04 Δεκεμβρίου 2011

Καλό το ότι ο Αχμετ Ιλχάν κατηγορεί τη ΝΔ... κακό θα ήταν να την επικροτούσε

Η ΝΟΔΕ Ροδόπης της Νέας Δημοκρατίας, με αφορμή τη συνέντευξη του Αχμέτ Ιλχάν, μέλος της Κ.Ε. της ΔΗ.ΣΥ που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Παρατηρητής της Θράκης», στα φύλλα της 25ης και 26ης Νοεμβρίου 2011, επισημαίνει τα ακόλουθα:

«Η ΝΔ είναι μια μεγάλη παράταξη, ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα που αγκαλιάζει όλη την ελληνική κοινωνία.

Για πρώτη φορά στην ιστορία της ΝΔ οι ενεργοί πολίτες είχαν τη δυνατότητα να ψηφίσουν για την ηγεσία του κόμματος. Προσήλθαν 800.000 χιλιάδες φίλοι, οπαδοί, στελέχη της ΝΔ και εξέλεξαν τη νέα ηγεσία, όπου το αποτέλεσμα δεν ήταν της αρεσκείας του κ. Αχμέτ Ιλχάν.

Μέσα σε 2 χρόνια, η ΝΔ, με πρόεδρο τον Αντώνη Σαμαρά, από εκεί που βρισκόταν στη γωνία, μετά τη βαριά ήττα, με 11 ποσοστιαίες μονάδες στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, σήμερα είναι κεντρικός ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων, είναι μπροστά με 10 μονάδες κατά μέσο όρο στις δημοσκοπήσεις, που βλέπουν το φως της δημοσιότητας.

Η ΝΔ αυτά τα δύο χρόνια άσκησε υπεύθυνη αντιπολίτευση και δικαιώθηκε πλήρως στην κριτική που έκανε στην ακολουθούμενη πολιτική.

Ο κ.Αχμέτ Ιλχάν στην προσπάθεια του να αποκτήσει πολιτική υπόσταση προκαλεί τη Νέα Δημοκρατία και τα στελέχη της, κάνοντας στοχευμένη μικροκομματική αντιπολίτευση εναντίον του προέδρου της Αντώνη Σαμαρά, με ανυπόστατα ψεύδη.

Ο κ.Αχμέτ αποδεικνύεται ότι τελικά έχει «κοντή» πολιτική μνήμη.

Να του θυμίσουμε ότι, κατά την περίοδο που ήταν βουλευτής Ροδόπης της ΝΔ από το 2004 έως το 2007,αλλά και μετά, που δεν εξελέγη βουλευτής, ήταν ταυτισμένος με τις θέσεις του κόμματος και ουδέποτε εξέφρασε ανησυχίες ή αντιρρήσεις στην εφαρμοζόμενη πολιτική της ΝΔ.

Ο κ. Αχμέτ βάλλεται επίσης εναντίον του πρώην Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας ΑΜ-Θ κ.Δημήτρη Σταμάτη, ότι δήθεν προσπάθησε να εκδιώξει τη μειονότητα από τη ΝΔ, αλλά μάλλον και σε αυτή την περίπτωση αποδεικνύεται, ότι ο κύριος Αχμέτ δεν θυμάται καλά, αφού ο ίδιος υπήρξε στενός συνεργάτης του κ.Σταμάτη στη Περιφέρεια.

Τότε δεν τον ενοχλούσε τίποτα. Σήμερα τι τον ενοχλεί;

Στο παιχνίδι αυτό, θα τον αφήσουμε να ζει μόνος του με τις φαντασίες του.»