Κάποιοι Έλληνες βουλευτές βρέθηκαν στην Ελληνική κοινότητα του Βερολίνου και άκουσαν τα εξ αμάξης από τους γνωστούς κομμουνιστές "αγανακτισμένους" που δεν έχουν προσφέρει τίποτα στον τόπο και έχουν μάθει να μη συζητάνε με την ακροδεξιά αλλά να την πολεμάνε, όπου ακροδεξιά ήταν ο Πλεύρης και το ΛΑΟΣ (!! για να φανταστείτε πόσο αλλού ήταν μια τύπισα στο τέλος που έλεγε παπαριές). Και εννοείται ότι οι έλληνες πολιτικοί έχουν έχουν κάνει ένα κάρο παπαριές...
όπως και οι πολίτες που ζητάνε διορισμούς (εμένα δεν ήρθε κανένας πολιτικός στο σπίτι μου να μου πει να με διορίσει), νομιμοποιήσεις, παραγραφές, διαγραφές και τα γνωστά που μας έφεραν εδώ.
Όπως επίσης θα έπρεπε να είναι, αλλά στην Ελλάδα που έχει χαθεί το μέτρο δεν είναι, αυτονόητο ότι δικαίωμα στη διαμαρτυρία έχουν κυρίως αυτοί που έχουν δουλέψει και έχουν προσφέρει και όχι αυτοί που τους ταϊζουν μέχρι τα 30 τους όπως ο συγκεκριμένος στην αρχή που λέει ότι του έχουν πιει το αίμα, χωρίς να έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή του... και αυτό είναι το πρόβλημα και το αδιέξοδο των μεμονομένων και κατευθυνόμενων διαμαρτυριών και γι αυτό δεν έχουν αποτέλεσμα στους πολιτικούς. Όσο δεν διαμαρτύρεται ο κόσμος του μόχθου και της καθημερινότητας οι πολιτικοί δεν πρόκειται να αλλάξουν από τέτοιους γραφικούς που τσιρίζουν κομμουνιστικά συνθήματα.
Ενδεικτική δε της δημοκρατίας των συγκεκριμένων διαμαρτυρομένων είναι η κοπτοραπτική στο βίντεο για να ακουστούν μόνο οι δικές τους φωνές και καμία απάντηση: