του Νίκου Κωστόπουλου
Το σύγχρονο μοντέλο διαχείρισης των απορριμμάτων οφείλει να έχει δύο σκέλη: Το περιβαλλοντικό και το αναπτυξιακό.
Μια σύγχρονη στρατηγική για τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική πρέπει να θέτει ως στόχο τα «μείωση της παραγωγής των αποβλήτων», που μπορεί να μας οδηγήσει μεσοπρόθεσμα στη λύση του προβλήματος των απορριμμάτων με το μικρότερο δυνατό κόστος και τη βέλτιστη περιβαλλοντική και κοινωνική απόδοση. Μια μείωση που θα συνοδεύεται από την αξιοποίηση του υπολλείματος (και όχι από την περιβαλλοντικά επιβλαβή ταφή του όπως συμβαίνει τώρα)
Δεν είναι μια ευχή αλλά μια συγκεκριμένη στρατηγική. Προϋποθέτει ότι όλοι οι φορείς και οι πολίτες, η κεντρική διοίκηση και η αυτοδιοίκηση αναλαμβάνουν το μερίδιο ευθύνης που τους αντιστοιχεί. Σημαντικό ποσοστό των πολιτών φαίνεται να είναι έτοιμο να συμμετάσχει σε μια τέτοια προσπάθεια που εφαρμόζεται ήδη σε πολλές περιοχές του κόσμου.
Στρατηγική που ειδικά στη περιοχή της Αθήνας οφείλει να έχει 3 άξονες με βάση την ευρωπαική και διεθνή νομοθεσία.
1.Πρόληψη και αποφυγή παραγωγής απορριμμάτων με αλλαγές στην παραγωγική διαδικασία, το εμπόριο και τις συνήθειες των πολιτών. Δεν είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι μπορούμε συνεχώς να αυξάνουμε την παραγωγή απορριμμάτων και μετά να προσπαθούμε να επιλύσουμε το πρόβλημα. Ολοι πρέπει να βρούμε λύσεις για να ελαχιστοποιήσουμε τα απορρίμματα.
2.Επαναχρησιμοποίηση. Mπορεί να εφαρμοστεί σε πολλά τυποποιημένα προϊόντα, που σήμερα κυκλοφορούν με μεγάλη ευκολία σε συσκευασίες μιας χρήσης ή ως προϊόντα μιας χρήσης.
3.Επένδυση στην ευαισθητοποίηση & ενημέρωση. Για να επιτευχθούν τα παραπάνω απαιτείται ενεργοποίηση των πολιτών και για το λόγο αυτό θα πρέπει να οργανώνονται από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, ολοκληρωμένα και σαφώς στοχευμένα προγράμματα ευαισθητοποίησης, ενημέρωσης και εκπαίδευσης αξιοποιώντας την υπάρχουσα εμπειρία.
Σε κάθε περίπτωση οι πόλεις οφείλουν σταδιακά να διαχειρίζονται τα σκουπίδια τους. Με ποιο τρόπο;
Το μοντέλο της διαχείρισης των απορριμμάτων αποτελεί ένα μωσαικό χωρίς δόγματα και αγκυλώσεις. Σε κάθε περιοχή πρέπει να επιλέξουμε ένα κατάλληλο μείγμα τεχνολογιών και μεθοδολογιών με βάση συγκεκριμένες προδιαγραφές, όπως είναι η ποσότητα των σκουπιδιών που παράγονται, πόσο θα κοστίσει στον κάθε πολίτη, τις ιδιαίτερες γεωγραφικές συνθήκες και βέβαια να ακούσουμε τη φωνή της τοπικής κοινωνίας.
Ο τεράστιος όγκος σκουπιδιών που παράγεται καθημερινά δε πρέπει να πάει χαμένος. Τα σκουπίδια δεν είναι για πέταμα. Η αξιοποίησή τους συνιστά ατμομηχανή για να μπει νερό στο μύλο της ανάπτυξης.
Η έκθεση της McKinsey οριοθέτησε το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων ως έναν από τους βασικούς πυλώνες πολιτικής προτεραιότητας που μπορούν να θέσουν τη χώρα σε αναπτυξιακή τροχιά.
Πρέπει επιτέλους να εφαρμόσουμε πολιτικές διαχειρίσεις και επιλύσεις των προβλημάτων και όχι απλά να εμμένουμε στο να διαχειριζόμαστε τα προβλήματα. Όπως και να έχει στη σημερινή συγκυρία έχουμε χρέος να προχωρήσουμε ένα βήμα μπρος. Αλλιώς θα έχουμε κάνει δύο βήματα πίσω…
Ο Νίκος Κωστόπουλος είναι σύμβουλος επιχειρήσεων και υποψήφιος βουλευτής ΝΔ στη Β Αθηνών.
http://citizengr.wordpress.com/2011/12/22/7508/