Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου που είναι αυτοχρηματοδοτούμενα, έχουν πλεονασματικό προϋπολογισμό και διαμορφώνουν αυτόνομα την τιμολογιακή τους πολιτική υπάχθηκαν στην εργασιακή εφεδρεία και τους επιβλήθηκε το ενιαίο μισθολόγιο του δημοσίου τομέα, παρά το ότι δεν βαρύνουν την Γενική Κυβέρνηση.Η Ελληνική Στατιστική Αρχή και η Ειδική Γραμματεία ΔΕΚΟ του υπουργείου ενέταξαν στην εργασιακή εφεδρεία και στις διατάξεις του Ν. 4024/2011 για το μισθολόγιο του δημοσίου τομέα εποπτευόμενα από το Δημόσιο ΝΠΙΔ που ποτέ δεν βάρυναν τον Κρατικό Προϋπολογισμό -καθώς ήταν αυτοχρηματοδοτούμενα- με τη λογική ότι επιτελούν δημόσιο σκοπό και ότι το Διοικητικό τους Συμβούλιο διορίζεται από το Δημόσιο (σε κάποιες δε περιπτώσεις δεν ίσχυαν ούτε τα ανωτέρω).
Ενδεικτικά στην Γενική Κυβέρνηση εντάχθηκε το «Μουσείο Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία», που έχει λάβει ισχνή επιχορήγηση από τον προϋπολογισμό, ο ΟΒΙ που είναι ΝΠΙΔ οικονομικά ανεξάρτητο και διοικητικά αυτοτελές, το Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος που διέπεται από τις διατάξεις του Α. Ν. 2039/39 και δεν θεωρείται κρατικός φορέας, αλλά και το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή που απλά ο πολιτιστικός του σκοπός είναι και δημόσιος.
Βάσει της μεθοδολογίας της Eurostat αποδείχθηκε πως κακώς οι αυτοχρηματοδοτούμενοι αυτοί, αλλά και πολλοί άλλοι, οργανισμοί υπάχθηκαν στην εφεδρεία και στον Ν. 4024/201.
Σύμφωνα με την Eurostat μια δημόσια επιχείρηση εντάσσεται στη Γενική Κυβέρνηση όταν τα έσοδά της από τις πωλήσεις των αγαθών ή τις υπηρεσίες που προσφέρει δεν καλύπτουν τουλάχιστον το 50% των λειτουργικών της δαπανών.
Εάν ο φορέας έχει αυτονομία, διαμορφώνει κατά βούληση την τιμολογιακή του πολιτική και οι πωλήσεις του υπερβαίνουν το 50% του κόστους μισθοδοσίας και τις δαπάνες του, τότε δεν πρέπει να υπολογίζεται στη Γενική Κυβέρνηση.
Ωστόσο, η Ειδική Γραμματεία ΔΕΚΟ ενέταξε δεκάδες φορείς με τα χαρακτηριστικά αυτά στην εφεδρεία και στο ενιαίο μισθολόγιο χωρίς να εξετάσει ενδελεχώς το εάν τελικά βαρύνουν ή όχι τον Προϋπολογισμό.