Καταρχάς, πόσο... Έλληνας νοιώθετε, μετά από τόσα χρόνια παρουσίας στη χώρα μας;
«Η αλήθεια είναι ότι αισθάνομαι πάρα πολύ Έλληνας. Είναι μια ερώτηση την οποία έχω απαντήσει πάρα πολλές φορές και πάντα δίνω την ίδια απάντηση: Δηλαδή, όταν είμαι στην Ελλάδα, νοιώθω και σκέφτομαι ως Έλληνας. Σίγουρα δεν ξεχνάω τις ρίζες μου. Είμαι περήφανος που γεννήθηκα Πορτογάλος, ωστόσο πλέον νοιώθω και ζω πολύ έντονα την ελληνική πραγματικότητα και τις διάφορες καταστάσεις που βιώνει ο ελληνικός λαός. Πρώτα απ’ όλα, γιατί ουσιαστικά είμαι Έλληνας πολίτης, δηλαδή η φορολογική μου δήλωση είναι εδώ, πληρώνω κανονικά τους φόρους μου, ουσιαστικά -δηλαδή- συνεισφέρω κι εγώ με το δικό μου μερίδιο στην ανάπτυξη αυτού του τόπου. Δεύτερον, έχω πάρα πολλούς Έλληνες φίλους, οπότε ενδιαφέρομαι πάρα πολύ για την τύχη που έχουν αυτοί. Για το πως περνάνε, ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν κι, ουσιαστικά, συμπάσχω μαζί τους. Το ρεζουμέ είναι ότι, όταν είμαι στην Ελλάδα είμαι ένας Έλληνας που έχει το… αυτί του στο τι συμβαίνει και στην Πορτογαλία, κι όταν είμαι στην Πορτογαλία είμαι ένας Πορτογάλος που έχει το αυτί του στο τι συμβαίνει στην Ελλάδα».
Μας δώσατε πρόσφατα, στη χώρα, ένα πολύ ελπιδοφόρο μήνυμα, με την Εθνική μας ομάδα. Θεωρείτε ότι θα έχουμε καλύτερη τύχη κι ως χώρα συνολικά από εδώ και πέρα; Είστε αισιόδοξος για την κατάσταση στη χώρα μας;
«Νομίζω ότι γενικότερα, αυτήν την περίοδο, κανένας δεν είναι αισιόδοξος πουθενά, όχι μόνο στην Ελλάδα… Αλλά νομίζω πως όλοι έχουμε τη συνείδηση ότι έχουμε τα κατάλληλα εφόδια, ώστε να αντεπεξέλθουμε σε αυτήν την κρίση, σε αυτήν τη δύσκολη κατάσταση που υπάρχει. Απλά, γι’ αυτό θα χρειαστεί πρώτα απ' όλα να είμαστε όλοι συνειδητοποιημένοι, να είμαστε έτοιμοι να κάνουμε κάποιες θυσίες που μπορεί να χρειαστούν. Από εκεί και πέρα, θα πρέπει να υπάρχει μια σύμπνοια έτσι ώστε όλοι να θέλουμε το ίδιο πράγμα. Κι γι’ αυτό, νομίζω ότι η Εθνική ομάδα μπορεί να λειτουργήσει ως παράδειγμα για την Ελλάδα, διότι σε μια δύσκολη περίοδο, σε μια μεταβατική περίοδο, έχοντας μεγάλη σύμπνοια και λειτουργώντας ως μια οικογένεια -όπου όλοι έχουν έναν κοινό στόχο και βάζουν το εγώ τους κάτω από το όφελος της ομάδας- καταφέραμε και βγήκαμε πρώτοι στον όμιλο μας! Ούτε καν, δηλαδή, μπήκαμε στη διαδικασία των πλέι οφ για να περάσουμε στο ευρωπαϊκό. Περάσαμε με την καλύτερη δυνατή επίδοση. Το γεγονός ότι λειτουργήσαμε ως μια οικογένεια, μπορεί να λειτουργήσει ως παράδειγμα.
