
Η πολιτεία πώς τοποθετείται σχετικά;
Η πολιτεία έχει κωλυσιεργήσει. Μάλιστα, υπήρχε η εντύπωση ότι το αρμόδιο υπουργείο είχε προωθήσει τις απαραίτητες σεισμικές έρευνες, οι οποίες ωστόσο -μαθαίνω- έχουν μείνει στις ανακοινώσεις. Ξέρετε, επειδή μία γεώτρηση κοστίζει περίπου 100 εκατ. ευρώ, πρέπει πρώτα να διασφαλιστεί μια καλή εικόνα της γεωλογίας της περιοχής, των γεωφυσικών και της γεωχημείας της. Σημειωτέον, τα γεωφυσικά στοιχεία υπάρχουν ήδη, αλλά οι κυβερνήσεις ποτέ δεν τα ζήτησαν από τις εταιρείες που τα έχουν συλλέξει. Όλα αυτά, την ώρα που η συζήτηση αφορά σε ένα τεράστιο πλούτο ο οποίος είναι σε θέση να «σβήσει» το χρέος της χώρας.
Δηλαδή, πόσα χρήματα εκτιμάτε ότι μπορούν να εξασφαλιστούν;
Οι πόροι στο Ιόνιο και τα μισά αποθέματα της Κρήτης υπολογίζονται στα 500 δις ευρώ καθαρό κέρδος το οποίο μπορεί να εξασφαλίσει το υπουργείο Οικονομικών, υπολογίζοντας με βάση το 20% της εν δυνάμει εκμετάλλευσης. Γενικώς, θα έλεγα ότι μέσα σε 25 χρόνια είναι δυνατή η άντληση 600-650 δις ευρώ. Σκεφτείτε ότι αυτοί οι υδρογονάνθρακες μπορούν να αποφέρουν 20 δις ευρώ ετησίως, όταν -για παράδειγμα- από ο Τουρισμός προσφέρει 7,5 δις ευρώ το χρόνο.
Και πού θεωρείτε ότι οφείλεται αυτή η ολιγωρία την οποία καταγγέλλετε από την πλευρά της πολιτείας;
Θεωρώ ότι οφείλεται στις αξιώσεις μιας ολιγαρχίας η οποία εμποδίζει την έρευνα και την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων, εξυπηρετώντας συμφέροντα των εισαγωγέων. Δεν είναι τυχαίο, καθώς αν βρούμε εμείς υδρογονάνθρακες η τιμή θα ανέρχεται στα 4-5 δολάρια ανά γιγατζάουλ (GJ), την ώρα που από τη Ρωσία το εισάγουμε με 10,5 δολάρια ανά γιγατζάουλ.
Από γεωπολιτική άποψη, τι έχετε να επισημάνετε;
Κατά τη γνώμη μου, τις εξελίξεις θα καθορίσουν οι ενεργειακές ανάγκες της Ευρώπης, όπως φυσικά και το επενδυτικό ενδιαφέρον των ξένων εταιρειών οι οποίες δραστηριοποιούνται στο χώρο της ενέργειας. Πολύ πιο σύντομα απ’ όσο φαντάζεται κανείς, η Ευρώπη θα έρθει αντιμέτωπη με ένα ιδιαίτερα σοβαρό ενεργειακό έλλειμμα. Συνεπώς, δεδομένου του ενεργειακού τους πλούτου, αλλά και δεδομένης της παράλληλης συμμετοχής τους στην ΕΕ, η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν πολύ μεγάλη γεωπολιτική σημασία για την Ευρώπη. Θέλουμε δεν θέλουμε, η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη θα επιβληθεί από τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς για να μεταβιβαστεί αυτό το φυσικό αέριο προς τη Δύση. Το έχουν ανάγκη.
Κάποιος θα «μυριζόταν» προβλήματα, ακούγοντας όλα αυτά...
Η ιδιότητα της χώρας - μέλους της ΕΕ θωρακίζει την Ελλάδα. Βλέπουμε, άλλωστε, τα παραδείγματα χωρών όπως η Νορβηγία, η Βρετανία, ο Καναδάς ή η Αυστραλία. Σε αντίθεση, ομολογουμένως, με περιπτώσεις όπως αυτές της Νιγηρίας, της Γκάνας κ.ο.κ.
Ο ρόλος των εμπλεκόμενων εταιρειών;
Οι εταιρείες συναλλάσσονται με τις κυβερνήσεις. Αν λειτουργούν σωστά οι δημοκρατίες, δεν τίθεται θέμα.
Και η Τουρκία;
Πρέπει να προχωρήσουμε στην κήρυξη ΑΟΖ, εκτιμώ ότι δεν θα προκύψουν δυσκολίες. Άλλωστε, η αποδοχή του δικαίου της θάλασσας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ευρωπαϊκή προοπτική της γείτονος χώρας.
tvxs.gr