Ρόδα, τσάντα και Θρησκευτικά
Tης Ξενιας Kουναλακη
Λίγες μέρες αφότου ανέλαβε τα καθήκοντά του ο νέος αναπληρωτής υπουργός Παιδείας, Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος, διακήρυξε ότι πρώτο μέλημά του είναι η επαναφορά ως υποχρεωτικού του μαθήματος των Θρησκευτικών.
«Συζητάμε για όλα, αλλά πρώτα θα επανέλθουν τα Θρησκευτικά», ανέφερε χαρακτηριστικά. Η εξαγγελία του, απευθυνόμενη στο εκλογικό ακροατήριο που αμφιταλαντεύεται μεταξύ Ν.Δ. και ΛΑΟΣ, μαρτυρεί μια γενικότερη τάση λαϊκισμού και οπισθοδρόμησης της νέας κυβέρνησης, ειδικά σε κοινωνικά θέματα. Δεν είναι πρώτη προτεραιότητα οι ελλείψεις βιβλίων σε σχολεία, το ανεπαρκές προσωπικό, η διαρκής υποβάθμιση όλων των βαθμίδων της εκπαιδευτικής δραστηριότητας - όχι, πάνω από όλα προέχει τα Θρησκευτικά να ξαναγίνουν υποχρεωτικό μάθημα.
Αλλωστε θα έχει προηγηθεί η ανάκληση του νόμου περί ιθαγένειας, που ήταν μία από τις σημαντικότερες νομοθετικές κατακτήσεις της προηγούμενης κυβέρνησης. Την επανεξέτασή του έθεσε ως όρο για τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης και τη θέση του συμμερίζεται και ο Αντώνης Σαμαράς: «...αυτός ο νόμος περί ιθαγένειας δεν είναι από εκείνα που πρέπει να τα επαναδιαπραγματευτείτε με την τρόικα, αλλά με τον εαυτό σας! Είμαι βέβαιος ότι πολλοί από σας το έχετε μετανιώσει που ψηφίσατε πέρυσι τέτοιο νόμο. Αλλά δεν τολμάτε να τον πάρετε πίσω... Μη σας νοιάζει, κι αν δεν το κάνετε εσείς, το λέω και το ξαναλέω, σύντομα θα το κάνουμε εμείς!», είχε υποσχεθεί το περασμένο καλοκαίρι ο πρόεδρος της Ν.Δ.
Ετσι, τα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα δεν θα αποκτούν ελληνική υπηκοότητα και θα μαθαίνουν υποχρεωτικά τη χριστιανοορθόδοξη εκδοχή περί θρησκείας. «Καλωσήρθατε στο βαλκανικό Ιράν», δηλαδή. Ακολούθως, αν περάσει η γραμμή Αδώνιδος Γεωργιάδη, θα επανέλθουμε στο πολυτονικό. Υπάρχει εξάλλου το κατάλληλο υπόβαθρο: Τα αρχαία ελληνικά διδάσκονται με ψυχαναγκαστική λεπτομέρεια στο γυμνάσιο. Tον υπερσυντέλικο της μέσης φωνής τον παίζουν στα δάχτυλα οι Eλληνες έφηβοι, είναι άλλωστε πιο χρήσιμος από τη lingua franca. Τόλμησε κάποτε η Αννα Διαμαντοπούλου να μιλήσει για την ανάγκη θεσμοθέτησης των αγγλικών ως δεύτερης επίσημης γλώσσας του ελληνικού κράτους και κόντεψαν να πέσουν να τη φάνε οι υπερπατριώτες.
Καθώς πηδάμε δεκαετίες αντίστροφα και κοντεύουμε να φτάσουμε στα έιτις, μήπως θα έπρεπε να σκεφτούμε και την ποινικοποίηση της μοιχείας; Αντιλαμβανόμενα ότι ταξιδεύουμε πίσω στον χρόνο, πολλά έντυπα φιλοξενούν εσχάτως νοσταλγικά αφιερώματα, με μία δόση ειρωνικής πικρίας είναι αλήθεια, στη χρυσή δεκαετία του αυριανισμού και της μεταχουντικής αισθητικής. Μπορεί να έχουμε ακόμη το ευρώ ως νόμισμα, να πασχίζουμε με επώδυνες μεταρρυθμίσεις να κρατηθούμε στην Ευρωζώνη, αλλά σε κοινωνικό επίπεδο κινδυνεύουμε σοβαρά να γίνουμε παρίες της Ευρώπης.