Αυτό νομίζω ότι πρέπει να γίνει και σε Εθνικό επίπεδο. Σίγουρη είναι πάρα πολύ δύσκολη η περίοδος η οποία ζούμε, σίγουρα κάποιοι έχουν πολλά περισσότερα προβλήματα από κάποιους άλλους -αυτό εννοείται- ωστόσο νομίζω ότι, από τη στιγμή που υπάρχει ένας κοινός στόχος, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι μόνο όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε! Κι όχι ο καθένας να θέλει να λύσει την κατάσταση με τον δικό του τρόπο ή να βγάζει την ουρά του απέξω... Αν ο καθένας από μας βοηθήσει, τότε σίγουρα τα πράγματα θα πάνε καλύτερα».
Διαδεχθήκατε έναν τεχνικό με ιστορική επιτυχία για τη χώρα μας, τον Ότο Ρεχάγκελ και πολύ σύντομα επιδείξατε σημαντικό έργο. Μπορείτε να μας... ξαναβγάλετε στους δρόμους με μια επιτυχία στο EURO;
«Κοιτάξτε, ουσιαστικά αν παίζεις ΠΡΟΠΟ και κερδίσεις μια φορά, γιατί να μην το ξανακάνεις;
Πάντα υπάρχουν κάποιες πιθανότητες. Από τη στιγμή που συμμετέχεις - αγωνίζεσαι, που παίζεις είτε ΠΡΟΠΟ, είτε... ευρωπαϊκό (σ.σ. χαμογελάει) σίγουρα πιστεύεις ότι είναι κάτι δυνατό. Μπαίνεις μέσα στον αγωνιστικό χώρο για να κερδίσεις και να φτάσεις όσο πιο ψηλά γίνεται».
Έχετε πιάσει... δύο φορές ΠΡΟΠΟ;
«Προσωπικά δεν παίζω. Προτιμώ να το κάνω με τις… ομάδες μου, όμως. Αλλά είμαι σίγουρος ότι οι ποδοσφαιριστές μου θα δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό, ώστε να φέρουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Αυτό θα προσπαθήσουμε να κάνουμε και γι’ αυτό έχουμε μπει σε αυτόν τον νέο κύκλο με τα φιλικά και την προετοιμασία».
Ο Ότο Ρεχάγκελ γνώρισε και τις «δύο όψεις του νομίσματος», στη χώρα μας. Της αποθέωσης, μετά το EURO, και της… μουρμούρας πριν το τέλος της θητείας του. Αλήθεια, υπήρχε κάτι που σας συμβούλευσε με αφορμή τη συμπεριφορά που εισέπραξε στην Ελλάδα, στην επιτυχία αλλά και την αποτυχία;
«Η αλήθεια είναι ότι, όχι, δεν έχουμε μιλήσει με τον κ. Ρεχάγκελ, με εξαίρεση μόνο εκείνη τη φορά που δώσαμε το φιλικό στη Λάρισα, όπου με την ευκαιρία της βράβευσής του τα είπαμε λίγο. Του έδωσα τα συγχαρητήρια μου για την έξοχη δουλειά που έκανε όλα αυτά τα χρόνια στην Εθνική ομάδα κι αυτός με τη σειρά του μου ευχήθηκε καλή τύχη. Πέρα από αυτά τα λόγια, δεν έχουμε ανταλλάξει άλλες κουβέντες».
Η επόμενη ημέρα στην Εθνική ομάδα; Είναι στα πλάνα σας η ανανέωση και πόσο εφικτή είναι σε μια χώρα που, ούτως ή άλλως, δεν δίνει «χώρο» στα παιδιά της;
«Καταρχάς, πρωταρχικός μας στόχος είναι να προετοιμαστεί καλά η ομάδα, προκειμένου να φέρει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Πρέπει να δώσουμε τα συγχαρητήρια στους ποδοσφαιριστές για τον καταπληκτικό προκριματικό γύρο που έκαναν. Κατάφεραν χωρίς ούτε καν μια ήττα να περάσουν στο ευρωπαϊκό. Λίγες ομάδες στην Ευρώπη μπορούν να περηφανευτούν ότι έκαναν κάτι παρόμοιο.
Για το ευρωπαϊκό, θα πρέπει να κοιτάμε όσο πιο ψηλά γίνεται και να βελτιωθούμε σε κάποιους συγκεκριμένους τομείς. Σίγουρα όχι σε πάθος, αποφασιστικότητα, θέληση γιατί αυτά νομίζω ότι είναι σε τοπ επίπεδο. Και, ταυτόχρονα, βέβαια να θέσουμε τις κατάλληλες βάσεις για την Εθνική ομάδα που θα αγωνιστεί για να περάσει στο Μουντιάλ του 2014. Εκεί πέρα σίγουρα θα χρειαστεί να κάνουμε κάποιες αλλαγές. Γιατί κάποιοι από τους ποδοσφαιριστές που βρίσκονται σήμερα μαζί μας, οι οποίοι έχουν παίξει πάρα πολύ σημαντικό ρόλο και τα προηγούμενα χρόνια, και σε αυτήν την πρόκριση κι, ενδεχομένως και στο προσεχές ευρωπαϊκό, σίγουρα δεν θα είναι διαθέσιμοι για μας τότε. Γι’ αυτό κι ουσιαστικά μιλάμε ακόμα για μια μεταβατική περίοδο, η οποία δεν έχει τελειώσει. Γιατί μετά το ευρωπαϊκό, θα μπορούμε να δώσουμε ουσιαστικά τον πρώτο λόγο στους πιο νέους ποδοσφαιριστές και να χρησιμοποιήσουμε τους υπόλοιπους καθαρά για υποστήριξη.Είμαι σίγουρος ότι όλα θα πάνε πολύ καλά».
ΑΕΚ, Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ. Ο Ολυμπιακός... πως σας ξέφυγε, σε ότι έχει να κάνει με τις συνεργασίες με ελληνικούς συλλόγους; Φτάσατε ποτέ κοντά, υπήρχε κάποια επαφή;
«Η αλήθεια είναι ότι κάποιες από εκείνες τις φημολογίες είχαν βάση... Υπήρχαν κάποιες επαφές, οι οποίες βέβαια είχαν γίνει σε ανεπίσημο επίπεδο, ωστόσο εκείνη την περίοδο είχα ήδη υπογράψει στην Σπόρτινγκ (σ.σ. 2003-04). Οπότε δεν υπήρχε περίπτωση να αθετήσω τον λόγο μου και να μην πάω εκεί. Έτσι, έμεινε εκεί το θέμα».
Έχουν ακουστεί πολλά, τελευταία, για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Επειδή εργαστήκατε χρόνια στη χώρα μας, υπέπεσε ποτέ στην αντίληψη σας κάτι πονηρό; Σας προσέγγισε ποτέ κάποιος με πονηρές προθέσεις;
«Πρώτα απ’ όλα, επαφή μαζί μου… αδύνατο! Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Αν είχε γίνει κάτι τέτοιο, ίσως να βρισκόμουν στο... αεροδρόμιο τώρα, να έφευγα κατευθείαν από εδώ. Τώρα, όσον αφορά στο να δω κάτι ξεκάθαρο, για το οποίο να έχω αποδεικτικά στοιχεία ότι κάποιο παιχνίδι δεν παίχτηκε μόνο στον αγωνιστικό χώρο, δεν έχω. Αλλά, σίγουρα, όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκομαι εδώ πέρα, έχω δει κάποια πράγματα τα οποία μου έχουν κινήσει την περιέργεια. Ωστόσο, αυτό που εμένα μου φαίνεται αρκετά περίεργο και δύσκολο να κατανοήσω -πραγματικά, δεν μπορώ να πιστέψω ότι έχει γίνει κάτι τέτοιο! Είναι ότι υπάρχουν ποδοσφαιριστές και προπονητές οι οποίοι μπαίνουν σε αυτό το... τριπάκι -ας το πούμε- στο να συμμετέχουν σε όλο αυτό το ζήτημα».
Καταλήγοντας, θα μας πείτε την ωραιότερη Χριστουγεννιάτικη εμπειρία που έχετε να θυμάστε;
«Για μένα αυτή η περίοδος είναι πάρα πολύ ξεχωριστή, γιατί γιορτάζουμε τη γένεση του Ιησού. Από τη στιγμή που είμαι πάρα πολύ θρήσκος, λοιπόν, κάθε Χριστούγεννα έχουν ξεχωριστή σημασία για μένα και πραγματικά δεν μπορώ να ξεχωρίσω. Και στην Πορτογαλία, τουλάχιστον, την παραμονή φτιάχνουμε ένα γλυκό και χαιρόμαστε όλοι μαζί τη γένεση του Ιησού, με τραγούδια και χαρά».